Шанел бр. 5
| Шанел бр. 5 | ||
|---|---|---|
Шише Шанел бр. 5 | ||
| Парфем на Коко Шанел | ||
| Издаден | 5 мај 1921 г. Париз | |
| Издавач | Шанел | |
Шанел бр. 5 е првиот парфем лансиран од француската модна креаторка Габриел „Коко“ Шанел во 1921 година. Мирисната формула ја составил француско-рускиот хемичар и парфимер Ернест Бо. Дизајнот на шишенцето бил важен дел од брендирањето на производот. Коко Шанел била првото лице на парфемот, на реклама во Харперс Базар од 1937 година.[1]
Инспирација
[уреди | уреди извор]Традиционално, парфемит што ги користеле жените спаѓале во две основни категории. Почитуваните жени ја претпочитале есенцијата на еден градинарски цвет, додека сексуално провокативните парфеми богати со животински мошус или јасмин биле поврзувани со проститутки или куртизани.[2] Шанел се обидувала да пронајде нов мирис што ќе им се допадне на флаперките и ќе го слави ослободениот женски дух од 1920-тите.
Име Шанел бр. 5
[уреди | уреди извор]На дванаесетгодишна возраст, Шанел била предадена на грижа на калуѓерки, а следните шест години поминала суров, дисциплиниран живот во манастирско сиропиталиште, Обазин,[3] во департманот Корез во југозападна Франција. Уште од нејзините најрани денови таму, бројот пет имал силни асоцијации за неа. За Шанел, бројот пет бил особено ценет како означувач на олицетворение на нешто, неговиот дух, неговото мистично значење.[2]
Нејзиниот афинитет кон бројот пет се мешал со градините на манастирот, а со тоа и со бујните околни ридови преполни со карпести рози.[2]
Во 1920 година, кога ѝ биле презентирани мали стаклени ампули со примероци од мириси нумерирани од 1 до 5 и од 20 до 24 за нејзина проценка, таа ја избрала петтата ампула. Шанел му рекла на Ернест Бо, кого го ангажирала да развие нов мирис: „Ги претставувам моите колекции фустани на петти мај, петтиот месец од годината и затоа ќе дозволиме овој примерок број пет да го задржи името што веќе го има, ќе донесе среќа.“[2]
Дизајн на шише
[уреди | уреди извор]Шанел замислила дизајн кој ќе биде антитеза за претерано елаборираната, скапоцена префинетост на кристалните шишиња за мирис, кои тогаш биле во мода. Нејзиното шише ќе биде „чиста транспарентност... невидливо шише“. Општо се смета дека дизајнот на шишето е инспириран од правоаголните закосени линии на шишињата за тоалетни производи Шарвет, кои, опремени во кожна патна футрола, биле омилени кај нејзиниот љубовник, Артур „Бој“ Капел.[4] Некои велат дека тоа бил декантерот за виски што тој го користел, на кој таа му се восхитувала и посакала да го репродуцира во „исклучително, скапо, нежно стакло“.[2]
„Џебното шише“, дизајнирано да се носи во чанта, било воведено во 1934 година. Цената и големината на пакувањето биле намалени за да се привлече поширока база на клиенти.[2]
Шишето, со децении, само по себе станало препознатлив културен артефакт, толку многу што Енди Ворхол одлучил да го одбележи неговиот иконски статус во средината на 1980-тите со својата поп-арт, ситопечатена слика, Реклами: Шанел.[2]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „1937 – CHANEL N°5 advertisement published in Harper's Bazaar in 1937. For the first time, Gabrielle Chanel herself promoted her perfume“. Inside CHANEL. Посетено на 1 March 2020.
- 1 2 3 4 5 6 7 Mazzeo, Tilar J. (2010). The Secret of Chanel No. 5: The Biography of a Scent. New York: HarperCollins. ISBN 978-0-06-179101-7.
- ↑ Vaughan, Hal (2011). Sleeping with the Enemy: Coco Chanel's Secret War. New York: Knopf. ISBN 978-0-307-59263-7.
- ↑ Bollon, Patrice (2002). Esprit d'époque: essai sur l'âme contemporaine et le conformisme naturel de nos sociétés (француски). Le Seuil. стр. 57. ISBN 978-2-02-013367-8.
L'adaptation d'un flacon d'eau de toilette pour hommes datant de l'avant-guerre du chemisier Charvet
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
Шанел бр. 5 на Ризницата ?
