Botrytis fabae
| Botrytis fabae | |
|---|---|
| |
| Научна класификација [ у ] | |
| Непознат таксон (попр): | Botrytis |
| Вид: | Botrytis fabae |
| Научен назив | |
| Botrytis fabae | |
| Botrytis fabae | |
|---|---|
| Botrytis fabae infection on broad bean | |
| Научна класификација | |
| Царство: | Fungi |
| Колено: | Ascomycota |
| Класа: | Leotiomycetes |
| Ред: | Helotiales |
| Семејство: | Sclerotiniaceae |
| Род: | Botrytis |
| Вид: | B. fabae
|
| Биномен назив | |
| Botrytis fabae Sardiña (1929)
| |
Botrytis fabae бил растителен патоген, габа која предизвикувала болест на чоколадна дамка кај растенијата од широки или фава грав, Vicia faba. Научно бил опишан од галисискиот микробиолог Хуан Родригес Сардиња, роден во Мексико, во 1929 година.
Симптоми[уреди | уреди извор]
Болеста на чоколадна дамка предизвикана од Botrytis fabae се манифестирала како мали црвено-кафени дамки на лисјата, стеблата и цветовите на растенијата од боранија. Тие се зголемувале и развивале сива, мртва точка со црвено-кафеава маргина. На мртвото ткиво се формирале спори и ја ширеле инфекцијата на други растенија. При тешки инфекции, лисјата и цветовите можеле да паднат, а лошо погодените стебла можеле да се намалат.[1]
Животен циклус[уреди | уреди извор]
Патогенот преживувал како склеротија во почвата или на стрништата и остатоците од културите. Можело да се воведе и со употреба на заразено семе. Склеротиите ртеле и се формирале кондиофори, конидиите (асексуални спори) се распрснувале со воздушни струи и се таложеле со дожд на осетливи млади растенија. Кога конидиите ртеле, се формирале мали лезии на претходно здрави лисја. Како што растела културата и во рок од четири или пет дена по инфекцијата, се произведувале конидиофори и се произведувал секундарен инокулум. Конидиите се ослободувале од мртвите или умирале лисја и цветови, обично оние што паднале на земја, и се ширеле на други растенија во близина со ветер и прскање со вода. Ова секундарно ширење на инфекцијата се одвивало најбрзо при ладни, влажни услови, оптимални услови биле температура помеѓу 15 °C и 22 °C и релативна влажност од најмалку 90%.[2] Во суви услови патогенот останувал во границите на дамките во боја на чоколадо, но при влажни услови лезиите агресивно се проширувале. Наизменичните влажни и суви услови можеле да доведат до дамки со низа концентрични прстени за раст, но за време на подолги периоди на влажно време габата напредувала и листот бил убиен.[3] По бербата, габата останувала во полузаспана состојба во растителните остатоци до следната вегетативна сезона. Инфицираното семе можело да се складира со здраво семе и да заразело нова култура.[1]
Контрола[уреди | уреди извор]
Инфекцијата можело да се минимизирала со уништување на растителните остатоци на крајот на сезоната, избегнување на локации неодамна користени за култури на фаба грав и избор на сорти со високо ниво на отпорност на болеста. Можело да се користат фунгициди, но за најдобри резултати културата требало внимателно да се следи, патогенот требало точно да се идентификува и родот да се испрскал со правилниот производ во оптимално време. Најголемото влијание на болеста со чоколадна дамка била преку губење на цвеќето и со прскање за време на цветниот период веројатно ќе се постигнело најголемо зголемување на приносот.[2]
Распространетост[уреди | уреди извор]
Габата била широко распространета, пријавена од југоисточна Азија, Австралија, североисточна Африка и Јужна Африка, Европа, Блискиот Исток, Северна Америка и Јужна Америка.
Наводи[уреди | уреди извор]
|
- ↑ 1,0 1,1 Government of Western Australia Архивирано на 14 март 2012 г.
- ↑ 2,0 2,1 Department of Primary Industries, Victoria, Australia
- ↑ „Royal Horticultural Society“. Архивирано од изворникот на 2014-02-27. Посетено на 2022-05-07.