Црква „Св. Петар“ - Радобор

Координати: 41°07′04.5″N 21°26′32.5″E / 41.117917° СГШ; 21.442361° ИГД / 41.117917; 21.442361
Од Википедија — слободната енциклопедија
Свети Петар

Поглед на црквата

македонска православна црква
Епархија Преспанско-пелагониска
Архијерејско намесништво Битолско
Парохија Беранечка
Местоположба

Карта

Координати 41°07′04.5″N 21°26′32.5″E / 41.117917° СГШ; 21.442361° ИГД / 41.117917; 21.442361
Место Радобор
Општина Могила
Држава Македонија
Општи податоци
Покровител Апостол Петар
Завршено 1891
Архитектонски опис

Свети Петар (во пишаните извори означувана како Свети Петар и Павле) — главна селска црква во селото Радобор.[1] Црквата се наоѓа во средишниот дел на селото.

Историја[уреди | уреди извор]

Црквата е изградена во 1891 година.[2]

Архитектура[уреди | уреди извор]

Градбата на црквата има правоаголна основа со украсена полукружна апсида на источната страна. Главниот влез на црквата е сместен на западната страна до која е доградена припрата, а црквата има и спореден влез кој се наоѓа на јужната страна. Над споредниот влез има празна ниша со мермерна плоча на која се испишани податоци за црквата. Објектот е изграден од варовник и во целост е покриен со кров од ќерамиди. Дворот на црквата е ограден со бетонска ограда и во него се сместени камбанаријата, селските гробишта, како и помошен објект. Камбанаријата се издига над оградата на дворот од црквата, непсоредно од левата страна на влезната порта. Таа има квадратна основа во долниот и осумаголна во горниот дел. Долниот дел се состои од три скалески подделови. Горниот дел од камбанаријата содржи по два реда монофори, распоредени по една на секоја од осумте страни.

Галерија[уреди | уреди извор]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. стр. 15. ISBN 978-608-65143-2-7.
  2. Радобор Архивирано на 5 јули 2021 г.“. Мој Роден Крај.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]