Томислав Црнковиќ

Од Википедија — слободната енциклопедија
Томислав Црнковиќ
Роден 29 јуни 1929(1929-06-29)
Котор,
Починал 17 јануари 2009(2009-01-17) (возр. 79)
Загреб,  Хрватска
Занимање фудбалер

Томислав Црнковиќ (роден на 17 јуни 1929 година во Котор - починал на 17 јануари 2009 година во Загреб) — хрватски фудбалер.

Црнковиќ е роден е во Котор, во тогашното Кралство на Срби, Хрвати и Словенци. Како одбранбен играч, тој настапувал за ХАШК, Металец и Динамо Загреб. Во странство, подоцна настапувал во Винер Спорт Клуб и ФК Сервет.

За југословенската репрезентација има 51 настапи. Тој бил дел од тимот кој освоил сребро на Олимписките игри во 1952 година, а исто така бил член на репрезентацијата во 1954 и 1958 година на Светското првенство.

Со екипата на Динамо има 439 настапи, и бил првак на Југославија во 1954 и 1958 година, а го освоил и југословенски куп во 1951 и 1960 година. Црнковиќ се смета за еден од најголемите бранители на Динамо на сите времиња. Во 2006 година, тој исто така бил основач на Хрватската фудбалска федерација.[1][2] По завршувањето на неговата фудбалска кариера, Црнковиќ поминал кратко време како новинар, а подоцна и бил и сопственик на ресторан во Загреб.

Црнковиќ бил добро познат женствен маж и бил во брак најмалку пет пати во својот живот. Тој, исто така, се нашол во финансиски проблеми откако се вмешал во сообраќајна несреќа каде што бил повреден. Тој инсистирал да плати пари и на другите жртви на несреќата, што го оставило речиси банкротирано.

Тој исто така тренирал 1. Simmeringer SC .[3]

Клубови[уреди | уреди извор]

  • ХАШК
  • Металак Загреб (1947-1949)
  • Динамо Загреб (1950-1961)
  • Wiener Sport-Club (1961-1962)
  • ФК Сервет (1962-1963)

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Архивиран примерок“. Архивирано од изворникот на 30 November 2009. Посетено на 2011-08-07.
  2. Portal Jutarnji.hr (18 January 2009). „Preminuo Tomislav Crnković Crni“. Jutarnji.hr. Архивирано од изворникот на 22 October 2012. Посетено на 2013-05-15.
  3. „архивски примерок“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2017-11-13. Посетено на 2019-06-17.