Црква „Св. Константин и Елена“ - Негрево

Координати: 41°46′34″N 22°53′45″E / 41.77611° СГШ; 22.89583° ИГД / 41.77611; 22.89583
Од Википедија — слободната енциклопедија
Константин и Елена

Поглед на црквата

македонска православна црква
Епархија Струмичка
Местоположба

Карта

Координати 41°46′34″N 22°53′45″E / 41.77611° СГШ; 22.89583° ИГД / 41.77611; 22.89583
Место Негрево
Општина Пехчево
Држава Македонија
Општи податоци
Покровител Свети Константин и Елена
Завршено 1858
Архитектонски опис

Свети Константин и Елена — главна селска црква во малешевското село Негрево.[1] Црквата се наоѓа во јужниот дел од селото.

Историја[уреди | уреди извор]

Според натписот над влезната врата, црквата била изградена во 1858 година.

Архитектура[уреди | уреди извор]

Градбата на црквата има правоаголна основа, со полукружна апсида во западниот дел. Од западната и јужната страна е доградена припрата, којашто е пониска од црквата и е придржувана од дрвени столбови. Влезот на црквата е од западната страна, а спореден влез има и од јужната страна. Над главниот влез има натпис на којшто се испишани 1858 година и имињата на мајсторите. На јужната страна има пет прозорци коишто се во висина над припратата. Прозорец има и на источниот ѕид, во висина над апсидата. Фасадата на црквата е обоена во целост е обоена во светло-кафеникава боја. Внатрешноста на црквата е несредена.

Камбанаријата има квадратна основа и е прилепена до западниот ѕид, непосредно од левата страна на главниот влез од цркварта. Таа е изградена од тули и е покриена со пирамидален лимен кров над кој има крст. На секоја страна во нејзиниот горен дел има по еден отворен прозорец. Црквата е оградена со камена ограда.

Галерија[уреди | уреди извор]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. стр. 67. ISBN 978-608-65143-2-7.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]