Третичен извор
Третичен извор или терцијарен извор[1] — извор на информации кој се состои од разни сознанија и искази од првични (примарни) и вторични (секундарни) извори.[2][3][4] Некои третични извори не се погодни за употреба во стручното или академското истражување, освен ако воедно не служат и како вторични извори, или пак како помагало за пронаоѓање на други извори.[5]
Вообичаено за третичните извори е да се сметаат извори на информации во кои податоците се дадени во куса и прегледна форма. Во овој тип на извори на информации обично се пренесуваат информации од првичните и од вторичните извори на информации.
Според својата содржина во овој тип на извори на информации спаѓаат библиографиите, библиотечните каталози, речниците. Според некои извори и енциклопедиите и учебниците спаѓаат во овој тип на извори на информации, додека пак, други овие видови на публикации ги сметаат за вторични извори на информации.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Л. Шоптрајанова, М. Стефова, И. Кузмановски, Извори и користење на хемиски информации, Просветно дело, Скопје, 1999, 24.
- ↑ Primary, secondary and tertiary sources. Архивирано на 26 јули 2013 г.". University Libraries, University of Maryland. Retrieve 07/26/2013
- ↑ „Tertiary Information Sources“. Old Dominion University -- ODU Libraries. September 2012. Посетено на 20 June 2013.
- ↑ "Tertiary sources Архивирано на 6 ноември 2014 г.". James Cook University.
- ↑ "Primary, Secondary, and Tertiary Resources". University of New Haven.