Fagus orientalis
| Fagus orientalis | |
|---|---|
| Научна класификација [ у ] | |
| Непознат таксон (попр): | Fagus |
| Вид: | Fagus orientalis |
| Биномен назив | |
| Fagus orientalis | |
| Fagus orientalis | |
|---|---|
| Oriental beech foliage, fruits and trunk. | |
Scientific classification 
| |
| Kingdom: | Plantae |
| Clade: | Tracheophytes |
| Clade: | Angiosperms |
| Clade: | Eudicots |
| Clade: | Rosids |
| Order: | Fagales |
| Family: | Fagaceae |
| Genus: | Fagus |
| Species: | F. orientalis
|
| Binomial name | |
| Fagus orientalis | |
Fagus orientalis, попозната како ориентална бука, е листопадно дрво од фамилијата на буковите Fagaceae.
Опис[уреди | уреди извор]
Fagus orientalis е големо дрво, способно да достигне висина до 45 м и 3 м пречник на стеблото.Цветовите се мали реси кои се појавуваат набргу по лисјата на пролет.
Семињата се мали триаголни ореви 15-20 мм долги и 7-10 мм широки во основата; имаат по две јаткасти плодови во секоја купула, кои созреваат наесен 5-6 месеци по опрашувањето. Купулата се разликува од онаа на европската бука по тоа што има зарамнети, малку листолидни додатоци во основата (тенки, меки боцки во европската бука).
Таксономија[уреди | уреди извор]
Fagus orientalis е тесно поврзан со европска бука и се вкрстува со неа на Балканот и северозападна Турција.
Распространетост и живеалиште[уреди | уреди извор]
Природниот опсег на дрвото се протега од планината Странџа во југоисточна Бугарија, преку северозападна Турција и на исток до планините Кавказ во Грузија и Русија, до планините Алборз во Иран.
Неговото живеалиште е ограничено на планински шуми, на 500-2,100 м на надморска височина.
Ориенталната бука е распространета на уште помали надморски височини во планината Странџа во Бугарија дури 200-300 м над нивото на морето.
Употреба[уреди | уреди извор]
Дрвото на Fagus orientalis е тешко, тврдо, цврсто и високо отпорно на удари. Дрвото исто така може да се користи како огревно дрво,градежни плочи, мебел, фурнир за подови, рударски столбови, железнички плочки и хартија.[2]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Rivers, M.C.; Barstow, M. (2017). "Fagus orientalis". IUCN Red List of Threatened Species. 2017: e.T79914188A109616835. doi:10.2305/IUCN.UK.2017-3.RLTS.T79914188A109616835.en. Retrieved 18 November 2021.
- ↑ Kandemirm, G.; Kaya, Z. (2009). „Oriental beech - Fagus orientalis: Technical guidelines for genetic conservation and use“ (PDF). EUFORGEN: European Forest Genetic Resources Programme. Архивирано од изворникот (PDF) на 2016-10-20. Посетено на 2022-05-08. Наводот journal бара
|journal=(help)
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Ориентална бука на Флорита
- Fagus orientalis, Растенија за иднината
- Fagus orientalis - карта на дистрибуција, единици за генетска конзервација и сродни ресурси. Европска програма за генетски ресурси на шумите (EUFORGEN)