Торстен Флинк

Од Википедија — слободната енциклопедија
Торстен Флинк

Торстен Флинк (17 април 1961 година во Солна, Шведска), е шведски глумец, режисер и музичар. Тој е најдобро познат по глумењето психопати и негативци, а исто така и по неговата неверојатна личност и на сцената и во реалниот живот. Помеѓу 1986 и 2002 година, Флинк бил вработен во Кралскиот драмски театар.

Глума / Режија[уреди | уреди извор]

Театар

Торстен Флинк го започнал своето вклучување со театарот во 1977 година и дипломирал на Шведската национална академија за мимика и глума (Театарска академија) во 1984 година. Во театарот, тој работел во Драматен помеѓу 1986 и 2002 година и како глумец и како режисер. Таму тој бил најпознат по Господине Пунтила во 1996 година, Долгодневен пат во 1998 година и Добриот човек во Сезуан во 1998 година. Тој, исто така, учествувал во Мисантропен во 1995 година, Тант Блома во 1993 година и Ромео и Јулија во 1991 година, а во градскиот театар во Упсала ја играл главната улога во претставата на Стриндберг, Густав III.

Со Шарлота Ларсон и Лена Нилсон, Флинк ја формирале театарската група „Груп 98“ со седиште во театарот Плаза со Торстен Флинк како режисер, уметнички директор и глумец. Таму тој во режија Тре систар во 1994 година, Смрт на патник во 1996 година, Маскенбалот во 1999 година, Фадрен во 1999-2001, Флинк оди Вајлд во 2002 година.

Флинк го играл Доктор Флинк, неговата сопствена верзија на адаптацијата на романот на Јалмар Седербергс Доктор Глас, каде што тој самиот ги играл сите улоги. Играл и во Парија на Стриндберг. Во 2009 година, тој го режирал Ноќ со гости.

Телевизија

Неговата прва телевизиска улога била во ТВ серијата Петерс Бебе 1978 година, а неговото прво режисерско дело било Фордрингсагаре во 1989 година. Во 1991 година ја режирал серијата Голтупен, напишана од Леиф ГВ Персон. Со Пернила Волгрен, тој бил домаќин СВТ е Божиќ посебни Утринската ѕвездаво 1985 година со краток скици со Флинк и Питер Дале во Хотелот на духови во 1987 година, како и се појавувал во различни телевизиски продукции. Тој имал редовна функција во шоуто Топол воздух на ТВ4 во сезоната 2003-2004. Тој ги добил главните улоги во филмот „Колку посилно “ на Аугуст Стриндберг заедно со Микаел Персбрант во 2004 година.

Радио

Во 1997 година, шведското радио П1 го претставил Флинк во презентацијата на романот со наслов „Човекот во црно“ за кој добил неофицијална италијанска меѓународна награда за неговата изведба.

Флинк, исто така, често се појавувал на радио P1, радио програмата „Денешна песна“. Повремено читал раскази и глумел во радио театарски дела.

Музика[уреди | уреди извор]

Торстен Флинк пораснал со неговиот брат близнак Ричард во Хувудста, Солна. Двајцата заедно со некои пријатели го формирале бендот „Рок ветрови“ во 1977 година. Нивниот деби албум „Првпат“ бил објавен во 1980 година. Бендот настапувал во ноќни клубови со хеви рок музика.

Во 2002 година, Флинк ја формирал музичката група Флинчка Финграр. Шведскиот документарен режисер Петер Гашински снимил концертен филм со изведбите на бендот. Филмот со наслов Торстен Флинк: Портрет на уметник се појави на SVT1 во 2004 година. Торстен Флинк го издал, со Флинка Финграрс, неговиот деби албум „Диви рози“ во 2005 година, со обвивки на пет песни од Бјорн Афзелиус, преработка на песната „ Танц и неонски“ на Лена Филипсон, насловна на Национален театар „Роваркунгенс о“, и шведска верзија на „ Каде растат дивите роз “, првично од Ник Кејв и лошите семиња и Кајли Миног. Тота Неслунд, Ола Сало, и Моника Торнел предвидени гости вокал на албумот. „Мојот убав син“ бил издаден како сингл. Торстен, исто така, бил предводник на блуз уметникот и прогресив рок икона Тота Наслунд.

Во 2008 година, тој го формирал бендот наречен „Револуционерен оркестар“ составен од Роберт Олсон, Магнус Еугенсон, Улф Волберг и Микаел Енглунд. Чинот станал познат како Торстен Флинк и Револуционернсоркестерн, објавувајќи го нивниот истоимеен албум Торстен Флинк и Револуционернсоркестерн во 2011 година. Албумот содржел нови интерпретации на делата на Таунс ван Занд и Ник Кејв, како и парчиња од Шведска како рок музика и како балади. „Далеку високо во синото“ бил издаден како сингл.

Во последните години, Флинк често бил придружуван од гитаристот Кени Хакансон. Песните биле разновидни со балади, рок и кантри, покрај песните и монолозите. Музиката била напишана, меѓу другите, од Бјорн Афзелиус, Ден Хајландер, Улф Дагеби, Плура Џонсон, Еверт Таубе, Ник Кејв, Таунс ван Занд, а поезијата од Кент Андерсон и Ден Андерсон.

Албумот „Танц на работ на ножот“ бил објавен во 2012 година. Текстот на неколку од песните ги напиша Тед Стром. „Затворените соби на срцето“ бил издаден како сингл.

Торстен Флинк и Оркестарот на револуцијата учествуваа на Мелодифестивален 2012 со „Повторно ќе станам квалификувајќи се за финалето 10 од шоуто откако стигнал до фазата на „втора шанса“ и го исфрлиле Шон Банан. Во финалето, Торстен Флинк и Револуционернсоркестерн завршиле на осмото место во генералниот пласман.

Тој требало да учествува на Мелодифестивален 2020 година, но бил дисквалификуван само неколку дена пред полуфиналето во февруари, и бил заменет од Џан Џохансен.

Личен живот[уреди | уреди извор]

Неговиот покоен татко имал француско-мароканско потекло. Тој имал две ќерки, Феличе Јанкел и Хепи Јанкел, со ТВ водителката и репортерката Аника Јанкел. Торстен бил лидер на младината во Солна црква 1975-80.

Дискографија[уреди | уреди извор]

Албуми и ПрД[уреди | уреди извор]

со Роквиндар
  • 1979: Во сабота повторно се забавуваме во Катрин(ЕП)
  • 1980 г.: Првпат
  • 1982: Осветли ја мојата темнина(ЕП)

Филмографија[уреди | уреди извор]

Како глумец[уреди | уреди извор]

  • 2010 - Татко (ТВ серија)
  • 2010 - Скавлан (ток-шоу, гостин)
  • 2010 - Театарска вечера(ТВ серија)
  • 2010 - Пајажината
  • 2009 - Неделна забава со Филип и Фредрик(ток шоу, гостин)
  • 2009 - Бездомник(ТВ серија)
  • 2009 - Маскенбалот(ТВ серија)
  • 2008 - Доверителите (ТВ серија)
  • 2006 - Час
  • 2006 - Апликанти: Враќањето
  • 2005 - Браќа по крв
  • 2004 - Колку посилно
  • 2004 - Дупка во моето срце
  • 2004 - Зомби психо СТХЛМ
  • 1997 - Гротбеген
  • 1997 - Јас сум твојот воин
  • 1995 - Летото
  • 1994 - Извештај за небото(ТВ мини-серија)
  • 1993 - Трагачите
  • 1992 - Нордекспресен
  • 1991 - Чарли Страп и Фроги Бол лета високо (глас)
  • 1991 - Факелите (глас)
  • 1991 - Убиство и страст (ТВ серија)
  • 1990 - Голтупен (ТВ мини-серија)
  • 1988 - Иглата(ТВ мини-серија)
  • 1988 - Струл
  • 1987 - Дон Жуан
  • 1987 - Тој што мораше да го живее својот живот
  • 1986 - Џелатот и проститутката
  • 1986 - Хасел - Пријавен за исчезнат
  • 1984 - Аника (ТВ мини-серија)
  • 1984 - Две русокоси бакнати на сонце
  • 1984 - Конечно!
  • 1981 - Куќата на Вавилона(ТВ серија)

Како режисер[уреди | уреди извор]

  • 2008 - Доверителите
  • 2006 - Трагачите - Враќањето(заедно со Лена Копел и Лиам Норберг)
  • 2004 - Колку посилно

Наводи[уреди | уреди извор]