Прејди на содржината

Хуритски песни

Од Википедија — слободната енциклопедија
Цртеж на едната страна од плочата на која е испишана Химната на Никал [1]

Хуритски песни (или Хуритски химни) [2] се збирки на музика испишана со клинесто писмо на глинени плочи ископани од древниот аморитско - ханаански град Угарит, лоциран на рт во северна Сирија, кои датираат околу 1400 година п.н.е. [3] [4] Една од овие табли, која е речиси целосна, ја содржи Хуритска химна на Никал (исто така позната како Хуритска култна химна или „залузи-молитва до боговите“ или едноставно „х.6“), што ја прави најстара сочувана како речиси комплетно дело на нотирана музика во светот. Иако се познати имињата на композиторите на некои од фрагментарните дела, х.6 е анонимно дело.

Историја

[уреди | уреди извор]
Угарит, каде што се пронајдени хуритските песни

Целосната песна е една од 36-те такви химни со клинесто писмо, пронајдени на фрагменти од глинени плочи ископани во 1950-те од Кралската палата во Угарит (денешен Рас Шамра, Сирија ), во слој кој датира од четиринаесеттиот век п.н.е., но е единствениот кој останал во речиси целосна форма.

Текст

[уреди | уреди извор]

Текстот на х.6 е тежок, делумно затоа што самиот хуритски јазик не е целосно разбран, а делумно поради мали празнини на исчезнати делови од глинената плочка. Покрај тоа, се чини дека јазикот е локален угаритски дијалект, кој значително се разликува од дијалектите познати од други извори. Исто така, можно е изговорот на некои зборови да бил изменет од нормалниот говор поради музиката. И покрај многуте тешкотии, јасно е дека станува збор за религиозен текст кој се однесува на принесување жртви на божицата Никал, сопруга на богот на месечината. Текстот е претставен во четири реда, со особеност што седумте завршни слогови од секој од првите три реда на задната страна на плочката се повторуваат на почетокот на следниот ред на предната страна. Додека Ларош во ова видел постапка слична на онаа што ја користеле вавилонските писари во подолги текстови за да обезбедат континуитет при преминот од една плочка на друга, Гитербок и Килмер зазеле став дека овој метод никогаш не се наоѓа во текстот на една плочка, и затоа овие повторени слогови мора да претставуваат рефрени кои го делат текстот на редовни делови. На ова, Дишен-Гијмен возвраќа дека спиралната патека на текстот предна-задна-предна страна - распоред непознат во Вавилон - е доволна причина за употреба на такви водичи.

Првиот објавен обид да се интерпретира текстот на х.6 бил направен во 1977 година од Ханс-Јохен Тиел, и неговата работа ја постави основата за нов, но сепак многу привремен обид направен 24 години подоцна од Тео Ј.Х. Криспијн, кога хуритологија постигнала значителен напредок благодарение на археолошките откритија направени во меѓувреме на локација во близина на Богазкале. [5]

Дискографија

[уреди | уреди извор]
  • Music of the Ancient Sumerians, Egyptians & Greeks, new expanded edition. Ensemble De Organographia (Gayle Stuwe Neuman and Philip Neuman). CD recording. Pandourion PRDC 1005. Oregon City: Pandourion Records, 2006. [Includes the nearly complete h.6 (as "A Zaluzi to the Gods"), as well as fragments of 14 others, following the transcriptions of M. L. West.]

Поврзано

[уреди | уреди извор]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Giorgio Buccellati, "Hurrian Music" Архивирано на 9 октомври 2016 г., associate editor and webmaster Federico A. Buccellati Urkesh website (n.p.: IIMAS, 2003).
  2. ↑ Smith, John Arthur (2020). Music in Religious Cults of the Ancient Near East (англиски). Routledge. ISBN 978-1-000-21032-3.
  3. ↑ Marguerite Yon, The City of Ugarit at Tell Ras Shamra (Winona Lake, IN: Eisenbrauns, 2006): 24. ISBN 978-1575060293 (179 pages)
  4. ↑ Dumbrill, Richard J. (2005). The Archaeomusicology of the Ancient Near East (2. ed., rev. and corr. with additional notes and appendices. изд.). Victoria, BC: Trafford Publ. стр. 117. ISBN 978-1-4120-5538-3.
  5. ↑ Theo J. H. Krispijn, "Musik in Keilschrift: Beiträge zur altorientalischen Musikforschung 2", in Archäologie früher Klangerzeugung und Tonordnung: Musikarchäologie in der Ägäis und Anatolien/The Archaeology of Sound Origin and Organization: Music Archaeology in the Aegean and Anatolia, edited by Ellen Hickmann, Anne Draffkorn Kilmer, and Ricardo Eichmann, 465–79 (Orient-Archäologie 10; Studien zur Musikarchäologie 3) (Rahden: Leidorf, 2001) ISBN 3-89646-640-2. Citation on p. 474.

Литература

[уреди | уреди извор]
  • Bielitz, Mathias. 2002. Über die babylonischen theoretischen Texte zur Musik: Zu den Grenzen der Anwendung des antiken Tonsystems, second, expanded edition. Neckargemünd: Männeles Verlag.
  • Braun, Joachim. "Jewish music, §II: Ancient Israel/Palestine, 2: The Canaanite Inheritance". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan Publishers, 2001.
  • Černý, Miroslav Karel. 1987. "Das altmesopotamische Tonsystem, seine Organisation und Entwicklung im Lichte der neuerschlossenen Texte". Archiv Orientální 55:41–57.
  • Duchesne-Guillemin, Marcelle. 1963. "Découverte d'une gamme babylonienne". Revue de Musicologie 49:3–17.
  • Duchesne-Guillemin, Marcelle. 1966. "A l'aube de la théorie musicale: concordance de trois tablettes babyloniennes". Revue de Musicologie 52:147–62.
  • Duchesne-Guillemin, Marcelle. 1969. "La théorie babylonienne des métaboles musicales". Revue de Musicologie 55:3–11.
  • Duchesne-Guillemin, Marcelle (1984). A Hurrian Musical Score from Ugarit: The Discovery of Mesopotamian Music (PDF). Malibu, CA: Undena Publications. ISBN 0890031584.
  • Gurney, O. R. 1968. "An Old Babylonian Treatise on the Tuning of the Harp". Iraq 30:229–33.
  • Halperin, David. 1992. "Towards Deciphering the Ugaritic Musical Notation". Musikometrika 4:101–16.
  • Kilmer, Anne Draffkorn. 1965. "The Strings of Musical Instruments: Their Names, Numbers, and Significance". Assyriological Studies 16 ("Studies in Honor of Benno Landsberger"): 261–68.
  • Kilmer, Anne Draffkorn. 1971. "The Discovery of an Ancient Mesopotamian Theory of Music". Proceedings of the American Philosophical Association 115:131–49.
  • Kilmer, Anne Draffkorn. 1984. "A Music Tablet from Sippar(?): BM 65217 + 66616". Iraq 46:69–80.
  • Kilmer, Anne Draffkorn, and Miguel Civil. 1986. "Old Babylonian Musical Instructions Relating to Hymnody". Journal of Cuneiform Studies 38:94–98.
  • Kümmel, Hans Martin. 1970. "Zur Stimmung der babylonischen Harfe". Orientalia 39:252–63.
  • Schmidt, Karin Stella. 2006. "Zur Musik Mesopotamiens: Musiktheorie, Notenschriften, Rekonstruktionen und Einspielungen überlieferter Musik, Instrumentenkunde, Gesang und Aufführungspraxis in Sumer, Akkad, Babylonien, Assyrien und den benachbarten Kulturräumen Ugarit, Syrien, Elam/Altpersien: Eine Zusammenstellung wissenschaftlicher Literatur mit einführender Literatur zur Musik Altägyptens, Anatoliens (Hethitische Musik), Altgriechenlands und Altisraels/Palästinas". Seminar-Arbeit. Freiburg i. Br.: Orientalisches Seminar, Albert-Ludwigs-Universität Freiburg.
  • Thiel, Hans-Jochen. 1978. "Zur Gliederung des 'Musik-Textes' aus Ugarit". Revue Hittite et Asiatique 36 (Les Hourrites: Actes de la XXIVe Rencontre Assyriologique Internationale Paris 1977): 189–98.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Хуритски_песни&oldid=5311674“