Цевка

Метални цевки

Цевка — шуплив градежен или машински елемент за пренос на материи во течна или гасовита состојба или за користење како структурен елемент. Цевките се неопходни во многу области, вклучувајќи водоснабдување, распределба на гас и индустриски процеси.

Тие се направени од метали и нивни легури, пластика, смола, композитни материјали, бетон, керамика, стакло, дрво и други материјали.

Цевките обично имаат кружен пресек, но можат да бидат и квадратни, правоаголни, шестоаголни или елипсовидни. Сите горенаведени пресеци, освен кружниот, ретко се користат во бродоградбата и машинското инженерство за проток на средината.

Историја

Луѓето користеле цевки илјадници години. Древните цивилизации, како Римјаните и Грците, граделе водоводни и канализациски системи користејќи цевки направени од материјали како што се глина, камен и олово. Современите цевки се направени со напредни материјали и техники, со што се подобрува безбедноста и издржливоста.

Материјали

Металните цевки се меѓу најчесто користените видови поради нивната цврстина и издржливост. Традиционално, челикот и железото се популарни избори, достапни во различни облици како што се црн (недовршен) челик, јаглероден челик, нерѓосувачки челик, поцинкован челик, месинг и еластично железо. Меѓутоа, цевките на база на железо можат да кородираат кога се изложени на вода богата со кислород, поради што во некои случаи се претпочита полесен или поотпорен метал на корозија. Алуминиумот, на пример, се користи кога тежината е проблем или кога усогласеноста со течноста е проблем. Бакарот е уште еден метал што често се користи во домашните системи за вода, ценет не само за неговата отпорност на корозија, туку и за неговите одлични својства за пренос на топлина, што го прави идеален за примени како радијатори и разменувачи на топлина. Во индустриски услови што вклучуваат високи температури и притисоци, се користат посебни легури како што се инконел, хром молибден и титанов челик. Овие материјали се избрани поради нивната способност да издржат екстремни услови, иако инженерите мораат да ги земат предвид чинителите како ползење и зголемена подложност на корозија поради структурни промени при загревање, кога ги користат.