Хлор азид
 | |||
| |||
Назив според МСЧПХ Хлор азид | |||
| Назнаки | |||
|---|---|---|---|
13973-88-1  | |||
| ChemSpider | 55609 | ||
| |||
| 3Д-модел (Jmol) | Слика | ||
| PubChem | 61708 | ||
| |||
| Својства | |||
| Хемиска формула | |||
| Моларна маса | 0 g mol−1 | ||
| Изглед | Жолтопортокалова течност; безбоен гас | ||
| Точка на топење | |||
| Точка на вриење | |||
| Растворливост | Растворлив во бутан, пентан, бензен, метанол, етанол, диетил етер, ацетон, хлороформ, јаглерод тетрахлорид и јаглерод дисулфид; малку растворлив во вода | ||
| Структура | |||
| Кристална структура | орторомпски | ||
| Cmc 21, No. 36[1] | |||
| Експлозивност | |||
| Осетливост на удар | Крајно | ||
| Осетливост на триење | Крајно | ||
| Опасност | |||
| Безбедност при работа: | |||
Главни опасности |
Крајно осетлив експлозив | ||
| NFPA 704 | |||
| Дополнителни податоци | |||
| (што е ова?) (провери) Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa) | |||
| Наводи | |||
Хлор азид (ClN
3) — неорганско соединение кое е откриено во 1908 година од Фридрих Рашиг.[2] Концентриран ClN
3 е познат како нестабилен и може спонтано да детонира на која било температура.[3]
Подготовка и ракување
[уреди | уреди извор]Хлор азидот се подготвува со поминување на гас на хлор преку сребро азид или со додавање на оцетна киселина во раствор од натриум хипохлорит и натриум азид.[4]
Експлозивни својства
[уреди | уреди извор]Хлор азидот е исклучително чувствителен, може да експлодира, понекогаш дури и без очигледно предизвикување. Затоа е премногу чувствителен за да се користи комерцијално, освен ако прво не се разреди во раствор. Хлор азидот експлозивно реагира со 1,3-бутадиен, етан, етилен, метан, пропан, фосфор, сребро азид и натриум. При допир со киселина, хлор азидот се разградува, создавајќи отровен и корозивен гас водород хлорид.[5]
Одредбени информации
[уреди | уреди извор]Неговата испорака е предмет на строги барања за известување и прописи.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Lyhs, Benjamin; Bläser, Dieter; Wölper, Christoph; Schulz, Stephan; Jansen, Georg (2012). „A Comparison of the Solid-State Structures of Halogen Azides XN3 (X=Cl, Br, I)“. Angewandte Chemie International Edition. 51 (51): 12859–12863. doi:10.1002/anie.201206028. PMID 23143850.
- ↑ Frierson, W. J.; Browne, A. W. (1943). „Chlorine Azide. II. Interaction of Chlorine Azide and Silver Azide. Azino Silver Chloride, N3AgCl“. Journal of the American Chemical Society. 65 (9): 1698–1700. Bibcode:1943JAChS..65.1698F. doi:10.1021/ja01249a013.
- ↑ Frierson, W. J.; Kronrad, J.; Browne, A. W. (1943). „Chlorine Azide, ClN3. I.“. Journal of the American Chemical Society. 65 (9): 1696–1698. Bibcode:1943JAChS..65.1696F. doi:10.1021/ja01249a012.
- ↑ Raschig, F. (1908). „Über Chlorazid N3Cl“. Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft. 41 (3): 4194–4195. doi:10.1002/cber.190804103130.
- ↑ CID 61708 од PubChem
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||