Шефер–Фултонова метода

Од Википедија — слободната енциклопедија
Обоена подготовка на Bacillus subtilis која ги покажува ендоспорите како зелени и вегетативната клетка како црвена.

Шефер-Фултоновата метода на боење спори ― техника дизајнирана да ги изолира ендоспорите со обојување на сите присутни ендоспори во зелено и сите други бактериски тела црвено.[1] Првостепената дамка е малахит зелена, а контра-дамката е сафранин, кој ги обојува сите други бактериски тела црвено.

Ендоспорите не можат да се обојат со вообичаени постапки за боење бидејќи нивните ѕидови се практично непропустливи за сите хемикалии. Шефер-Фултоновата ендоспорска метода користи топлина за да ја пробие првостепената дамка (малахит зелена) во ендоспората. По ладењето, стаклото се обезбојува со вода и се пребојува со сафранин.

Постапка[уреди | уреди извор]

Боење на спори по Шефер-Фултоновата метода.

Со помош на асептична техника, бактериите се ставаат на микроскопско стакло и се фиксираат на топлина. Стаклото потоа виси преку вода со некаква порозна хартија врз неа, така што стаклото е ставено на пареа. На стаклото се нанесува малахит зелена, која може да навлезе во цврстите ѕидови на ендоспорите, обојувајќи ги во зелена боја. По пет минути, тобоганот се отстранува од пареата, а хартиената крпа се отстранува. По ладењето, слајдот се исплакнува со вода триесет секунди. Слајдот потоа се валка со разреден сафранин две минути, кој ги обојува повеќето други микрооргански тела црвено или розово. Слајдот потоа повторно се исплакнува и се суши со бибулозна хартија.[2]

По сушењето, стаклото потоа може да се гледа под оптички микроскоп.

Историја[уреди | уреди извор]

Постапката била дизајнирана од Алис Б. Шефер и Мекдоналд Фултон, двајца микробиолози од Мидлбурскиот колеџ, во текот на 1930-тите. Постапката се нарекува и Вирц-Конклинов метод, кој се однесува на двајца бактериолози во текот на 1900-тите.[2]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Definition:Schaeffer-Fulton Stain
  2. 2,0 2,1 Harley and Prescott: Laboratory Exercises in Microbiology, page 58. McGraw Hill, 2002.