Шпагети але вонголе

Шпагети але вонголе

Шпагети але вонголе - „шпагети со школки“, е јадење што е многу популарно низ цела Италија, особено во Кампанија (каде што е дел од традиционалната неаполска кујна).

Видови школки

Се користат Палурде, или малата, медитеранска школка (Donax trunculus), позната и како телина. И двата вида се нарекуваат и арсел во Лигурија и Тоскана.

Подготовка

Италијанците го подготвуваат ова јадење на два начина: со масло, лук, магдонос, а понекогаш и со прскање бело вино, како и со домати и свеж босилек, при што додавањето домати е почесто на југ. Традиционално, школките се готват кратко во врело маслиново масло во кое е додаден многу лук. Живите школки се отвораат за време на готвењето, ослободувајќи течност што служи како примарен арома. Потоа, школките се додаваат во цврстите тестенини, заедно со сол, црн пипер и грст ситно сечкан магдонос.

Регионални варијации

Порција

Во регионот Лигурија во Италија, источно од Џенова, Шпагети але вонголе значи шпагети со ситни бебешки школки во лушпата, не повеќе од големината на сликичката, со сос од бело вино/лук. Лингвин може да се користи и за тестенини пред шпагети.

Италијанско-американските рецепти понекогаш користат крем во ова јадење, но во областа на потеклото тоа би се сметало за најнеортодоксно. Џилијан Рајли смета дека кремот е туѓ на духот на италијанското готвење, забележувајќи дека „начинот на кој кремот го намалува вкусот и текстурата не е соодветен на суптилниот вкус и конзистентноста на тестенините“.

Во Америка понекогаш се додава сирење во ова јадење, иако Италијанците веруваат дека така се расипуваат едноставните вкусови на школките и квалитетното маслиново масло.