Фратар Лаврентиј
| Фратар Лаврентиј | |
|---|---|
| лик од Ромео и Јулија | |
 Ромео и Јулија со фратарот Лаврентиј од Хенри Вилијам Ванбури | |
| Создавач | Вилијам Шекспир |
Фратар Лаврентиј или Лоренс ― лик во драмата Ромео и Јулија од Вилијам Шекспир.
Улога во претставата[уреди | уреди извор]
Фратар Лаврентиј е фратар кој ја игра улогата на мудар советник на Ромео и Јулија, заедно со помагањето во главните случувања на заговорот.
Сам, тој ги навестува подоцнежните, трагични настани од претставата со својот монолог за растенијата и нивните сличности со луѓето.[1] Кога Ромео бара фратарот да го омажи за Јулија, тој е шокиран, бидејќи само неколку дена пред тоа, Ромео бил занесен со Розалин,[2] жена која не му возвратила на љубовта. Како и да е, фратарот Лаврентиј одлучува да ги венча Ромео и Јулија во обид да ја запре граѓанската расправија меѓу Капулетите и Монтезите.[3]
Кога Ромео е протеран поради убиството на Тибалт и бега во Мантуа, фратарот Лаврентиј се обидува да им помогне на двајцата љубовници да се спојат со помош на напивка за да ја лажира смртта на Јулија.[4] Фратарот му испраќа писмо на Ромео во кое ја објаснува ситуацијата, но тоа не стигнува до него бидејќи луѓето од Мантуа се сомневаат дека гласникот дошол од куќа заразена со чума,[5] и фратарот не може да пристигне навреме до споменикот на Капулето. Ромео го убива грофот Парис,[6] кого го наоѓа како плаче во близина на трупот на Јулија, а потоа се самоубива[7] со пиење отров што го купил од сиромашниот аптекар,[8] над, како што мисли, мртвото тело на Јулија. Фратарот Лаврентиј пристигнува токму кога Јулија се буди од нејзиниот хемиски предизвикан сон.[9] Тој ја повикува Јулија да не биде избрзана и да се приклучи на друштвото на калуѓерки,[10] но тој слуша бучава однадвор и потоа бега од гробот. Јулија потоа се убива со ножот на Ромео, завршувајќи ја трагедијата. Фратарот е принуден да се врати во гробницата, каде што му ја раскажува целата приказна на принцот Ескал и на сите Монтези и Капулети. Како што завршува, принцот прогласува: „Сè уште те познаваме како свет човек“.
Метар[уреди | уреди извор]
Шекспир користи различни поетски облици во текот на претставата. Тој започнува со пролог од 14 реда во облик на шекспировиот сонет, испеан од хор. Сепак, повеќето од Ромео и Јулија се напишани во празни стихови, а голем дел од нив во строг јамбичен пентаметар, со помалку ритмички варијации отколку во повеќето подоцнежни драми на Шекспир.[11] При изборот на облици, Шекспир ја совпаѓа поезијата со ликот што ја користи. Фратарот Лаврентиј, на пример, користи облици за проповед и сентентиа, а медицинската сестра користи единствен облик на празен стих што тесно се совпаѓа со разговорниот говор.[12]
Прикази[уреди | уреди извор]
Во 1968 година, улогата на фратарот Лаврентиј бил игран од Мајло О'Ши во Ромео и Јулија. Во 1996 година, улогата ја играл Пит Постлетвејт во Ромео + Јулија.
Наводи[уреди | уреди извор]
Фусноти[уреди | уреди извор]
- ↑ Romeo and Juliet, 2.3.1–22.
- ↑ Romeo and Juliet, 2.3.69–85.
- ↑ Shakespeare: Romeo and Juliet; 2.3.26-31, 2.3.98-99
- ↑ Shakespeare: Romeo and Juliet; 4.1.69-77, 4.1.91-122
- ↑ Shakespeare: Romeo and Juliet; 5.2.5-12
- ↑ Shakespeare: Romeo and Juliet; 5.2.72-73
- ↑ Shakespeare: Romeo and Juliet; 5.2.119-120
- ↑ Shakespeare: Romeo and Juliet; 4.5.66-79
- ↑ Shakespeare: Romeo and Juliet; 5.2.148-50
- ↑ Shakespeare: Romeo and Juliet; 5.3.156-164
- ↑ Halio (1998: 51).
- ↑ Halio (1998: 51).
Библиографија[уреди | уреди извор]
- Halio, Jay (1998). Romeo and Juliet: A Guide to the Play. Westport: Greenwood Press. ISBN 0-313-30089-5.
- Scott, Mark W. (1987). Shakespearean criticism: excerpts from the criticism of William Shakespeare's plays and poetry, from the first published appraisals to current evaluations. 5. Detroit: Gale Research. ISBN 0-8103-6129-9.