Сулавеси
| Познат и како Sulawesi | |
|---|---|
| Географија | |
| Место | Југоисточна Азија |
| Координати | 02°S 121°E / 2° ЈГШ; 121° ИГД |
| Архипелаг | Големи Сундски Острови |
| Површина | 174,600 км2 |
| Подреденост по површина | 11-ти |
| Највисоко издигнување | 3,478 м |
| Највисока точка | Рантемарио |
| Управување | |
Индонезија | |
| Најголема населба | Макасар |
| Демографија | |
| Население | 17,4 млн (2010) |
| Густина | 92 /km2 (238 /sq mi) |
Сулавеси (индонезиски: Sulawesi), порано Целебес (португалски: Celebes) — остров во Индонезија, еден од четирите Големи Сундски Острови и 11-ти по големина во светот. Сместен е помеѓу Борнео и Молучките Острови. Во Индонезија поголеми острови се само Суматра, Борнео и Папуа, а понаселени е само Јава и Суматра. Населението брои 17.359.416 жители (2010). Најголем град е Макасар.
На островот има четири краци (полуострови): Минахаса (север), Источен, Јужен и Југоисточен. Тие се одделени со три заливи: Томини (помеѓу Минахаса и Источниот Полуостров), Толо (помеѓу Источниот и Југоисточниот Полуостров) и Бони помеѓу Јужниот и Југоисточниот Полуостров. По западната страна се протега Макасарскиот Проток, кој го дели островот од Борнео.
Потекло на поимот[уреди | уреди извор]
Името „Сулавеси“ доаѓа од зборовите sula („остров“) и besi („железо“), што веројатно се однесува на богатите наоѓалишта на железо крај езерото Матано, чија руда се извезувала во минатото.[1]
Географија[уреди | уреди извор]
Сулавеси е 11. остров по големина во светот, со површина од 174.600 км2. Соседни подрачја се островот Борнео на запад и Филипините на север, Малуку на исток и Флорес и Тимор на југ. Има карактеристичен облик со четири големи краци: Минахаса, Источен Полуостров, Југоисточен Полуостров. Средишниот дел на островот има стрмни планини што во минатото ги изолирале полуостровите еден од друг. Помеѓу краците има три заливи: Томини, Толо и Бони.
Помали острови[уреди | уреди извор]
Селајарските Острови сочинуваат своевиден полуостров што се протега на југ од Југозападен Сулавеси во Флореското Море. Групите Сангихе и Талауд се протегаат на север од североисточниот крај, додека пак островот Бутон се издава на североисток. Тогијанските Острови се наоѓаат во заливот Томини, а островот Пеленг и групата Бангај образуваат погуста островска целина помеѓу Сулавеси и Малуку. Сите овие острови административно му припаѓаат на Сулавеси.
Административна поделба[уреди | уреди извор]
Островот е административно поделен на шест покраини: Горонтало, Западен Сулавеси, Јужен Сулавеси, Централен Сулавеси, Југоисточен Сулавеси и Северен Сулавеси. Најнова покрана е Западен Сулавеси (2004), создадена со одвојување на дел од Јужен Сулавеси. Најголеми градови на островот се Макасар, Мандо, Палу, Кендари и Горонтало.
Народности[уреди | уреди извор]
Автохтони народи на Сулавеси се Макасарците, Бугиси, Мандари, Минахаси, Горонталци, Тораџи, Бутонци, Баџо и Монгондо.
Природа[уреди | уреди извор]
На островот има осум национални паркa, повеќе природни резервати и 4 заштитени морски подрачја. Многу од парковите се во опасност поради бесправна сеча, рударство и обесшумување за обработливо земјиште.[2]
Најголема копнена површина имаат националните паркови Богани Нани Вартабоне (2.871 км2) и Лоре Линду (2.290 км2). Националниот парк Бунакен има богат корален екосистем и е предложен за светско наследство на УНЕСКО.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Watuseke, F. S. 1974. On the name Celebes. Sixth International Conference on Asian History, International Association of Historians of Asia, Yogyakarta, 26-30 август. необјавено.
- ↑ Прифил на Сулавеси — Mongabay (англиски)
 |
„Сулавеси“ на Ризницата ? |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
|