Прејди на содржината

Црква „Св. Атанасиј“ - Модрич

Координати: 41°22′19.7″N 20°33′58.3″E / 41.372139° СГШ; 20.566194° ИГД / 41.372139; 20.566194
Од Википедија — слободната енциклопедија
Свети Атанасиј

Поглед на црквата

македонска православна црква
Епархија Дебарско-кичевска
Архијерејско намесништво Струшко
Парохија Втора струшка
Местоположба

Карта

Координати 41°22′19.7″N 20°33′58.3″E / 41.372139° СГШ; 20.566194° ИГД / 41.372139; 20.566194
Место Модрич
Општина Струга
Држава Македонија
Општи податоци
Покровител Атанасиј Александриски
Архитектонски опис

Свети Атанасијцрква во селото Модрич.[1] Сместена е во крајниот северен дел од селото.

Архитектура

[уреди | уреди извор]

Градбата на црквата има правоаголна основа со полукружна апсида во задниот дел. Црквата во целост е варосана во бела боја и е покриена со кров од ќерамиди.

Преданија

[уреди | уреди извор]

Според М. С. Филиповиќ, со црквата се поврзуваат повеќе преданија. Ако чуварот на црквата заборавел да го запали кандилото, тоа самото се палело. Во турско време, вратата на црквата секогаш била отворена, така што се случило некој сејмен да упадне и украде 300 гроша. Кога се обидел да излезе од црквата, вратата била затворена и се отворила откако парите ги вратил на местото од кое ги одзел. Потоа, се верува дека сејменот ги советувал своите да работат што сакаат, но во вакуф да не чепкаат. Постои и предание дека некои Турци, кои ги навредувале иконите во црквата, ослепеле. Во време на окупацијата на Македонија во Втората светска војна, по наредба на буагрските власти била отстранета плочата со грчки натпис, по што соседното маало настрадало од силна провала; кога плочата била повторно вратена, провалата на местото престанала.[2]

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. стр. 40. ISBN 978-608-65143-2-7.
  2. К., М.. „Денеска е Св. Атанасиј Велики и Кирил Александриски Архивирано на 16 јануари 2019 г.“. Вечер. 31 јануари 2014.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]