22 Калиопа

Од Википедија — слободната енциклопедија
22 Калиопа
Податотека:22-Kalliope-Linus.jpg
Откривање
ОткривачЏон Русел Хинд
Откриено16 ноември 1852
Ознаки
Наречена по
Калиопа
главен појас
Орбитални особености[1]
Епоха 23 July 2010 (ЈД 2455400.5)
Афел479.98 Gm (3.2085 ае)
Перихел391.03 Gm (2.6139 AU)
435.09 Gm (2.9112 AU)
Занесеност0.10213
1814.3 д (4.97 г)
282.54°
Наклон13.703°
66.17°
355.03°
Познати сателитиЛин
Физички особености
Димензии
Среден полупречник
  • 125 ± 2,5 km[3]
  • 83,1 ± 1,4 km[2]
  • 90,5 ± 2,3 km (IRAS)
Маса(7,7 ± 0,4)⋅1018 kg[3]
(8,16 ± 0,26)⋅1018
Средна густина
  • 4,36 ± 0,50 g/cm3[3]
  • 3,35 ± 0,33 g/cm3[2]
  • 2,37 ± 0,40 g/cm3[4]
0.1728 d (4.148 h)[1]
0.198[3]
0.17[2]
6.45[1]

Калиопа (ознака за помала планета: 22 Калиопа) е голем астероид од типот М од астероидниот појас откриен од Џ. Р. Хинд на 16 ноември 1852 година. Името е по Калиопа, грчката муза на епската поезија. Околу неа орбитира мала месечина по име Лин.

Одлики[уреди | уреди извор]

МГТ слика на Калиопа

Калиопа е малку издолжена, приближно 166 km во пречник,[2] и малку асиметричен, како што е потврдено од решените слики направени со МГТ во Европската јужна опсерваторија. Овој нов пречник, кој бил измерен со набљудување на меѓусебните затемнувања на Калиопа и Лин, е 8% помал од оној пресметан од набљудувањата на ИРАС.[2]

Спектарот на Калиопа е М-тип, што покажува дека неговата површина може делумно да се состои од железо и никел. Густината на астероидот е околу 3,4 g/cm3.[2] Бидејќи астероидот најверојатно е збировит отпад, со можната порозност од 20-40% се добива густина на материјалот од 4,2-5,8 g/cm3, што значи дека Калиопа веројатно е направена од мешавина на метал со силикати.[2] Спектроскопските студии покажаа, сепак, докази за хидрирани минерали[6] и силикати,[7] кои укажуваат на прилично камена површинска композиција. Калиопа има и ниско радарско албедо,[4] што не е во согласност со чисто метална површина.

Анализата на светлинската крива покажува дека полот на Калиопа најверојатно покажува кон еклиптичките координати (β, λ) = (−23°, 20°) со 10° неизвесност,[8][9] што и дава на Калиопа Осен наклон од 103°. Ротацијата на Калиопа тогаш е малку назадна.

Сателит[уреди | уреди извор]

Калиопа има еден познат природен сателит, наречен Лин или (22) Калиопа I Лин. Тој е доста голем – околу 28 km во пречник – и би бил значителен астероид сам по себе. Кружи околу 1100 км од центарот на Калиопа, што е еквивалентно на околу 13,2 полупречници на Калиопа.[2] Лин бил откриен на 29 август 2001 година од Жан-Лук Марго и Мајкл Е. Браун, додека друг тим предводен од Вилијам Мерлин, исто така, независно ја открил Месечината 3 дена подоцна.[4][9]

Првото ѕвездено прикривање[уреди | уреди извор]

На 7 ноември 2006 година, првото ѕвездено прикривање од страна на сателитот на астероид (Лин) била успешно забележана од група јапонски набљудувачи[10] според предвидувањето кое било направено само еден ден претходно од Бертиер и сор.[11] врз основа на повеќе од 5 години редовни набљудувања на бинарниот систем Калиопа користејќи адаптивни оптички системи на копнени телескопи. Набљудуваните акорди на Лин даваат единствена можност да се процени големината на месечината која се проценува на 20-28 км.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 „JPL Small-Body Database Browser: 22 Kalliope“ (2010-06-02 last obs). Посетено на 2010-07-22.
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 Descamps, P.; Marchis, F.; и др. (2008). „New determination of the size and bulk density of the binary asteroid 22 Kalliope from observations of mutual eclipses“. Icarus. 196 (2): 578–600. arXiv:0710.1471. Bibcode:2008Icar..196..578D. doi:10.1016/j.icarus.2008.03.014.Descamps, P.; Marchis, F.; et al. (2008).
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 J.L. Margot; M.E. Brown (2003). „A Low-Density M-type Asteroid in the Main Belt“. Science. 300 (5627): 1939–1942. Bibcode:2003Sci...300.1939M. doi:10.1126/science.1085844. PMID 12817147.J.L. Margot & M.E. Brown (2003).
  5. ↑ „EAR-A-5-DDR-TAXONOMY-V6.0“. Planetary Data System. Архивирано од изворникот на 2015-12-17. Посетено на 2018-04-16.
  6. ↑ A.S. Rivkin (2000). „The nature of M-class asteroids from 3-micron observations“. Icarus. 145 (2): 351–368. Bibcode:2000Icar..145..351R. doi:10.1006/icar.2000.6354.
  7. ↑ D.F. Lupishko (1982). „UBV photometry of the M-type asteroids 16 Psyche and 22 Kalliope“. Solar System Research. 16: 75.
  8. ↑ M. Kaasalainen (2002). „Models of Twenty Asteroids from Photometric Data“ (PDF). Icarus. 159 (2): 369–395. Bibcode:2002Icar..159..369K. doi:10.1006/icar.2002.6907. Архивирано од изворникот (PDF) на 2008-02-16. Посетено на 2021-11-20.
  9. ↑ 9,0 9,1 F. Marchis (2003). „A three-dimensional solution for the orbit of the asteroidal satellite of 22 Kalliope“. Icarus. 165 (1): 112–120. Bibcode:2003Icar..165..112M. doi:10.1016/S0019-1035(03)00195-7.
  10. ↑ M. Soma; и др. (2006). „'Occulation by Kalliope and Linus“. CBET. 732: 1. Bibcode:2006CBET..732....1S.
  11. ↑ J. Berthier; и др. (2004). „'Prediction of stellar occultations by satellite of asteroids“. Dps-Aas. 32.23: 1142. Bibcode:2004DPS....36.3223B.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Мали планети по бројчен редослед

21 Лутетија       ·       22 Калиопа       ·       23 Талија

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=22_Калиопа&oldid=5118328“