Чуро
.jpg) Чуро со чоколаден пијалак | |
| Место на потекло | Пиринејски Полуостров |
|---|---|
Чуро е вид на пржено тесто од шпанската и португалската кујна, направено од тесто пржено во врело масло во вреќичка како цевка и голем затворен врв со ѕвезда или слична форма, нешто налик на алатката за правење тулумби. Оваа крофна постои исто така во латиноамериканската кујна, филипинската кујна и во други делови од светот кои примиле имиграција од шпански и португалски земји, особено во Франција и југозападниот дел на САД.
Во Шпанија во некои региони се познати како пора, јеринго или тејерингос[1][2]. Тие обично се јадат за појадок потопени во кафе или во топло чоколадо за попладневна ужина. Исто така, во Португалија има две малку различни закуски, наречени пора и фартура, кои се полнат со желе наместо со дулче де лече, традиционалното полнење на бразилските чуро.[3]
Историја
[уреди | уреди извор]Потеклото на чуро е нејасно. Но, според историчарот за храна Мајкл Крондл, „денешното чуро не е толку различно од рецептот за пржење со брашно и вода што го наоѓате во Апициј, римски готвач кој датира од 1 век од нашата ера. Има рецепти од Стара Грција, но тоа е веројатно дури и постаро. Во медитеранскиот басен се чини дека постои отсекогаш“.[4]
Но, постојат и други теории: една од нив е дека чурото го направиле шпански овчари како замена за свежи печива.[5][6] Но, номадскиот начин на живот на овчарите и големите количества масло или маснотии потребни за пржење чуро го прават тоа неверојатно.[2]
Друга теорија, дискредитирана како неточна[2] сугерира дека концептот е донесен во Европа од Кина од страна на Португалците.[7]
Подготовка
[уреди | уреди извор]Чуро се пржи додека да стане крцкаво, а може да се попрска со шеќер. Површината на чуро е набраздена поради тоа што е изведена од алатка слична на шприц со млазница во форма на ѕвезда.
Како переците, така и чурото се продава од улични продавачи, кои може свежо да ги пржат на уличниот штанд и да ги продаваат топли. Во Шпанија и поголемиот дел од Латинска Америка, чуро се достапни во кафулињата за појадок, иако може да се јадат во текот на денот како закуска. Специјализирани чурерии, во форма на продавница или во приколка, може да се најдат за време на празничниот период. Покрај тоа, земјите како Колумбија, Перу, Шпанија и Венецуела имаат чурерии низ улиците. Во Португалија, тие најчесто се јадат на карневали, саеми и други прослави, каде што се прават свежо на уличните штандови.
Тестото е мешавина од брашно, вода и сол. Некои верзии се направени од тесто од компир. Во зависност од рецептот, можеби не е вегански, бидејќи може да содржи путер, млеко или јајца.
Варијации
[уреди | уреди извор]-
Чуро прелиено со чоколадо -
Андалузиска варијанта на чуро -
Чуро во Гватемала -
Чуро на Филипините
Во Севиља (Андалузија), името „калиентес“ (што значи жешко) понекогаш се користи наместо зборот чуро. Калиентите обично се пржат во форма на долга спирала, која потоа се сече на делови. Центарот на спиралата е подебел и помек, а за многумина е деликатес сам по себе.
Во делови од источна Андалузија, се користи многу потенко тесто, што не дозволува да се формираат типични гребени на површината на чуро. Затоа, конечниот резултат има мазна површина и е поподвижен и со малку потенок дијаметар од стандардните шпански чуро. Друга разлика е што никогаш не се посипува шеќер врз нив, бидејќи вкусот не се смета за соодветен.
Чуро во американските забавни паркови и улични саеми најчесто се продаваат посипани со шеќер и цимет или други шеќери со вкус.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Miguel, Amando de (28 January 2008). „Variaciones regionales del habla popular“. Libertad Digital (шпански). Посетено на 8 October 2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Zaera, Beatriz (3 December 2024). „Los churros vienen de China" y otros grandes bulos gastronómicos que corren por las redes“. El País (шпански). Посетено на 3 December 2024.
- ↑ „Cinco placas portuguesas que são muito estranhas para brasileiros“. Folha de S.Paulo (португалски). 17 November 2015. Посетено на 17 July 2020.
- ↑ Randolph, Mike (17 June 2020). „The complex origin of beloved churros“. BBC.
- ↑ „Churro Encyclopedia“. Архивирано од изворникот на 2011-09-29. Посетено на 2011-12-27.
- ↑ „Churros: The Hidden History“. The Huffington Post. 2011-08-18. Посетено на 2011-10-16.
- ↑ „The Hidden History of Churros“. Fox News. 9 December 2016.
