Прејди на содржината

Хан Канг

Од Википедија — слободната енциклопедија
Хан Канг
Хан во 2024
Роден/а27 ноември 1970(1970-11-27) (54 г.)
Куанджу, Јужна Кореја
ЗанимањеПисателка
Апсолвент наЈонсеи Универзитет
ЖанрФикција
Значајни наградиЈи Санф Книжевна Награда
2005
Награда Букер
2016
Странска награда Медичи
2023
Нобелова награда за литература
2024
Сопруг/аХонг Јонг хи (в. 2025)
Деца1
Потпис
мрежно место
han-kang.net

Хан Канг (родена на 27 ноември 1970 година)[1] — јужнокорејска писателка. Од 2007 до 2018 година предавала креативно пишување на Институтот за уметности во Сеул.[2] Хан добила меѓународно значење за нејзиниот роман Вегетаријанка, кој станал првиот роман на корејски јазик кој ја доби Меѓународната Букерова награда за белетристика во 2016 година. Во 2024 година, ѝ била доделена Нобеловата награда за литература, прва за жена од Азија и за Корејка.

Ран живот и образование

[уреди | уреди извор]

Хан Канг, која според нејзиниот татко е именувана по реката Хан,[3] е родена на 27 ноември 1970 година во Куанджу, Јужна Кореја. Нејзиното семејство е познато по својата литературна позадина. Нејзиниот татко е романсиер Хан Сеунг-вон. Нејзиниот постар брат, Хан Донг-рим, исто така е романсиер, додека нејзиниот помлад брат, Хан Канг-ин, е романсиер и карикатурист.[4]

На деветгодишна возраст, Хан се преселила во Сеул, кога нејзиниот татко ја напуштил својата професорска работа за да стане писател со полно работно време, четири месеци пред востанието Куанджу, продемократско движење кое завршило со масакр на студенти и цивили од страна на војската. Таа првпат дознала за масакрот кога имала 12 години, откако дома открила тајно циркулиран меморијален албум со фотографии направени од германскиот новинар, Јирген Хинцпетер. Ова откритие длабоко влијаело на нејзиниот поглед кон човештвото и нејзините литературни дела.[1][5]

Таткото на Хан се борел да врзе крај со крај со неговата писателска кариера, што негативно влијаело на неговото семејство. Хан подоцна го опиша своето детство како „премногу за мало дете“; сепак, тоа што била опкружена со книги и давало утеха.[6] Во 1988 година, матурирала од Гимназијата за девојки Пунгмун, сега средно училиште Пингмун[7][8] Во 1993 година, Хан дипломирала на Универзитетот Јонсеи, каде што дипломирала корејски јазик и литература.[1] Во 1998 година, таа учествувала во Меѓународната програма за пишување на Универзитетот во Ајова три месеци со поддршка од Уметничкиот совет Кореја.[1][9]

Кариера

[уреди | уреди извор]

По дипломирањето, Хан накратко работела како известувач за месечното списание Саемтео.[8] Книжевната кариера на Хан започнала истата година кога пет нејзини песни, вклучително и „Зима во Сеул“, биле прикажани во Зимското издание 1993 година на кварталното списание Литература и Општество (Literature and Society). Своето деби во фикција го имала следната година, под името Хан Канг-хјун, кога нејзиниот расказ „Скарлетно сидро“ победил на Новогодишниот литературен натпревар што го одржа Сеул Шинмун.[10][11] Нејзината прва збирка раскази, Љубовта на Јеосу, била објавена во 1995 година и го привлекла вниманието со својата прецизна и цврсто раскажана структура. По објавувањето, таа се откажала од работата во списанието за да се фокусира само на пишување литература.

Во 2007 година, Хан објавила книга, Песна за мирно пеење, која била придружена со музички албум. Отпрвин немала намера да пее, но Хан Јеонг-рим, музичар и музички директор, инсистирал Хан Канг сама да ги сними песните.[12] Истата година, таа започнала да работи како професор на Катедрата за креативно пишување на Институтот за уметности во Сеул до 2018 година.

Во годините на факултет, Хан станала опседната состих на корејскиот модернистички поет Ји Санг: „Верувам дека луѓето треба да бидат растенија“.[13] Според неа, стихот на Ји имплицира одбранбен став против насилството на колонијалната историја на Кореја под јапонска окупација и ја зела како инспирација да го напише нејзиното најуспешно дело, Вегетаријанка. Вториот дел од романот од три дела, Монголски Марк, ја добил книжевната награда Ји Санг.[14] Остатокот од серијалот бил одложен поради договорни проблеми.[13]

Вегетаријанката бил првиот роман на Хан преведен на англиски, иако таа веќе го привлекла светското внимание до времето кога Дебора Смит го преведе.[15][16] Преведеното дело ја добило Меѓународната Букерова награда за 2016 година и за Хан и за Смит. Хан била првата корејска писателка номинирана за наградата, а Вегетаријанка бил првиот роман на корејски јазик кој ја добил меѓународната Букерова награда за фикција.[17][18][19][20] Вегетаријанка била избран и за една од „10-те најдобри книги за 2016 година“ од страна на Њујорк Тајмс.[21]

Хан Канг во 2017 година.

Романот на Хан Човечки дела бил објавен во јануари 2016 година од Портобело Букс.[22][23] Хан ја добила наградата Малпарте за италијанскиот превод на книгата, од Аделфи Едизиони, во Италија на 1 октомври 2017 година.[24][25] Англискиот превод на романот влегол во потесниот избор за Меѓународната книжевна награда во Даблин за 2018 година.[26]

Третиот роман на Хан, Белата книга, бил дел од потесниот избор за меѓународната Букерова награда за 2018 година.[27] Автобиографски роман, се фокусира на загубата на нејзината постара сестра, бебе кое починало два часа по нејзиното раѓање. [28]

Романот на Хан „Ние не се разделуваме“ бил објавен во 2021 година. Ја раскажува приказната за писателка која го истражува востанието Џеџу од 1948-49 година и неговото влијание врз семејството на нејзината пријателка. Францускиот превод на романот ја добил наградата „наградата Медичи“ во 2023 година. [29]

Во 2023 година, четвртиот роман на Хан, Лекции по грчки јазик, бил преведен на англиски од Дебора Смит и Е Јевон.[30] Списанието Атлантик за книгата напишало во „зборовите се и недоволни и премногу моќни за да се скротат“.[31]

Во 2024 година, расказот на Хан „Тежок снег“ бил објавен од изданието на Њујоркер од 18 ноември 2024 година.[32]

Во 2025 година, Хан била меѓу 414 јужнокорејски писатели, потписници на петицијата со која се бара од Уставниот суд на Кореја да го потврди отповикувањето на суспендираниот претседател Јун Сук Јеол поради неговата декларација за воена состојба.[33]

Нобеловата награда за литература

[уреди | уреди извор]
Хан Канг на прес-конференцијата во Стокхолм за време на Нобеловата недела во декември 2024 година.

Во 2024 година, на Хан ја добила Нобеловата награда за литература од Шведската академија за нејзината „интензивна поетска проза која се соочува со историските трауми и ја разоткри кревкоста на човечкиот живот“.[34][35][36] Ова ја направи првата корејска писателка и првата азиска писателка на која и била доделена Нобеловата награда за литература.[37][38] Доделувањето било широко прославено во Јужна Кореја,[39] додека меѓународните реакции биле различни.[40][41] Хан изјавила дека е изненадена, но почестена од признанието.[42]

Награди

[уреди | уреди извор]
  • 1999 година - Награда за корејски роман за Бебе Буда[43]
  • 2000 – Награда за млад уметник денес на корејското Министерство за култура – Оддел за литература[43]
  • 2005 – Книжевна награда Ји Санг за Монголски Марк[14]
  • 2010 – Книжевна награда Донгри за „Ветерот дува“[43]
  • 2014 – книжевна награда Манха за Човечки дела
  • 2015 година - Книжевна награда од Хванг Сан за Додека една снегулка се топи[43]
  • 2016 - Меѓународна Букерова награда за вегетаријанецот[18]
  • 2017 - Награда Малапарт за човечки дела[24][25]
  • 2018 – Ким Ју џеонг Книжевна награда за Збогум[43]
  • 2019 година - Книжевна награда Сан Клементе за вегетаријанецот[43]
  • 2023 година - Награда Медичи за Ние не се разделуваме[44]
  • 2024 – Награда Хо-Ам за уметност
  • 2024 година - Награда за азиска книжевност Емил Гимет за Ние не се разделуваме[45]
– Награда Хо-Ам во уметноста [46]
– Нобеловата награда за литература [34] [35]
– Награда за иновации Пони Чунг [47]

Поврзано

[уреди | уреди извор]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Han Kang“. Literary Encyclopedia. Архивирано од изворникот на 19 October 2021. Посетено на 10 October 2024. Ed. by Helen Rachel Cousins, Birmingham Newman University: The Literary Encyclopedia. Volume 10.2.3: Korean Writing and Culture. Vol. editors: Kerry Myler (Birmingham Newman University) Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „litencyc“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  2. ↑ „Who is Han Kang, winner of 2024 Nobel literature prize?“. The Korea Times (англиски). 11 October 2024. Посетено на 13 October 2024.
  3. ↑ "한강, 전쟁으로 사람 죽는데 노벨상 축하잔치 안 된다고 해". 한겨례 (корејски). 20 October 2024.
  4. ↑ "딸이 쓴 문장에 질투심이 동했다"...아버지 한승원 작가의 고백. Maeil Business Newspaper (корејски). 11 October 2024. Посетено на 13 October 2024.
  5. ↑ Armitstead, Claire (5 February 2016). „Han Kang: 'Writing about a massacre was a struggle. I'm a person who feels pain when you throw meat on a fire'“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 14 October 2024.
  6. ↑ Alter, Alexandra (2 February 2016). „'The Vegetarian,' a Surreal South Korean Novel“. The New York Times. Архивирано од изворникот на 21 June 2024. Посетено на 11 October 2024.
  7. ↑ „Chronology of major events in Han Kang's life“. Yonhap News Agency. 10 October 2024.
  8. ↑ 8,0 8,1 „How those who knew Han Kang remember her“. The Korea Times (англиски). 15 October 2024. Посетено на 16 October 2024. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „koreatimes.co.kr“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  9. ↑ „HAN Kang“. The International Writing Program. Архивирано од изворникот на 3 January 2019. Посетено на 8 March 2019.
  10. ↑ 권윤희 (10 October 2024). 소설가 한강, 한국 최초 '노벨 문학상' 쾌거…서울신문서 등단. Seoul Shinmun (корејски). Посетено на 16 October 2024.
  11. ↑ 필명 '한강현'에서 '한강의 기적'까지…역사적 순간 모아보니. Seoul Shinmun (корејски). Посетено на 25 October 2024.
  12. ↑ [한강] 가만가만, 꿈꾸듯 노래한 한강. Архивирано од изворникот на 24 April 2016.
  13. ↑ 13,0 13,1 „Humans As Plants“. The Dong-A Ilbo. Архивирано од изворникот на 13 January 2019. Посетено на 13 January 2019.
  14. ↑ 14,0 14,1 Smith, Deborah; Shin, Sarah (March 2016). „Interview with Han Kang“. The White Review (англиски). Архивирано од изворникот на 27 November 2018. Посетено на 27 November 2018. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „WhiteReview“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  15. ↑ Khakpour, Porochista (2 February 2016). „The Vegetarian, by Han Kang“. The New York Times. Архивирано од изворникот на 1 October 2017. Посетено на 5 February 2016.
  16. ↑ Smith, Deborah (11 January 2018). „What We Talk About When We Talk About Translation“. Los Angeles Review of Books. By most other standards, Chaesikjuuija (The Vegetarian's Korean title) was a success, with 20,000 copies sold (and in its 14th reprint) by the time my English translation came out, a full seven years after the Korean original. In that time, translations were published in China, Argentina, Poland, and Vietnam – highly unusual for a Korean book.
  17. ↑ „Eyes that Pierce into the Hinterland of Life Novelist Han Kang“. Korean Literature Now (корејски). Архивирано од изворникот на 22 September 2019. Посетено на 25 July 2018.
  18. ↑ 18,0 18,1 Alter, Alexandra (17 May 2016), „Han Kang Wins Man Booker International Prize for Fiction With 'The Vegetarian'“, The New York Times, Архивирано од изворникот на 17 May 2016, Посетено на 17 May 2016 Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „:1“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  19. ↑ Празен навод (help)
  20. ↑ „Han Kang's The Vegetarian wins Man Booker International Prize“. BBC. 16 May 2016. Архивирано од изворникот на 24 January 2023. Посетено на 17 May 2016.
  21. ↑ „The 10 Best Books of 2016“. The New York Times. 1 December 2016. Архивирано од изворникот на 5 May 2019. Посетено на 13 January 2019.
  22. ↑ „Human Acts“. Portobello Books. Архивирано од изворникот на 28 April 2018.
  23. ↑ McAloon, Jonathan (5 January 2016). „Human Acts by Han Kang, review: 'an emotional triumph'“. The Telegraph. Архивирано од изворникот на 21 April 2016. Посетено на 7 April 2016.
  24. ↑ 24,0 24,1 Del Corona, Marco. „Premio Malaparte ad Han Kang“. Corriere della Sera (италијански). Архивирано од изворникот на 15 September 2017. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „:2“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  25. ↑ 25,0 25,1 „Il Malaparte 2017 ad Han Kang“. Premio Malaparte (италијански). Capri. 12 September 2017. Архивирано од изворникот на 8 December 2023. Посетено на 25 October 2024. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „:3“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  26. ↑ „Awards: Graywolf Press Africa; International Dublin Literary“. Shelf Awareness. April 6, 2018. Архивирано од изворникот на 30 January 2023. Посетено на 2023-01-30.
  27. ↑ „The Man Booker International Prize 2018 shortlist“. The Booker Prizes. Архивирано од изворникот на 23 August 2019. Посетено на 23 August 2019.
  28. ↑ Beckerman, Hannah (17 December 2017). „Han Kang: 'I was looking for answers to fundamental questions, then I realised so is every writer'“. The Guardian (англиски). Архивирано од изворникот на 23 April 2018. Посетено на 22 April 2018.
  29. ↑ Creamer, Ella (10 October 2024). „South Korean author Han Kang wins the 2024 Nobel prize in literature“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 10 October 2024.
  30. ↑ Taylor, Catherine (10 October 2024). „Han Kang's Nobel win is testament to importance of small press publishing“. The Guardian. Посетено на 12 October 2024.
  31. ↑ Chihaya, Sarah (4 May 2023). „A Novel in Which Language Hits Its Limit—And Keeps On Going“. The Atlantic. Архивирано од изворникот на 8 May 2023. Посетено на 8 May 2023.
  32. ↑ Han, Kang (2024-11-10). „"Heavy Snow," by Han Kang“. The New Yorker (англиски). ISSN 0028-792X. Посетено на 2024-12-21.
  33. ↑ „414 Korean writers including Han Kang call for Yoon's impeachment“. The Korea Times (англиски). 25 March 2025. Посетено на 25 March 2025.
  34. ↑ 34,0 34,1 „The Nobel Prize in Literature 2024“. Nobel Media AB (англиски). Посетено на 10 October 2024.
  35. ↑ 35,0 35,1 „The Nobel Prize in Literature 2024 – Press release“. NobelPrize.org (англиски). Посетено на 10 October 2024.
  36. ↑ Creamer, Ella (10 October 2024). „South Korean author Han Kang wins the 2024 Nobel prize in literature“. The Guardian.
  37. ↑ Lee, Dae Woong (11 October 2024). 소설가 한강, 노벨문학상 수상 쾌거… 아시아 여성 작가 최초 ["Novelist Han Kang Makes History as the First Asian Woman to Win the Nobel Prize in Literature"]. Christian Today (корејски). Посетено на 11 October 2024.
  38. ↑ „Han Kang becomes the first South Korean writer to win the Nobel Prize in literature“. 91.9 FM WUOT, Your Public Radio Station. 10 October 2024.
  39. ↑ Ella Creamer (11 October 2024). „Han Kang's books sell out as South Korea celebrates her Nobel prize in literature“. The Guardian. Посетено на 11 October 2024.
  40. ↑ „SVT:s Nobelpanel oense om litteraturpristagaren: "Ingen kommer minnas"“ (Swedish). SVT Nyheter. 10 October 2024.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  41. ↑ „Literaturnobelpreisträgerin Han Kang: "Kein Grund für große Feier"“ (German). NDR. 16 October 2024.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  42. ↑ „Han Kang – Interview“. nobelprize.org. Посетено на 10 October 2024.
  43. ↑ 43,0 43,1 43,2 43,3 43,4 43,5 „Biography“. Han Kang. Посетено на 11 October 2024.
  44. ↑ „Novelist Han Kang is Korea's first to win famed French award“. Korea.net (англиски). 10 November 2023. Архивирано од изворникот на 23 November 2023. Посетено на 10 October 2024.
  45. ↑ „Le Prix Émile Guimet de littérature asiatique“. Musée Guimet. Архивирано од изворникот на 26 September 2024. Посетено на 11 October 2024.
  46. ↑ „Han Kang“. The Ho-Am Foundation. 2024. Посетено на 10 October 2024.
  47. ↑ Lee, Ho-jae (15 October 2024). „Han Kang to attend the Pony Chung Innovation Award ceremony“. The Dona-A Ilbo. Посетено на 23 October 2024.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Хан_Канг&oldid=5362961“