Трапани

Од Википедија — слободната енциклопедија
Трапани
општина
Општина Трапани
Трапани виден од Ерис
Трапани виден од Ерис
Грб на Трапани
Комуната Трапани во провинцијата Трапани
Комуната Трапани во провинцијата Трапани
ЗемјаИталија
РегионСицилија
ПокраинаТрапани (TP)
ПоделоциМарауса, Ксита, Палма, Фонтанасалса, Гуарато, Фулгаторе, Салинагранде, Локогранде, Релјеф, Борго Фацио, Умари
Управа
 • ГрадоначалникЏејмс Транхида (ПД)
Површина
 • Вкупна271 км2 (105 ми2)
Надм. вис.&100000000000000030000003 м
Население (Март 31, 2020)
 • Вкупно67.531
 • Густина250/км2 (650/ми2)
ДемонимТрапани
Часовен појасCET (UTC+1)
 • Лете (ЛСВ)CEST (UTC+2)
Пошт. бр.91100
Повик. бр.0923
Светец-заштитникСв. Алберт
СлаваАвгуст 7
Мреж. местоМатична страница

Трапани — град и општина (комуна) на западниот брег на Сицилија, во Италија. Тој е главен град на провинцијата Трапани. Основан од Елимјаните, градот сè уште е важно рибарско пристаниште и главната порта кон блиските острови Егади.

Историја[уреди | уреди извор]

Трапани е основана од Елимјаните за да служи како пристаниште на блискиот град Ерикс (денешна Ерице ), кој гледа на него од планината Ерисе. Градот се наоѓа на низок гребен што излегува во Средоземното Море.

Првично биле наречен Дрепанон од грчкиот збор за „срп“, поради заоблената форма на неговото пристаниште. Картагина ја презела контролата над градот во 260 година п.н.е., што подоцна ја направило важна поморска база, но му ја отстапиле на Рим во 241 г. п.н.е. по битката кај Егетите во Првата пунска војна.

Две антички легенди раскажуваат за наводно митско потекло на градот. Во првата легенда, Трапани потекнува од српот кој паднал од рацете на божицата Деметра додека ја барала својата ќерка Персефона, која била киднапирана од Адот. Вториот мит го прикажува Кронос, кој го издупчил својот татко Уранос, богот на небото, со срп кој, паѓајќи во морето, го создал градот. Во античко време, Сатурн (т.е. пуничкиот бог Баал Хамон ) бил бог-заштитник на Трапани. Денес, статуата на Сатурн стои на плоштадот во центарот на градот.

Колостер на <i id="mwQg">Музејот Пеполи</i> .

По неговите римски, вандалски, остроготски, византиски и (од 827) арапски освојувања, Трапани бил преземен од Норманите на Роџер I во 1077 година, цветајќи под нивната доминација и имајќи исто така улога во крстоносните војни како едно од најважните пристаништа во Средоземно Море. Во 17 век, градот пропаѓал поради бунтови, чуми и глад, но во следниот век пораснал од 16.000 на 30.000 жители; трговијата останала од локално значење, додека нејзината воена позиција во Кралството Неапол останала забележителна.

Градот бил тешко оштетен за време на Втората светска војна, кога бил подложен на интензивни сојузнички бомбардирања. Пораснал многу од крајот на војната, распространувајќи се практично до подножјето на Планината Сан Џулијано. Туризмот пораснал во последниве години поради близината на градот до популарните дестинации како што се Ерис, Сегеста и островите Егади.

Географија[уреди | уреди извор]

Комуната Трапани се состои од два неповрзани дела одделени со комуната Пацеко . Северниот дел опфаќа голем дел од градот и дел од руралните области; многу поголемиот јужен дел ја опфаќа областа Марауса, половина од аеродромот Трапани-Бирги и голема рурална област. Комуната не ги вклучува североисточните предградија на урбаната област, како што е Каза Санта, кои се дел од комуната Ерис. Комуната Трапани има население од 70.000 жители, но целиот град, вклучувајќи ги и оние делови во комуната Ерис, има над 90.000 жители.

Економија[уреди | уреди извор]

Голем дел од економијата на Трапани сè уште зависи од морето, а риболовот и конзервирањето се главните локални индустрии. Коралите се исто така важен извоз, заедно со солта, мермерот и виното Марсала. Блискиот брег е обложен со бројни солари формирани од испарувањето на морската вода, сместени величествено долж крајбрежниот пат помеѓу Трапани и Марсала.

Градот е исто така важно пристаниште за траект, со врски до островите Егади, Пантелерија, Сардинија, Франција [1] и Тунис. Исто така, има свој аеродром, аеродромот Трапани-Бирги.

Риболов[уреди | уреди извор]

Трапани е една од традиционалните локации на техниката на риболов на туна матанца, заедно со: (Сан Џулијано, Сан Кузумано, Исола ди Формика, Фавињана, Бонагија, Сан Вито Ло Капо, Скопело, Капо Гранитола). Денес, оваа техника е забранета, но рибарското пристаниште е многу активно и е домаќин на 142 мали и средни рибарски чамци, за вкупно 2805 GRT (бруто тонажа).[2]

Стариот рибен пазар, реновиран во 1998 година, сега се користи за културни настани, а нов, голем и модерен, пофункционален за риболовни активности е сместен во близина на пристаништето. Тој го претставува единствениот пазар во покраината и неговото неодамнешно преструктуирање, со европски фондови, го става на водечка позиција на национално ниво, како во однос на маркетингот, така и во поглед на следливоста на производите.[3]

Преработка на корали[уреди | уреди извор]

Помеѓу петнаесеттиот и шеснаесеттиот век, рибарите од Трапани почнале да практикуваат риболов на корали, а занаетчиите на корали почнале да ја развиваат неговата обработка успевајќи низ Медитеранот.[4] Низ Европа беше консолидирана мрежа на престижни комисии и на тој начин беше можно да се произведат сè побогати и поелаборирани дела. Меѓутоа, денес, риболовот речиси целосно исчезнал, додека преработката на корали е ограничена на неколку занаетчии.[5]

Солани[уреди | уреди извор]

Ветерниците и соланите се доказ за индустриската археологија. Соланите се наоѓаат во областа на природниот резерват Салин ди Трапани и Пацеко управуван од WWF и се одликуваат со извонредна флора и фауна. Благодарение на заштитата што ја гарантира резерватот, зголемена е активноста на соланите и производството на сол, фаворизирајќи го враќањето и размножувањето на десетици видови птици преселници, меѓу кои и розовото фламинго.

Култура[уреди | уреди извор]

Пјаца Гарибалди

Стариот град Трапани датира од подоцнежните средновековни или раните модерни периоди; нема повеќе остатоци од античкиот град и многу историски градби во градот се дизајнирани во барокен стил.

  • Црквата Сант Агостино (14 век)
  • Црквата Санта Марија ди Гесу (15-16 век)
  • Базилика-Светилиште на Марија Сантисима Анунзијата (исто така наречена „Мадона ди Трапани“) првично изградена во 1315–1332 година и повторно изградена во 1760 година. Во него се сместени регионалниот музеј Агостино Пеполи и мермерната статуа на Мадона од Трапани, која може да се припише на делото на Нино Писано .
  • Фонтана ди Тритоне („Фонтана на Тритон “)
  • Барокната Палацо дела Џудекка или Каса Чиамбра.
  • Катедралата (изградена во 1421 година, но обновена во 18 век од Џовани Биаџо Амико). Вклучува слика на „Благовештение“ која му се припишува на Антонис ван Дајк.
  • Црквата Бадија Нуова, мала барокна црква.
  • Кастело ди Тера, разурнат замок од 12 век, денес полициска канцеларија.
  • Лигни Тауер, караула од 17 век во која се сместени музејот Фреисторија.
  • Регионален музеј Агостино Пеполи - Сместен во манастирот Кармелит од 14 век, во непосредна близина на Светилиштето на базиликата-Светилиштето на Марија Сантисима Анунзијата, тој е еден од најважните сицилијански музеи. Во него има импресивна колекција на декоративни уметности, скулптури (вклучувајќи дела од Гагини), креветчиња и накит од корали и уметничка галерија која вклучува, меѓу другото, слики од Тицијан и Џакомо Бала.
  • Музеј на современа уметност Сан Роко - Сместен во Палацо Сан Роко, во историскиот центар.[6][7]
  • ДиАрт, епархиска збирка на постојана религиозна уметност, сместена во епископската семинарија Раганзили во локалитетот Каса Санта.
  • Епархиски музеј, во црквата Санта Агостино
  • Музеј на оптички илузии[8]

Фолклор[уреди | уреди извор]

Повеќе детали Велигденска поворка, Мистери

Градот е познат по своите активности и традиции поврзани со Велигден.

Мистерите се меѓу најстарите религиозни настани што постојано се одржуваат во Европа, кои се играат секој Велики петок од пред Велигден во 1612 година. Работејќи најмалку 16 непрекинати часови, но повремено и повеќе од 24 часа, тие се најдолгиот верски фестивал во Сицилија и во Италија. Важно е и за култот на Мадона од Трапани.

Градот го дава своето име на разновидноста на пестопесто ала трапенез – направено со бадеми наместо традиционалните пињоли во лигурското песто.

Транспорт[уреди | уреди извор]

Аеродромот Трапани-Бирги е воено-цивилен аеродром за заедничка употреба (трет за сообраќај на островот). Неодамна аеродромот забележа зголемен сообраќај благодарение на ниско буџетните превозници од сите делови на Европа (т.е. Лондон-Станстед и Лондон-Лутон, Париз Бове, Даблин, Брисел, Минхен, Франкфурт, Ајндховен, Стокхолм, Малта).

Спорт[уреди | уреди извор]

Од 28 септември до 9 октомври 2005 година, Трапани бил локацијата на Дела 8 и 9 од Купот на Луј Витон. На оваа едрена трка, меѓу другите учесници, учествувале и сите чамци што учествувале на Купот на Америка во 2007 година.

Градот е и база за локалниот фудбалски тим Трапани Калчо. Основани во 1905 година, тие го добиле прекарот Граната (костените) по нивната боја на комплетот. Во 2010 година, Трапани Калчо бил примен во Лега Про Секунда Дивизија 2010–11 (поранешна Серија Ц2), завршувајќи го 13-годишното отсуство на клубот од професионалните редови. Потоа, дебитирал во Серија Б во сезоната 2013-14. Моментално игра во Серија Б со тренерот Фабрицио Кастори.

Клима[уреди | уреди извор]

Трапани има топло-летна медитеранска клима со топли и суви лета заедно со умерено влажни и благи зими. Летните ниски падови се поладни отколку во другите места на Сицилија и Калабрија, додека во исто време остануваат значително топли неколку месеци.

Меѓународни односи[уреди | уреди извор]

Збратимени градови и сестрински градови[уреди | уреди извор]

Трапани е збратимен со:

  • Романија Констанца, Романија
  • Франција Ла Сабљ-д'Олон, Франција
  • Франција Рокфор-ле-Пен, Франција
  • Германија Вирселен, Германија

Галерија[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Sicilia-Provenza via mare“ [Sicily - Provence by sea]. InProvenza.it (italian). Посетено на 25 January 2021.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  2. „Parlamento Europeo - politiche comunitarie e di coesione - Pesca“ [EU Parliament - community policies on peach] (PDF) (Italian). 6 July 2014.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  3. Caltagirone, Michele (16 December 2013). „Trapani, nuovo mercato ittico: la soddisfazione dell´organizzazione dei produttori della pesca“ [New fish market in Trapani: satisfactory organization among fish producers] (Italian).CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  4. A.C.I., A.C.I. (1985). Atlante cartografico dell'artigianato. 3. Roma. стр. 19.
  5. A.C.I., A.C.I. (1985). Atlante cartografico dell'artigianato [geographic craft atlas] (Italian). 3. Roma. стр. 19.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  6. MusMuseum of contemporary art in San Rocco. „MusMuseo di arte contemporanea "San Rocco" (italian). Посетено на 24 January 2021.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  7. Trapani Ok (25 November 2014). „orari di apertura al pubblico del Museo di arte contemporanea San Rocco“ [San Rocco art museum open hours] (Italian). Посетено на 22 January 2021.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  8. „Museo delle illusioni a trapani“ [Optical Illusions museum in Trapani] (italian). June 8, 2020. Посетено на 25 January 2021.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)