Прејди на содржината

Томасова теорема

Непроверена
Од Википедија — слободната енциклопедија

Томасова теорема е социолошка теорија, формулирана во 1928 година од Вилијам Исак Томас и Дороти Свејн Томас:

Ако човек дефинира ситуации како вистински, тогаш тие се вистински во нивните консеквенци.[1]

Односно толкувањето на ситуацијата го предизвикува дејството. Ова толкување не е објективно. Дејствијата се под влијание на субјективните перцепции на ситуациите. Дали воопшто постои објективно правилно толкување не е релевантно за водењето на однесувањето на поединците.

Теоремата на Томас не е теорема во математичка смисла, туку теорија во социологијата.

Дефиниција на ситуацијата

[уреди | уреди извор]

Во 1923 година, В. И. Томас попрецизно изјавил дека секоја дефиниција на ситуацијата ќе влијае на сегашноста. Дополнително, по низа дефиниции во кои е вклучен поединецот, таквата дефиниција исто така „постепено [влијае] на цела животна политика како и карактерот на самиот поединец“.[2] Следствено, Томас ги истакнал општествените проблеми како интимноста, семејството или образованието како фундаментални за улогата на ситуацијата при откривање на социјален свет „во кој субјективните впечатоци можат да се проектираат на животот и со тоа да станат реални за проекторите“.[3]

Дефиницијата на ситуацијата е основен концепт во симболичкиот интеракционизам.[4] Тоа вклучува предлог за карактеристиките на социјалната ситуација (на пр. норми, вредности, авторитет, улоги на учесниците) и бара согласност од другите на начин кој може да ја олесни социјалната кохезија и социјалното дејствување. Конфликтите често вклучуваат несогласувања околу дефинициите на ситуацијата за која станува збор. Така, оваа дефиниција може да стане област оспорена помеѓу различни засегнати страни (или преку чувството за самоидентитет на егото).

Дефиницијата на ситуацијата е поврзана со идејата за „врамување“ на ситуација. Изградбата, презентацијата и одржувањето на рамки на интеракција (т.е. социјален контекст и очекувања) и идентитети (само-идентитети или групни идентитети) се фундаментални аспекти на социјалната интеракција на микро ниво.

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. The child in America: Behavior problems and programs. W.I. Thomas and D.S. Thomas. New York: Knopf, 1928: 571–572
  2. The Unadjusted Girl. With Cases and Standpoint for Behavioral Analysis. W.I. Thomas. N.Y.: Evanston; London: Harper & Row, 1967: 42
  3. Social Behavior and Personality. Contribution of Thomas to Theory and Social Research. Edmond H. Volkart [ed.] N.Y.: Social Research Council, 1951: 14
  4. Thomas, William. "The Definition of the Situation," in Self, Symbols, and Society: Classic Readings in Social Psychology, Nathan Rousseau (ed), 2002 (Lanham, MD: Rowman & Littlefield), pp. 103–115. ISBN 978-0-7425-1631-1


Дополнителна литература

[уреди | уреди извор]
  • Merton, R. K. (1995). „The Thomas Theorem and the Matthew Effect“. Social Forces. 74 (2): 379–422. doi:10.1093/sf/74.2.379. JSTOR 2580486.
  • Smith, R. S. (1995). „Giving Credit Where Credit Is Due: Dorothy Swaine Thomas and the 'Thomas Theorem'“. The American Sociologist. 26 (4): 9–28. doi:10.1007/bf02692352. JSTOR 27698742.