Прејди на содржината

Хаплогрупа Е-М329

Од Википедија — слободната енциклопедија
Етиопска просторна дистрибуција на хаплогрупата E1b1a2-M329 врз основа на Plaster et al. 2011 година [1]

Хаплогрупата E-M329, позната и како E1b1a2, е хаплогрупа на ДНК на човечки Y-хромозом.[б 1] E-M329 најчесто се наоѓа во Источна Африка.

Тромбета и сор. (2011) предложи потекло од Источна Африка:

Новата топологија овде пријавена има важни импликации за потеклото на хаплогрупата E-P2. Користејќи го принципот на филогеографска парсимонија, резолуцијата на трифуркацијата Е-М215 во корист на заедничкиот предок на Е-М2 и Е-М329 силно ја поддржува хипотезата дека хаплогрупата Е-П2 потекнува од источна Африка, како што било претходно предложено, и дека хромозомите Е-М2, толку често забележани во суб-сахарска Африка, го следат нивното потекло до заеднички предок присутен во источна Африка.

Распространетост

[уреди | уреди извор]

E-M329 најчесто се наоѓа во Источна Африка. E-M329 е чест во југозападна Етиопија, особено кај популациите што зборуваат омотски јазик.[1] Семино и сор. (2004) откриле 2 случаи на E-M329 во етиопски Оромо, од 2400 поединци, вклучително и 78 Оромо.[2] Каденас и сор. (2007) открил еден случај на E-M329, од 72 лица, во Катар.[3]

Подклади

[уреди | уреди извор]

E-V2403 е подклада на хаплогрупата E-M329.

E-M329* е подклада на хаплогрупата E-M329.

Филогенетика

[уреди | уреди извор]

Филогенетска историја

[уреди | уреди извор]

Пред 2002 година, во академската литература имало најмалку седум системи за именување на филогенетското дрво на Y-хромозомот. Ова довело до значителна конфузија. Во 2002 година, главните истражувачки групи се собрале и го формирале конзорциумот на Y-хромозомот (YCC). Тие објавиле заеднички труд кој создал единствено ново дрво за кое сите се согласиле да го користат. Подоцна, група граѓански научници со интерес за популациската генетика и генетската генеалогија формираа работна група за да се создаде аматерско дрво со цел да биде пред сè навремено. Табелата подолу ги обединува сите овие дела на местото на обележјето на МКЦ дрвото од 2002 година. Ова му овозможува на истражувачот што прегледува постара објавена литература брзо да се движи помеѓу номенклатурите.

YCC 2002/2008 (Стенограф) (α) (β) (γ) (δ) (ε) (ζ) (η) YCC 2002 (Долга рака) YCC 2005 (Долга рака) YCC 2008 ( Долга рака) YCC 2010r (Долга рака) ISOGG 2006 ISOGG 2007 ISOGG 2008 ISOGG 2009 ISOGG 2010 ISOGG 2011 ISOGG 2012
E-P29 21 III 3A 13 Eu3 H2 B E* E E E E E E E E E E
E-M33 21 III 3A 13 Eu3 H2 B E1* E1 E1a E1a E1 E1 E1a E1a E1a E1a E1a
E-M44 21 III 3A 13 Eu3 H2 B E1a E1a E1a1 E1a1 E1a E1a E1a1 E1a1 E1a1 E1a1 E1a1
E-M75 21 III 3A 13 Eu3 H2 B E2a E2 E2 E2 E2 E2 E2 E2 E2 E2 E2
E-M54 21 III 3A 13 Eu3 H2 B E2b E2b E2b E2b1 - - - - - - -
E-P2 25 III 4 14 Eu3 H2 B E3* E3 E1b E1b1 E3 E3 E1b1 E1b1 E1b1 E1b1 E1b1
E-M2 8 III 5 15 Eu2 H2 B E3a* E3a E1b1 E1b1a E3a E3a E1b1a E1b1a E1b1a E1b1a1 E1b1a1
E-M58 8 III 5 15 Eu2 H2 B E3a1 E3a1 E1b1a1 E1b1a1 E3a1 E3a1 E1b1a1 E1b1a1 E1b1a1 E1b1a1a1a E1b1a1a1a
E-M116.2 8 III 5 15 Eu2 H2 B E3a2 E3a2 E1b1a2 E1b1a2 E3a2 E3a2 E1b1a2 E1b1a2 E1ba12 removed removed
E-M149 8 III 5 15 Eu2 H2 B E3a3 E3a3 E1b1a3 E1b1a3 E3a3 E3a3 E1b1a3 E1b1a3 E1b1a3 E1b1a1a1c E1b1a1a1c
E-M154 8 III 5 15 Eu2 H2 B E3a4 E3a4 E1b1a4 E1b1a4 E3a4 E3a4 E1b1a4 E1b1a4 E1b1a4 E1b1a1a1g1c E1b1a1a1g1c
E-M155 8 III 5 15 Eu2 H2 B E3a5 E3a5 E1b1a5 E1b1a5 E3a5 E3a5 E1b1a5 E1b1a5 E1b1a5 E1b1a1a1d E1b1a1a1d
E-M10 8 III 5 15 Eu2 H2 B E3a6 E3a6 E1b1a6 E1b1a6 E3a6 E3a6 E1b1a6 E1b1a6 E1b1a6 E1b1a1a1e E1b1a1a1e
E-M35 25 III 4 14 Eu4 H2 B E3b* E3b E1b1b1 E1b1b1 E3b1 E3b1 E1b1b1 E1b1b1 E1b1b1 removed removed
E-M78 25 III 4 14 Eu4 H2 B E3b1* E3b1 E1b1b1a E1b1b1a1 E3b1a E3b1a E1b1b1a E1b1b1a E1b1b1a E1b1b1a1 E1b1b1a1
E-M148 25 III 4 14 Eu4 H2 B E3b1a E3b1a E1b1b1a3a E1b1b1a1c1 E3b1a3a E3b1a3a E1b1b1a3a E1b1b1a3a E1b1b1a3a E1b1b1a1c1 E1b1b1a1c1
E-M81 25 III 4 14 Eu4 H2 B E3b2* E3b2 E1b1b1b E1b1b1b1 E3b1b E3b1b E1b1b1b E1b1b1b E1b1b1b E1b1b1b1 E1b1b1b1a
E-M107 25 III 4 14 Eu4 H2 B E3b2a E3b2a E1b1b1b1 E1b1b1b1a E3b1b1 E3b1b1 E1b1b1b1 E1b1b1b1 E1b1b1b1 E1b1b1b1a E1b1b1b1a1
E-M165 25 III 4 14 Eu4 H2 B E3b2b E3b2b E1b1b1b2 E1b1b1b1b1 E3b1b2 E3b1b2 E1b1b1b2a E1b1b1b2a E1b1b1b2a E1b1b1b2a E1b1b1b1a2a
E-M123 25 III 4 14 Eu4 H2 B E3b3* E3b3 E1b1b1c E1b1b1c E3b1c E3b1c E1b1b1c E1b1b1c E1b1b1c E1b1b1c E1b1b1b2a
E-M34 25 III 4 14 Eu4 H2 B E3b3a* E3b3a E1b1b1c1 E1b1b1c1 E3b1c1 E3b1c1 E1b1b1c1 E1b1b1c1 E1b1b1c1 E1b1b1c1 E1b1b1b2a1
E-M136 25 III 4 14 Eu4 H2 B E3ba1 E3b3a1 E1b1b1c1a E1b1b1c1a1 E3b1c1a E3b1c1a E1b1b1c1a1 E1b1b1c1a1 E1b1b1c1a1 E1b1b1c1a1 E1b1b1b2a1a1

Истражувачки публикации

[уреди | уреди извор]

Следниве истражувачки тимови по нивните публикации биле претставени во креирањето на дрвото на МКЦ.

  1. 1,0 1,1 „Plaster et al. Y-DNA E subclades predicted by Passa“.
  2. Semino, Ornella; Magri, C; Benuzzi, G; Lin, AA; Al-Zahery, N; Battaglia, V; MacCioni, L; Triantaphyllidis, C; и др. (2004). „Origin, Diffusion, and Differentiation of Y-Chromosome Haplogroups E and J: Inferences on the Neolithization of Europe and Later Migratory Events in the Mediterranean Area“. 74 (5): 1023–1034. doi:10.1086/386295. PMC 1181965. PMID 15069642. Наводот journal бара |journal= (help)
  3. Cadenas, Alicia M.; Lev A Zhivotovsky, Luca L Cavalli-Sforza, Peter A Underhill and Rene J Herrera (10 October 2007). „Y-chromosome diversity characterizes the Gulf of Oman“. European Journal of Human Genetics. 16 (3): 374–386. doi:10.1038/sj.ejhg.5201934. PMID 17928816.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)

Филогенетски дрвја

[уреди | уреди извор]

Ова филогенетско стебло на подкладите на хаплогрупите се заснова на стеблото на Y-хромозомот (YCC)[1] 2008[2]

  • E1b1a (L222.1, V38, V100)
    • E1b1a1 (DYS271/M2/SY81, M291, P1/PN1, P189, P293, V43, V95, Z1101, Z1107, Z1116, Z1120, Z1122, Z1123, Z1125, Z113, Z125, Z11)
    • E1b1a2 (M329)

Поврзано

[уреди | уреди извор]

 

Генетика

[уреди | уреди извор]

Y-DNA E потклади

[уреди | уреди извор]

Дрво на 'рбетот на Y-ДНК

[уреди | уреди извор]

Извори за табели за конверзија

[уреди | уреди извор]


Грешка во наводот: Има ознаки <ref> за група именувана како „б“, но нема соодветна ознака <references group="б"/>.

  1. Karafet, Tatiana M.; Fernando L. Mendez; Monica B. Meilerman; Peter A. Underhill; Stephen L. Zegura; Michael F. Hammer (May 2008). „New binary polymorphisms reshape and increase resolution of the human Y chromosomal haplogroup tree“. Genome Research. 18 (5): 830–838. doi:10.1101/gr.7172008. PMC 2336805. PMID 18385274.
  2. International Society of Genetic Genealogy (3 February 2010). „Y-DNA Haplogroup E and its Subclades – 2010“. Посетено на 17 December 2010.