704 Интерамнија

Од Википедија — слободната енциклопедија
704 Интерамнија
Откривање
ОткривачВинченцо Черули
Откриено2 октомври 1910
Ознаки
Изговор/ɪntərˈæmniə/[1]
Наречена по
Терамо
1910 KU; 1952 MW
Астероиден појас
Орбитални особености[2]
Епоха =1 јули 2021
(ЈД 2459396.5, хелиоцентрично)
Параметар на неодреденост 0
Лак на набљудување110.8 јг
Афел3.53 ае (528 Gм)
Перихел2.58 ае (386 Gм)
3.056 ае (457.2 Gм)
Занесеност0.155
5.34 ЈГ (1951 д)
16.92 km/s[се бара извор]
248°
0° 11м 4.2с / ден
Наклон17.31°
280.3°
94.8°
Физички особености
Димензииc/a = ,86 ± ,03[3]
362+x
348 ± 8 km[4]
Среден пречник
332 ± 5 km[3]
332 ± 6 km (зафатнински еквивалент)[4]
Маса(35 ± 5)⋅1018 kg[3]
(38 ± 13)⋅1018 kg[4]
Средна густина
1,84 ± ,28 g/cm3[3]
2,0 ± 0,7 g/cm3[4]
8.71 h[4]
62 ± 5°
87 ± 5°
,067[3]
0,078 ± 0,014 geometric (0,645 ± 0,014 BV, 0,259 ± 0,021 UB)[2]
F/B[2]
9.9 до 13.0
6.38[2]

704 Интерамнија — голем астероид од типот F. Со просечен пречник од околу 330 километри, тој е петти по големина астероид, по Церера, Веста, Палада и Хигија. Неговото средно растојание од Сонцето е 3,067 (АЕ). Откриена е на 2 октомври 1910 година од страна на Винченцо Черули и именувана по латинското име за Терамо, Италија, каде што работел тој. Веројатно е петти до десетти најмасивен астероид, со маса која се проценува на 1,2% од масата на целиот астероиден појас.[5] Набљудувањата од страна на Многу голем телескоп во 2017-2019 година, во комбинација со резултатите од прикривање, покажуваат дека обликот на Интерамнија може да биде конзистентна со хидростатската рамнотежа за тело со незината густина со вртежен период од 7,6 часа. (Нејзиниот моментален период е 8,7 часа.) Ова сугерира дека Интерамнија можеби се формирала како тело во рамнотежа, и дека ударите го промениле нејзиниот вртежен период откако целосно се зацврстила[4].

Одлики[уреди | уреди извор]

Набљудувањата на 704 Интерамнија извршени во опсерваторијата во Терамо (основана од откривачот на астероидот, Винченцо Черули) за 101-годишнината од неговото откривање. Анимацијата го прикажува патот на Интерамнија во текот на три часа.
Една од првите фотографски плочи на 704 Интерамнија. Сликата е направена во октомври 1910 година; патеката на астероидот е прикажана во зумот.

Иако Интерамнија е најголемиот астероид по „големата четворка“, таа е многу малку проучена. Таа е најголемиот од астероидите од типот F, но до 2017-2019 година постоеле многу малку детали за нејзиниот внатрешен состав или облик, а сè уште не е направена анализа на светлинската крива за да се утврдат еклиптичките координати на половите на Интерамнија (и оттука и нејзиниот аксијален наклон). Студиите на Многу голем телескоп (МГТ) даваат просечен пречник од околу 332 километри и откриле елипсоидна форма[3], слична на 4 Веста; добиената пресметка на густината (1,98 ± 0,68 g·cm −3) не е доволно прецизна за дефинитивно да се заклучи составот на Интерамнија, но присуството на хидрирани материјали на површината и нејзините севкупни спектрални сличности со Церера сугерираат дека најверојатно станува збор за ледено тело. Отсуството на поврзано семејство на астероиди имплицира дека Интерамнија не претрпела џиновски удар во последните 3 милијарди години,[6] за разлика од 4 Веста и 10 Хигија.[7][8]

Нејзината многу темна површина и релативно голема оддалеченост од Сонцето значи дека никогаш не може да се види со 10x50 двоглед. Во повеќето опозиции нејзината магнитуда е околу +11,0, што е помалку од минималната осветленост на Веста, Церера или Палада. Дури и при перихелична спротивставеност нејзината магнитуда е само +9,9, што е над четири светлински пониски од Веста.

Нејзината орбита е малку поексцентрична од онаа на Хигија (15% наспроти 12%), но се разликува од орбитата на Хигија по нејзината многу поголема наклонетост и малку пократок период. Друга разлика е што перихелот на Интерамнија се наоѓа на спротивната страна од перихелијата на „големата четворка“, така што Интерамнија во перихелот е всушност поблиску до Сонцето отколку што Церера и Палада се на иста должина. Малку е веројатно дека ќе се судри со Палада бидејќи нивните јазли се премногу оддалечени, додека, иако нејзините јазли се наоѓаат на спротивната страна од оние на Церера, со која исто така е мала веројатноста да дојде до судир.

Површина[уреди | уреди извор]

Слика од VLT-SPHERE на Интерамнија

Нема длабоки базени видливи на сликите на VLT. Сите големи кратери мора да имаат рамни подови, во согласност со ледениот состав од типот C/F.[9]

Маса[уреди | уреди извор]

Во 2001 година, Михалак проценил дека Интерамнија има маса од (7 ± 2)⋅1019 kg. Проценката на Михалак зависи од масите на 19 Фортуна, 29 Амфитрита и 16 Психа; со што оваа маса е добиена со претпоставка за нецелосен динамички модел.

Во 2011 година, Баер пресметал дека Интерамнија има маса од (3,9 ± ,2)⋅1019 kg.

Астрометриската реанализа на Гофин од 2014 година дава уште помала маса од 2,7 ± 0,1.[10]

Во 2019 година, Хануш и сор. консолидирале 21 избрани претходни масовни проценки, кои датираат од 1992 до 2017 година, со метастатистички резултат од (3,8 ± 1,3)⋅1019 kg (односно, (2,5+to
5,1)⋅1019 kg до 1 сигма неизвесност.

Анимација на орбитата на 704 Интерамнија 2000-2020
  Sun  Земја ·   Марс ·   Јупитер ·   704 Интерамнија
Транзитниот сателит за истражување на егзопланети (TESS) ја забележува 704 Интерамнија како минува блиску до целната ѕвезда, TIC 14802783, на 18.01.19.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 „interamnian“, Oxford English Dictionary (3rd. изд.), Oxford University Press, September 2005 Invalid |mode=CS1 (help) (бара Претплата или членство во британска јавна библиотека .)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 JPL data Retrieved 2021-09-29
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Hanuš, J.; Vernazza, P.; Viikinkoski, M.; Ferrais, M.; Rambaux, N.; Podlewska-Gaca, E.; и др. (2020). „(704) Interamnia: A transitional object between a dwarf planet and a typical irregular-shaped minor body“. Astronomy & Astrophysics. 633: A65. arXiv:1911.13049. Bibcode:2020A&A...633A..65H. doi:10.1051/0004-6361/201936639. S2CID 208512707.
  5. ↑ Pitjeva, E. V. (2005). „High-Precision Ephemerides of Planets—EPM and Determination of Some Astronomical Constants“ (PDF). Solar System Research. 39 (3): 176–186. Bibcode:2005SoSyR..39..176P. doi:10.1007/s11208-005-0033-2. Архивирано од изворникот (PDF) на 2008-10-31.
  6. ↑ Hanuš, J.; Vernazza, P.; Viikinkoski, M.; Ferrais, M.; Rambaux, N.; Podlewska-Gaca, E.; Drouard, A.; Jorda, L.; Jehin, E. (2020). „(704) Interamnia: A transitional object between a dwarf planet and a typical irregular-shaped minor body“. Astronomy & Astrophysics. 633: A65. arXiv:1911.13049. Bibcode:2020A&A...633A..65H. doi:10.1051/0004-6361/201936639.CS1-одржување: display-автори (link)
  7. ↑ Schenk, P.; O'Brien, D. P.; Marchi, S.; Gaskell, R.; Preusker, F.; Roatsch, T.; Jaumann, R.; Buczkowski, D.; McCord, T. (2012). „The Geologically Recent Giant Impact Basins at Vesta's South Pole“. Science. 336 (6082): 694–697. Bibcode:2012Sci...336..694S. doi:10.1126/science.1223272. PMID 22582256.
  8. ↑ https://www.eso.org/public/archives/releases/sciencepapers/eso1918/eso1918a.pdf
  9. ↑ Hanuš et al. 2020
  10. ↑ Goffin, Edwin (2014). „Astrometric asteroid masses: A simultaneous determination“. Astronomy & Astrophysics. 565: A56. arXiv:1402.4241. Bibcode:2014A&A...565A..56G. doi:10.1051/0004-6361/201322766.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=704_Интерамнија&oldid=5051972“