Шкода Ауто

Од Википедија — слободната енциклопедија
Шкода Ауто
ВидПриватна компанија
ДејностАвтомобилска
ПретходникLaurin & Klement
Основано18 декември 1895; пред 128 години (1895-12-18)
ОсновачВацлав Лаурин & Вацлав Клемент
Седиште
Млада Болеслав
,
Чешка
Опслужувани подрачја
Европа, Јужна Америка, Африка, Среден Исток, Азија-Тихоокеанија
Клучни личности
  • Бернард Мајер (претседател на одборот на директори)
  • Кристијан Клинглер (претседател на надзорниот одбор)
ПроизводиАвтомобили
Производствен обем
▲ 1,253,700 единици (2018)[1]
Доход▲ € 16.559 милијарди (2017)[2]
Оперативен доход
▲ € 1.611 милијарди (2017)[2]
Нето-доход
▲ € 1.274 милијарди (2017)[2]
Вкупно актива▲ CZK 228.180 милијарди (2016)[3]
▲ (US$ 8.89 billion)
Вк. капитал▲ CZK 137.580 милијарди (2016)[3]
▲ (US$ 5.36 billion)
Вработени
▲ 32,985 (2017)[2]
Матично претпријатие
Фолксваген
ОдделенијаШкода Моторспорт
ПодружнициШкода Ауто Германија
Шкода Ауто Индија
Шкода Ауто Словенија
Мреж. местоskoda-auto.com

Шкода Ауто (чешки: Škoda Auto) — автомобилски производител кој бил основан во 1895 година како Лаурин & Клемент. Неговото седиште е во Млада Болеслав, Чешка.

Во 1925 година, Лаурин и Клемент бил купен од индустрискиот конгломерат „Шкода“[4] станувајќи во сопственост на државата во 1948 година. По 1991 година компанијата постепено била приватизирана, од 1994 година е Членка на групацијата Фолксваген од Германија, а од 2000 година подружница во целост[5].

Автомобилите на Шкода се продаваат во повеќе од 100 земји, а во 2018 година вкупната глобална продажба достигнала 1,25 милиони единици, што претставува зголемување од 4,4% од претходната година[1]. Оперативната добивка изнесувала 1,6 милијарди евра во 2017 година, што претставува пораст од 34,6% во однос на претходната година[6][7]. Почнувајќи од 2017 година, профитната маргина на Шкода е втора највисока од сите брендови на Фолксваген по онаа на Порше[8].

Историја[уреди | уреди извор]

Лаурин и Клемент[уреди | уреди извор]

Основачите Вацлав Лаурин и Вацлав Клемент (1895).
Лаурин & Клемент (1905).

Како и со многу долгогодишни производители на автомобили, компанијата која денес е позната како Шкода Ауто, започнала со работа во раните 1890-ти со производство на велосипеди[9]. Фабриката Шкода (тогаш Лаурин и Клемент) била основана во 1896 година како производител на велописеди[10].

Во 1894 година, 26-годишниот Вацлав Клемент, кој бил книжар во Млада Болеслав, Кралство Бохемија (денешна Чешка, а потоа дел од Австроунгарија), не можел да добие резервни делови за да го поправи својот германски велосипед. Клемент го вратил својот велосипед на производителите, Сидел и Науман, со писмо на чешки, барајќи од нив да извршат поправки, по кое добил одговор на германски јазик со навредлива за него содржина: „Доколку сакате одговор од нас, ве молиме пораките да ги пишувате на јазик кој го разбираме“. Незадоволен од одговорот и реализирајќи го деловниот потенцијал, Клемент, и покрај тоа што немал техничко искуство, одлучил да отвори продавница за поправка на велосипеди, која тој и Вацлав Лаурин ја отвориле во 1896 година во Млада Болеслав. Пред да стапи во партнерство со Клемент, Лаурин бил вработен во производител на велосипеди во блискиот град Турнов.

Во 1898 година, откако се преселиле во новоизградената фабрика, партнерите го купиле Вернер Моторс[nb 1]. Првиот мотоцикл на Лаурин и Клемент, напојуван од мотор и монтиран на управувач кој ги возел предните тркала, се покажал опасен и несигурен - несреќата од падот од него го чинела на Лаурин скршен заб. За да се дизајнира побезбедна машина со неговата конструкција околу моторот, партнерите му напишале на германскиот специјалист Роберт Бош од кој побарале совет за различен електромагнетен систем.

Нивниот нов мотор „Славија“ бил пуштен во употреба во 1899 година и компанијата станала првата фабрика за мотоцикли во Средна Европа[10]. Во 1900 година, со работна сила од 32 компании, започнал извоз на Славија и 150 парчиња биле испорачани во Лондон за фирмата Хјутсон. Набргу потоа, печатот ги прогласил за создавачи на првиот мотоцикл[11][12].

До 1905 година, фирмата започнала да произведува автомобили, што ја направило втората најстара компанијам производител на автомобили во чешките земји по Татра. Компанијата, со површина од 7.800 квадратни метри (0.78 ha), имала работна сила од 320 луѓе и користела 170 специјални машински алати, со моќност од 100 коњски сили (75 kW) од пареа[10]. Првиот модел, Voiturette A, постигнал голем успех и компанијата била основана и во рамките на Австроунгарија и на меѓународно ниво.

Шкода[уреди | уреди извор]

По Првата светска војна, компанијата започнала да произведува камиони, но во 1924 година, откако се соочила со проблеми и нивните простории биле зафатени од пожар, компанијата започнала да бара нов партнер.

Во меѓувреме, Akciová společnost, dříve Škodovy závody (друштво со ограничена одговорност, порано Škoda Works), производител на оружје и со седиште во П’лзењ, кој станала еден од најголемите индустриски претпријатија во Европа и најголем во Чехословачка, се обидувала да го зголеми своето производство и во 1925 година по кое се споила со Лаурин и Клемент. Исто така, компанијата започнала и со производство на автомобили во соработка со Хиспано Суица. Поголемиот дел од подоцнежната продукција се одржало под името на Шкода.

Портрет
Инженер и индустријалец Емил Шкода
Детал за логото на автомобилот
Логото на Шкода во 1930-тите

Од 1930 година започнала да се користи производствена линија за производство. Во истата година била основана АСАП (Акционерско друштво за автомобилско производство) како подружница на Шкода и продолжила да продава автомобили под марката Шкода. Освен фабриката во Млада Болеслав, таа поседувала и канцеларии за продажба и услугите, како и централната работилница во Прага. Во тоа време, фабриката за автомобили во Млада Болеслав опфаќала површина од 215.000 квадратни метри и вработуваланад 4000 лица.

По падот предизвикан од економската депресија, Шкода вовела нова линија на автомобили во 1930-тите, кои значително се разликувале од претходните производи. Новиот дизајн бил развиен под водство на главниот инженер Владимир Матуш и моделиран од страна на Ханс Ледвинка во Тарта. Првично се користел моделот Шкода 420 Стандард во 1933 година.

Новиот дизајн на шасија станала основа за моделите Шкода Популар (845-1.089), Шкода Рапид (1.165-1.766), Шкода Фаворит (1.802-2.091) и Шкода Суперб (2.492-3.991)[13]. Додека во 1933 година Шкода имала 14% удел на чехословачкиот пазар за автомобили и го зазимала третото место зад Прага и Татра, новата линија ја направила компанијата водач на пазарот до 1936 година, со 39% удел во 1938 година.

Втора светска војна[уреди | уреди извор]

За време на окупацијата на Чехословачка во Втората светска војна, компанијата била присвоена од Рајхсверке „Херман Геринг“, која помагала на германските воени сили, создавајќи линии за воени теренски возила, воени авиони, за оружјеи слично. Производството на возила се намалило од 7.052 во 1939 година на 683 во 1944 година, од кои само 35 биле патнички автомобили. Во периодот јануари-мај 1945 година биле произведени вкупно 316 камиони[14]. Авионите на Велика Британија и САД го бомбардирале седиштето на Ѓкода постојано меѓу 1940 и 1945 година. Конечниот масовен воздушен напад се случил на 25 април 1945 година и резултирал со речиси целосно уништување Шкода со околу 1.000 мртви или повредени[15].

По Втората светска војна[уреди | уреди извор]

Шкода 1101 (1949)

Кога, до јули 1945 година, била реконструирана фабриката во Млада Болеслав, производство на првиот автомобил на Шкода по Втората светска војна започнало со серијата 1101. Моделот во суштина претставувал ажурирана верзија на Шкода Популар. Во есента 1948 година, компанијата (заедно со сите други големи производители) станале дел од комунистичката планска економија. И покрај неповолните политички услови и губење на контакт со техничкиот развој во некомунистичките земји, Шкода задржила добра репутација до 1960-тите, создавајќи модели како Шкода 440 Спартак, 445 Октавија, Фелиција и Шкода 1000 МБ.

Шкода Октавија Супер (1960)

Кон крајот на 1959 година, Шкода Фелиција започнала да се увезува во САД. Неговата малопродажна цена изнесувала околу 2.700 американски долари, за што можело да се купи убаво опремен домашен автомобил V8 кој бил поголем, поудобен и имало повеќе луксузни и практични одлики (бензинот се продавал за помалку од 30 центи за галон, па економијата на горивото не била од примарна важност во Америка во тоа време). Корисниците на Фелиција во Америка наскоро се соочиле со голем број на проблеми поврзани со сигурноста, што дополнително ја оштетило репутацијата на автомобилот. Затоа, Фелиција продолжил да биде увезуван во САД и главно купуван од сиромашното население, а подоцна и бил прекинат увозот.

Шкода MB 1000 (1966)

Во доцните 1980-ти, Шкода сè уште произведувала автомобили кои концептуално датираат од 1960-тите. Моделите со заден мнотор, како што се Шкода 120 и Шкода Рапид, постојано се продавале и добро се држеле против посовремените марки. Спортски верзии на Естел и претходните модели биле исто така произведени, користејќи го името Рапид. Рапид некогаш бил опишуван како Порше на сиромашните, и имал значителен успех во продажбата во Велика Британија во текот на 1980-тите[16].

Шкода Фаворит

Во 1987 година бил воведен моделот Шкода Фаворит. Изгледот на Фаворит бил изработен на италијанската компанија за дизајн Бертоне. Со некои моторни технологии лиценцирани од Западна Европа, но со користење на мотор од 1289 кубика, инженерите на Шкода дизајнирале автомобил споредлив со западните конкуренти. Моделот станал многу популарен во Чехословачка и во другите земји од Источниот блок. Исто така, се продавал добро во Западна Европа, особено во Велика Британија и Данска, поради неговата ниска цена и се сметал за цврст и сигурен. Сепак, се сметало дека има лоша вредност во споредба со современите западни европски дизајни. Усогласените нивоа на Фаворит биле подобрени и продолжиле да се продаваат до воведувањето на Шкода Фелиција во 1994 година.

Подружница на Фолксваген[уреди | уреди извор]

Шкода Ауто е еден од најголемите производители на автомобили во Средна Европа. Во 2014 година, биле продадени 1.037.200 возила ширум светот, што е рекорд за компанијата.

Падот на комунизмот довело до големи промени во Чехословачка, а повеќето индустрии биле предмет на приватизација. Во случајот со Шкода, државните власти започнале со соработка со силен странски партнер. Фолксваген бил избран од страна на чешката влада на 9 декември 1990 година, и како резултат на тоа, на 28 март 1991 година бил склучен договор за партнерство со Фолксваген, означен со трансфер на уделот од 30% кон Фолксваген на 16 април 1991 година. До 1990 година, Шкода сè уште го произведувал својот застарен асортиман на мали семејни автомобили од задни мотори, иако започнала со производство на хечбек со погон на предните тркала во 1987 година, како евентуална замена.

Во наредните години, Шкода станала четвртиот бренд на германската групација, бидејќи групата Фолксваген го зголемила својот удел на капитал прво на 19 декември 1994 година, на 60,3%, по кое следувало на 11 декември 1995 година, на 70%[17].

Во моментот кога била донесена одлуката, приватизацијата на една голема компанија продадена на Германија била малку контроверзна, бидејќи сè уште постоело анти-германско чувство кое се задржило од Втората светска војна поради нејзините последици. Шкода станал четврти бренд на германската групација, и самата приватизација подоцна се покажала како добар потег, ако се земе предвид начинот на кој поминале Лада и Застава во истото тоа време.

Поддржан од експертизата и инвестициите на Фолксваген, дизајнот во голема мера се подобрил. Моделот Шкода Фелиција од 1994 година се покажал како ефикасно продолжение на претходникот Шкода Фаворит. Продажбата се подобрила низ цела Европа, вклучувајќи го и Обединетото Кралство, каде Фелиција станал еден од најдобрите автомобили во анкетите за задоволство на потрошувачите.

Шкода Октавија

Претседателот на Фолксваген Фердинанд Пијех лично го избрал Дирк ван Бракел за шеф на дизајнот, а подоцнежните модели на Шкода Октавија и Шкода Фабија го отвориле патот на компанијата кон барањата на пазарите на Европската унија. Шкода Фабија, која била лансирана на крајот од 1999 година, ја формирала основата за подоцнежните верзии на Фолксваген Поло и Сеат Ибица, додека Шкода Октавија, која била лансирана во 1996 година со Фолксваген Голф.

Перцепцијата на Шкода во Западна Европа е целосно изменета од преземањето на компанијата од страна на Фолксвагенref>„Skoda's Marketing Success Goes From Strength To Strength“. Carpages. 17 December 2002.</ref>, во потполна споредба со угледот на автомобилите во текот на 1980-тите години[18][19]. Додека напредувал техничкиот развој и биле продавани привлечни нови модели, имиџот на Шкода се подобрил. Во Велика Британија, голем пресврт бил постигнат со ироничната кампања „Тоа е Шкода, чесно“, која започнала во 2000 година, со Фабија. Во рекламата на британската телевизија во 2003 година, нов вработен во производната линија ги поставува знаците на Шкода на автомобилите. Кога се појавуваат некои привлечни автомобили, тој застанува, не одговара на заштитниот знак, бидејќи изгледаат толку добри што не можат да бидат како Шкода[20]. Оваа пазарна кампања со соочила со висок ризик. До 2005 година Шкода продала над 30.000 автомобили во Велика Британија, што претставува пазарен удел од над 1%. За првпат во историјата на Велика Британија, се развила список на чекање за испораки од Шкода. Сопствениците на Велика Британија постојано го рангирале брендот на или во близина на врвот на анкетите за задоволство на клиентите од крајот на 1990-тите.

Стратегија за раст[уреди | уреди извор]

Шкода Ауто во Млада Болеслав

2010 година претставувала година на значајни промени за Шкода Ауто, во однос на производите и управувањето. На 1 септември 2010 година, проф. Винфрид Валанд ја презел одговорноста за раководството на компанијата, станувајќи главен извршен директор на Шкода Ауто. Во истата година, Шкода Ауто планирала да ја удвои годишната продажба на компанијата[21] на најмалку 1,5 милиони до 2018 година (подоцна позната како „Стратегија за раст“).

На саемот за автомобили во Париз во 2010 година во септември 2010 година, компанијата се претставила со моделот Octavia Green E. Овој концепт на е-автомобил бил претходник на флотата за испробување на е-автомобили, која Шкода го објавила во 2012 година. Последните автомобили на Октавија од првата генерација биле произведени во фабриката Млада Болеслав во ноември 2010 година. Светското производство на овој модел надминало 1,4 милиони единици од неговото пуштање во 1996 година. Во 2010 година, за првпат во историјата, Кина ја надминала продажбата Шкода во однос на Германија, станувајќи најголемиот поединечен пазар на Шкода[22].

Во 2011 година, Шкода Ауто го прославила своето 20-годишно партнерство со Фолксваген. Повеќе од 75.000 посетители присуствувале на отворен настан одржан во Млада Болеслав во април. Претходно истата година, компанијата обезбедила детали за стратегијата за раст од 2018 година: за најмалку еден нов или целосно ревидиран модел кој треба да се објавува на секои шест месеци[23][24]. Имајќи го ова на ум, компанијата го редизајнирала своето лого, кое било претставено на Саемот за автомобили во Женева во 2011 година. Главната атракција на Шкода на настанот бил дизајнерскиот концепт на VisionD; претходник на третата генерација Октавија.

Истата година, компанијата започнала со производство на новиот модел Шкода Рапид, Индија (октомври 2011 година), и го лансирала Шкода Ситиго во фабриката на Братислава во Фолксваген (ноември 2011).

Во 2012 година претставила два нови модели за масовно производство. Европската верзија на Рапид премиерно била прикажана на саемот за автомобили во Париз. Овој автомобил бил наследник на првата генерација Октавија. Во декември 2012 година бил лансиран моделот Шкода Јети во Нижни Новгород[25][26]. Во текот на 2012 година, Шкода прославила четиринаесет милиони автомобили произведени од 1905 (јануари)[27], три милиони модели на Фабија (мај)[28], 500.000 Шкода Суперб во фабриката Квасини (јуни)[29] и 5 години од работењето на Шкода во Кина[26].

Во 2013 година, чешкиот производител на автомобили ја претставила третата генерација на Октавија Комби и Октавија РС. Тие биле придружени од сосема нови членови на семејството Рапид како Рапид Спејсбек, првиот хечбек автомобил на Шкода во компактен сегмент, како и кинеската верзија на Рапид. Јети, исто така, се соочил со значајни промени. Со дотерувањето, станале достапни две варијанти.

Дел од одборот на директори на саемот во Женева со Škoda Vision X (2018)

Во 2015 година, Фолксваген признал дека има инсталирано софтвер за загадување со мамење во многу од своите автомобили за да ги измами регулаторите дека неговите автомобили ги исполнуваат стандардите за емисии, всушност, тие загадувале многу повисоки нивоа од владините стандарди. 1.2 милиони автомобили на Шкода во светот биле опремени со овој уред за мамење на емисии[30]. Шкода изјавила дека Фолксваген ќе се повлече и ќе ги покрие трошоците за надоместување на сите автомобили погодени од скандалот со испробување на емисијата на Фолксваген.

Во 2015 година Шкода била прогласена за најсигурен бренд во Велика Британија[31]. Во 2015 година била лансирана корпоративна стратегија за производство на голем број електрични автомобили од 2019 година[32].

Шкода Ауто започнала да го произведува моделот Шкода Кодијак во 2016 година, наменет да биде вистински теренец[33], и претставен на Парискиот саем за автомобили во октомври 2016 година[34], а продажбата започнала во почетокот на 2017 година. Во втората половина на 2017 година започнала продажбата на новиот компактен модел на Шкода Кодијак, кој официјално го заменил моделот на Шкода Јети.

Стратегија за електрификација[уреди | уреди извор]

Моделот на Шкода Вижн е планирано да се продава во 2020 година и шест целосно електрични модели ќе бидат достапни до 2025 година

Во 2015 година, новиот претседател на Шкода Бернхард Мајер изјавил дека групацијата „работи на модуларна, нова електрична платформа“. Новата Стратегија 2025, која ја заменува претходната Стратегија 2018, има за цел да започне со производство на целосно електрично возило во 2020 година[32]. Шкода објавила план за производство на пет електрични модели низ различни сегменти до 2025 година[35].

Во 2017 година, на Авто Шангај, Шкода го прикажала својот концепт Шкода Вижн Е за електрично купе[36].

Продажба и пазари[уреди | уреди извор]

Шкода одржува финансиска стабилност во последниве години. Во 2013 година брендот остварил приходи од продажба во износ од 10,3 милијарди евра (2012: 10,4 милијарди евра). Поради слабата економска состојба во многу европски земји и проширувањето на моделот, оперативната добивка достигна скромен 522 милиони евра (2012: 712 милиони евра). Шкода постигнала успешен почеток до 2014 година: Исто така забележала значителен пораст на приходите од продажба (23,7%) на речиси 3 милијарди евра, што претставува најголем број на испораки на купувачи во првиот квартал досега (247.200, наспроти 12,1%). Оперативната добивка се зголемила за 65,2% на 185 милиони евра во текот на претходната година.

Податоци за продажба[уреди | уреди извор]

1994 [37] 1995 [38] 1996 [39] 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 [40] 2013 [41] 2014 2015 [6] 2016 [42] 2017 2018 [1]
172,000 210,000 261,000 288,458 261,127 241,256 148,500 44,963 − − − − − − − − − − − − − − − − -
− − − 47,876 102,373 143,251 158,503 164,134 164,017 165,635 181,683 233,322 270,274 309,951 344,857 317,335 349,746 387,200 409,360 359,600 389,300 432,300 436,300 418,800 388,200
− − − − − 823 128,872 250,978 264,641 260,988 247,600 236,698 243,982 232,890 246,561 264,173 229,045 266,800 255,025 202,000 160,500 192,400 202,800 206,500 190,900
− − − − − − − 177 16,867 23,135 22,392 22,091 20,989 20,530 25,645 44,548 98,873 116,700 106,847 94,400 91,100 80,200 139,100 150,900 138,100
− − − − − − − − − − − − 14,422 66,661 57,467 47,152 32,332 36,000 39,249 33,300 29,600 16,600 − − -
− − − − − − − − − − − − − − − 11,018 52,604 70,300 90,952 82,400 102,900 99,500 95,600 69,500 13,100
− − − − − − − − − − − − − − − − − 1,700 9,292 103,800 221,400 194,300 212,800 211,500 191,500
− − − − − − − − − − − − − − − − − 509 36,687 45,200 42,500 40,200 40,700 37,100 39,200
− − − − − − − − − − − − − − − − − − − − − − − 100,000 149,200
− − − − − − − − − − − − − − − − − − − − − − − 6,300 115,700
− − − − − − − − − − − − − − − − − − − − − − − - 27,900
172,000 210,000 261,000 336,334 363,500 385,330 435,403 460,252 445,525 449,758 451,675 492,111 549,667 630,032 674,530 684,226 762,600 879,200 949,412 920,800 1,037,200 1,055,500 1,127,700 1,200,500 1,253,700

Податоци за пазари[уреди | уреди извор]

Од август 2016 година, Шкода се продавала во 102 земји[43]. Во 2017 година, најголемите пазари на Шкода според бројот на продажби се Кина, Германија, Чешка, Велика Британија, Полска, Русија, Франција, Турција, Италија и Австрија[44]. Во азиско-тихоокеанскиот регион, Шкода се продава и во Австралија, Нов Зеланд, Тајван и Индија[45]. Шкода, исто така, се шири во пазарите во развој како што е Иран, каде што увозот требало да започне од 2018 година и производството на возила до 2020 година[46]. Стратегијата за проширување, исто така, го вклучува и Сингапур[47].

Производство[уреди | уреди извор]

Седиште Модели Местоположба Оператор[48]
Млада Болеслав (Чешка) Фабија, Октавија, Рапид, Сеат Толедо 50°25′16″N 14°55′50″E / 50.421111° СГШ; 14.930556° ИГД / 50.421111; 14.930556 Шкода Ауто
Квасини (Чешка) Суперб, Јети, Кодијак, Карок, Сеат 50°12′17″N 16°15′28″E / 50.204722° СГШ; 16.257778° ИГД / 50.204722; 16.257778 Шкода Ауто
Врхлаби (Чешка) transmissions 50°36′39″N 15°37′28″E / 50.610972° СГШ; 15.624444° ИГД / 50.610972; 15.624444 Шкода Ауто
Братислава (Словачка) Ситиго 48°14′03″N 16°59′16″E / 48.234135° СГШ; 16.98791° ИГД / 48.234135; 16.98791 Фолксваген Словачка
Пуна (Индија) Рапид (Индија) 18°44′32″N 73°49′07″E / 18.74228667° СГШ; 73.81853167° ИГД / 18.74228667; 73.81853167 Фолксваген Индија
Аурангабад (Индија) Октавија, Суперб, Кодијак 19°52′23″N 75°29′18″E / 19.873056° СГШ; 75.488333° ИГД / 19.873056; 75.488333 Фолксваген Индија
Калуга (Русија) Фабија, Рапид 54°34′28″N 36°20′40″E / 54.574444° СГШ; 36.344444° ИГД / 54.574444; 36.344444 Фолксваген Русија
Нижни Новгород (Русија) Јети, Октавија 56°14′32″N 43°53′16″E / 56.242235° СГШ; 43.887655° ИГД / 56.242235; 43.887655 ГАЗ
Anting (Кина) Фабија, Јети 31°17′45″N 121°10′40″E / 31.295833° СГШ; 121.177778° ИГД / 31.295833; 121.177778 Фолксваген
Ичжен (Кина) Рапид (Кина) 32°17′23″N 119°12′16″E / 32.28959667° СГШ; 119.2043183° ИГД / 32.28959667; 119.2043183 Фолксваген
Нинбо (Кина) Октавија, Карок 30°20′29″N 121°19′26″E / 30.3412579° СГШ; 121.3237526° ИГД / 30.3412579; 121.3237526 Фолксваген
Нанѓинг (Кина) Суперб 31°56′48″N 118°47′47″E / 31.9465982° СГШ; 118.7962963° ИГД / 31.9465982; 118.7962963 Фолксваген
Чангша (Кина) Кодијак 28°10′15″N 113°10′35″E / 28.170958° СГШ; 113.176422° ИГД / 28.170958; 113.176422 Фолксваген

Модели[уреди | уреди извор]

Шкода Вижн X (2018)
Шкода Џојстер (2006)
Лаурин и Клемент Г
Лаурин и Клемент 300
Лаурин и Клемент с
Лаурин и Клемент - Шкода 110 (1925)
Шкода 633 (1933)
Шкода Популар (1934–44)
Шкода Суперб (1940)
Шкода Рапид (1940)
Шкода 1201 Седан (1957)
Шкода 450 (1957)

Моментални модели[уреди | уреди извор]

Концепт автомобили[уреди | уреди извор]

  • Вижн X (2018), производство од 2019 година[49]
  • Вижн Е (2017), од 2020
  • Вижн Ц (2013)
  • Мишн Л(2011)
  • Вижн Д (2011)
  • Фабија Супер (2007)
  • Џојстер (2006)
  • Јети II (2006)
  • Румстер (2003)
  • Тјудор (2002)
  • Фабија Париз (2002)
  • Ahoj (2002)
  • Филиција Прага (1998)
  • 783 Фаворит Купе (1987)
  • Шкода 110 (1971)
  • Шкода 1100 ГТ (1968)
  • Шкода 720 (1967–1972)
  • Шкода Ф3 (1964)
  • Шкода 1100 (1958)
  • Шкода 973 (1949)

Историски модели[уреди | уреди извор]

1900-ти[уреди | уреди извор]

  • Лаурин и Клемент A (1905–07)
  • Лаурин и Клемент Б (1906–08)
  • Лаурин и Клемент Ц (1906–08)
  • Лаурин и Клемент Д (1906–07)
  • Лаурин и Клемент Е (1906–09)
  • Лаурин и Клемент Б2 (1907–08)
  • Лаурин и Клемент Ц2 (1907–08)
  • Лаурин и Клемент Ф (1907–09)
  • Лаурин и Клемент ФФ (1907)
  • Лаурин и Клемент ФЦ (1907–09)
  • Лаурин и Клемент ХО/ ХЛ/ХЛБ (1907–13)
  • Лаурин и Клемент БС (1908–09)
  • Лаурин и Клемент ФЦС (1908–09)
  • Лаурин и Клемент Г (1908–11)
  • Лаурин и Клемент ДО/ДЛ(1909–12)
  • Лаурин и Клемент ФДО/ФДЛ (1909–15)
  • Лаурин и Клемент ЕН (1909–10)
  • Лаурин и Клемент ФН/ГДВ/РЦ (1909–13)
  • Лаурин и Клемент ФЦР (1909)
  • Лаурин и Клемент Л/ЛО (1909–11)

1910-ти[уреди | уреди извор]

  • Лаурин и Клемент ENS (1910–11)
  • Лаурин и Клемент K/Kb/LOKb (1911–15)
  • Лаурин и Клемент LK (1911–12)
  • Лаурин и Клемент S/Sa (1911–16)
  • Лаурин и Клемент DN (1912–15)
  • Лаурин и Клемент RK (1912–16)
  • Лаурин и Клемент Sb/Sc (1912–15)
  • Лаурин и Клемент M/Mb/MO (1913–15)
  • Лаурин и Клемент MK/400 (1913–24)
  • Лаурин и Клемент O/OK (1913–16)
  • Лаурин и Клемент Sd/Se/Sg/Sk (1913–17)
  • Лаурин и Клемент Ms (1914–20)
  • Лаурин и Клемент Sh/Sk (1914–17)
  • Лаурин и Клемент T/Ta (1914–21)
  • Лаурин и Клемент Si/Sl/Sm/So/200/205 (1916–24)
  • Лаурин и Клемент Md/Me/Mf/Mg/Mh/Mi/Ml/300/305 (1917–23)

1920s[уреди | уреди извор]

  • Лаурин и Клемент MS/540/545 (1920–23)
  • Лаурин и Клемент Шкода 545 (1924–27)
  • Шкода 422 (1929–32)
  • Шкода 430 (1929–36)
  • Шкода 645 (1929–34)
  • Шкода 860 (1929–32)

1930-ти[уреди | уреди извор]

1940-ти[уреди | уреди извор]

1950-ти[уреди | уреди извор]

1960-ти[уреди | уреди извор]

1970-ти[уреди | уреди извор]

1980-ти[уреди | уреди извор]

1990-ти[уреди | уреди извор]

2000-ти[уреди | уреди извор]

Галерија[уреди | уреди извор]

  • Шкода Фабија HTP
    Шкода Фабија HTP
  • Шкода фаворит
    Шкода фаворит
  • Шкода Фелиција
    Шкода Фелиција
  • Шкода Јети (2011)
    Шкода Јети (2011)
  • Шкода Рапид (2012)
    Шкода Рапид (2012)
  • Шкода Октавија
    Шкода Октавија
  • Шкода Октавија
    Шкода Октавија
  • Шкода Октавија
    Шкода Октавија
  • Шкода Суперб
    Шкода Суперб
  • Шкода Карок
    Шкода Карок
  • Шкода Кодијак
    Шкода Кодијак
  • Шкода Румстер
    Шкода Румстер
  • Шкода Ситигоу
    Шкода Ситигоу

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 ŠKODA delivers 1.25 million vehicles worldwide in 2018 (Report). Mladá Boleslav, Czech Republic: ŠKODA AUTO a.s. 2019. Архивирано од изворникот на 2020-01-18. Посетено на 13 January 2019. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „ŠKODA Sales 2018“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 ŠKODA Financial Results 2017 (Report). Mladá Boleslav, Czech Republic: ŠKODA AUTO a.s. 2018. Архивирано од изворникот на 2020-01-11. Посетено на 13 May 2018. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „ŠKODA Financial Results 2017“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  3. ↑ 3,0 3,1 ŠKODA Annual Report 2016 (PDF) (Report). Mladá Boleslav, Czech Republic: ŠKODA AUTO a.s. 2017. Архивирано од изворникот (PDF) на 2017-03-25. Посетено на 17 April 2017. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „ŠKODA Annual Report 2016“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  4. ↑ Историја на Шкода Официјално мрежно место
  5. ↑ „Alle VW-Konzernmodelle Teil 3: Seat und Skoda“ (германски). Autozeitung.de. Архивирано од изворникот на 2010-06-05. Посетено на 28 August 2011.
  6. ↑ 6,0 6,1 „Record-breaking 2015: ŠKODA Delivers 1.06 Million Cars to Customers“. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 15 January 2016.
  7. ↑ „-“. www.ceskenoviny.cz.
  8. ↑ Žádné změny ve Škodě Auto nechystáme, vzkazuje Volkswagen do Čech. Mladá fronta DNES. 6 September 2017.
  9. ↑ Piotr S. Wandycz, ‘The Price of Freedom: A History of East Central Europe from the Middle Ages to The Present’, (London, 1992), p. 171
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 „Český průmyslový svět - 1905“. Digital library of the National Library ČR.
  11. ↑ „Skoda Works“. classiccar4you. Архивирано од изворникот на 2019-12-20. Посетено на 2019-04-16.
  12. ↑ „Skoda Company History“. CarAutoPortal.com. Архивирано од изворникот на 2010-12-21. Посетено на 2009-08-10.
  13. ↑ Králík, Jan (2008). V soukolí okřídleného šípu. Prague: Grada Publishing. стр. 19–22.
  14. ↑ Pavlínek, Petr (2008). A Successful Transformation? Restructuring of the Czech Automobile Industry. Physica-Verlag. doi:10.1007/978-3-7908-2040-9. ISBN 978-3-7908-2039-3.
  15. ↑ HELL FROM HEAVEN - Chapter 35 - Mission 31 - Pilsen, Czechoslovakia - Our Last Combat Mission - April 25, 1945 - By Leonard Streitfeld, Bombardier, 600th Squadron. 398th.org (1945-04-25). Посетено на 2013-07-16.
  16. ↑ Paul Burrows (13 March 2008). „Czech-in time for Skoda“. AVHub.
  17. ↑ Mladá Boleslav (6 October 2004). „ŠKODA AUTO a.s.“ (PDF). Volkswagen Group. Архивирано од изворникот (PDF) на 2013-09-27. Посетено на 2019-04-17.
  18. ↑ Kevin Massy (28 January 2008). „Skoda flagship to get VW's premium nav system“. CNET Reviews. Архивирано од изворникот на 2011-06-05. Посетено на 6 February 2010.
  19. ↑ Kealy, Steve (16 February 2010). „Skoda Octavia Scout 4x4“. Carsales.com.au. Архивирано од изворникот на 2015-02-26. Посетено на 2019-04-17.
  20. ↑ „4. BRAND STRATEGY“ (PDF). The Chartered Institute of Marketing. 7 April 2003. стр. 22–23. Архивирано од изворникот (PDF) на 29 October 2008.
  21. ↑ McVeigh, Paul (2 November 2010). „Automotive News Europe“. Automotive News Europe.
  22. ↑ „Automotive News Europe“. Automotive News Europe. 12 February 2012.
  23. ↑ „The Prague Post“. The Prague Post. 2 March 2011. Архивирано од изворникот на 2016-03-05. Посетено на 2019-04-17.
  24. ↑ Matt Prior. „Autocar“. Autocar.
  25. ↑ „RT“. RT. 14 June 2011.
  26. ↑ 26,0 26,1 Alexander Rogan (6 December 2012). „Russia Suppy Chain“. Russia Suppy Chain. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2019-04-17.
  27. ↑ „Volkswagen“. Volkswagen. 21 November 2013. Архивирано од изворникот на 2013-02-05. Посетено на 2019-04-17.
  28. ↑ Tim Harrup (11 May 2012). „FleetEurope“. FleetEurope. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2019-04-17.
  29. ↑ Karthik H (30 December 2013). „Indian Autos Blog“.
  30. ↑ „VW scandal: German prosecutors probe Winterkorn as Volkswagen emissions-rigging crisis spreads to 2.1 million Audi cars and Skoda models“. Посетено на 2015-09-28.
  31. ↑ „Skoda wins top JD Power honours for dependability“. www.motortrader.com.
  32. ↑ 32,0 32,1 Julian Rendell. Skoda electric vehicle under development. Autocar. Published on March 16, 2016.
  33. ↑ „New Skoda Kodiaq SUV: prices, specs and everything you need to know“.
  34. ↑ „Kodiaq moment: snapshots of Skoda's 7-seat SUV“. CAR magazine. 29 July 2016.
  35. ↑ Christiaan Hetzner. VW's EV platform ready for Skoda, Seat brands. europe.autonews.com. Crain Communications. January 10, 2017.
  36. ↑ Jimi Beckwith. First drive: Škoda Vision E concept review. Autocar. Published on 31 August 2017.
  37. ↑ „Case study: Skoda“. Tcworld.info. December 2008. Архивирано од изворникот на 10 February 2011.
  38. ↑ „GENERAL PRESENTATION ŠKODA 2008“ (PDF). Institute for Industrial and Financial Management. стр. 15. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-07-18. Посетено на 28 August 2011.
  39. ↑ „ŠKODA AUTO a.s.“ (PDF). Prague: Volkswagen Group. 21 June 2004. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-07-29. Посетено на 2019-04-17.
  40. ↑ vwagfy2012 (PDF). 15 March 2013. Архивирано од изворникот (PDF) на 2015-09-24. Посетено на 15 March 2013.
  41. ↑ „ŠKODA 2013: Success with new models“. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 27 January 2014.
  42. ↑ „ŠKODA delivered 1 127 700 vehicles last year“. Архивирано од изворникот на 2017-03-06. Посетено на 13 January 2017.
  43. ↑ Václav Lavička. Nenápadná Škoda je ziskovější než hrdá Audi. Ostatním v koncernu může sloužit za vzor, tvrdí německý tisk. Hospodářské noviny. Published on August 1, 2016.
  44. ↑ „More than 1.2 million vehicles delivered in 2017“. www.skoda-auto.com. Архивирано од изворникот на 2020-01-18. Посетено на 2019-04-17.
  45. ↑ „архивски примерок“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-10-02. Посетено на 2019-04-17.
  46. ↑ Skoda to Make Low-Cost Cars for Iran. Financial Tribune. Published on 27 August 2017.
  47. ↑ VW Singapore plots Skoda comeback. The Straits Times. Published on 11 November 2017.
  48. ↑ „Portrait & Production Plants“. Volkswagen Group. Архивирано од изворникот на 2022-01-11. Посетено на 29 January 2017.
  49. ↑ „Skoda Vision X concept previews 2019 кросовер - Autocar“. www.autocar.co.uk.[мртва врска]

Белешки[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Повеќе информации за моторните велосипеди на Вернер: Twycross, Tony (April 2005). „Auto Cycling, 1890s Style“. The Moped Archive.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Шкода_Ауто&oldid=5181041“