Ханибал Гискон
Ханибал Гискон (Punic: 𐤇𐤍𐤁𐤏𐤋, ḤNBʿL ; [1] ок. 295 – 258 пр. н. е.) — картагински воен командант задолжен и за копнените армии и за поморските флоти за време на Првата пунска војна против Рим. Неговите напори на крајот се покажале како неуспешни, а неговиот конечен пораз во битката довел до негова пропаст и погубување.
Живот и кариера
[уреди | уреди извор]Поединости за раниот живот и кариера на Ханибал Гискон не се познати.
Агригентум
[уреди | уреди извор]Првото појавување на Ханибал Гискон во изворите е во 262 година п.н.е., како генерал командант на гарнизонот опсаден од Римјаните во Агригентум. И покрај упорноста што ја покажале Гискон и неговите луѓе со месеци и пристигнувањето на засилување предводено од Ханон, градот на крајот паднал во римски раце. Гискон успеал да избега во Картагина во доцните фази од битката.
Месински Проток
[уреди | уреди извор]Очигледно, поразот кај Агригнтум не го спречил Гискон да продолжи да биде водач. Следната година, 260 година п.н.е., Гискон се вратил како адмирал задолжен за картагинската флота во Месинскиот Проток. Римјаните биле на прагот да ја воведат својата прва морнарица, а Картагина одлучила дека оваа новина треба да биде спречена. Гисконн го победил и заробил римскиот конзул Гнеј Корнелиј Скипион Асина во Битката кај Липари, поради што Скипион го добил прекарот Асина („Магаре“). Сепак, оваа победа немала практично значење, бидејќи поголемиот дел од римската флота продолжил да маневрира во околните води.
Милае
[уреди | уреди извор]Подоцна, во 260 година п.н.е., Гискон требало да се соочи со оваа флота и да биде првиот пунски генерал кој ќе се соочи со римскиот уред за качување корвус со неговиот смртоносен ефект. Уверен во супериорноста на Картагина на море, Гискон ги распоредил своите бродови за Битката кај Милае во традиционалниот распоред на долги линии. Иако неискусни во поморските битки, Римјаните, предводени од конзулот Гај Дуилиј, тешко ја поразиле картагинската флота, главно поради иновативната употреба на копнени тактики во поморското војување.
Ханибал бил отповикан, но неговиот пад не траел долго. Во 258 година, тој бил испратен во Сардинија, која морал да ја брани од Римјаните. Сепак, тој не можел да се спореди со римскиот командант Гај Сулпициј Патеркул, кој го победил во Битката кај Сулци.
Откако ја изгубил довербата на своите врсници, Ханибал Гискон следствено бил погубен поради некомпетентност кратко потоа, заедно со други поразени пунски генерали. Според некои извори, тој бил распнат од неговите сопствени луѓе.
Наводи
[уреди | уреди извор]Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Livius.org: Ханибал Архивирано на 14 октомври 2012 г.