Црква „Воведение на Пресвета Богородица“ - Враништа

Координати: 41°12′50″N 20°39′46″E / 41.21389° СГШ; 20.66278° ИГД / 41.21389; 20.66278
Од Википедија — слободната енциклопедија
Воведение на Пресвета Богородица

Поглед од североисток на средновековната црква

македонска православна црква
Епархија Дебарско-кичевска
Архијерејско намесништво Струшко
Парохија Вранишка
Местоположба

Карта

Координати 41°12′50″N 20°39′46″E / 41.21389° СГШ; 20.66278° ИГД / 41.21389; 20.66278
Место Враништа
Општина Струга
Држава Македонија
Општи податоци
Покровител Пресвета Богородица
Изградба XI век
Архитектонски опис
Архит. тип трикорабна
Стил базилика

Воведение на Пресвета Богородица (позната и како Света Богородица - Пречиста) — средновековна црква и археолошко наоѓалиште[1] во селото Враништа, во чиј двор се наоѓаат и селските гробишта.[2] Таа прогласена за културно наследство на Македонија.[3] Се наоѓа на крајниот северен дел од селото, десно од патот кој води до селото Ложани. Жителите на селото таму се собираат на Духовден, Крстовден и Пречиста.

Историја[уреди | уреди извор]

Северно од селото Враништа се наоѓаат остатоци од манастир. Храмот бил посветен на „Пречистa“ т.е. Света Богородица Вранишка. Храмот е изграден во XI век. Дебелите ѕидови на овој храм се изградени од камен бигор кој е носен од селото Вишни кое се наоѓа на планината Јабланица. По овие остатоци се гледа дека тоа бил голем и доста познат манастир. Денешните жители оваа знаменитост ја нарекуваат „Кралска црква“.[4]

Со Решението бр. 158 од 2 декември 1953 година, градбата била прогласена за Споменик на културата од страна на тогашниот Централен завод од Скопје.[3]

На местото е извршено истражување од страна на Музејот на Македонија, под раководство на Димче Коцо, и се пронајдени остатоци од средновековната црква.[1]

Архитектура[уреди | уреди извор]

Источната страна на која се наоѓа најстариот дел од храмот.

Оваа црква била разрушена и останати се делови од олтарниот простор, кои западно се повторно изѕидани со камен, со цел да се добие целина. Денешните остатоци претставуваат една мала правоаголна градба, која е покриена со керамиди на сите четири страни, и во која се влегува преку јужен влез. Во внатрешноста нема фрески, додека на таванот е поставена дрвена, ламперија. Пред источната апсида е изграден ѕид од камен, со врата на средината и простор за влегување од северната страна, а на него се поставени повеќе репродукции на икони.

Галерија[уреди | уреди извор]

Надворешноста
Внатрешноста

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069.
  2. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
  3. 3,0 3,1 Игор Никовски (март 2023). „Регистрирани недвижни добра по надлежност на националните установи“ (PDF). Управа за заштита на културното наследство на Македонија. стр. 90. Архивирано (PDF) од изворникот 2023-04-07. Посетено на 21 јули 2023.
  4. Трифуноски, Јован (1992). Охридско-струшка област. Белград: Српска академија на науките и уметностите. стр. 180–183.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]