Тетраметилендисулфотетрамин

Од Википедија — слободната енциклопедија

Тетраметилендисулфотетрамин ( TETS ) е органско соединение кое се користи како глодарицид (отров за стаорци).[1] Тоа е бел прашок без мирис и вкус кој е малку растворлив во вода, DMSO и ацетон, а нерастворлив во метанол и етанол. Тоа е дериват на сулфамид. Може да се синтетизира со реакција на сулфамид со формалдехид во кисела состојба.[2] Кога се кристализира од ацетон, формира кубни кристали со точка на топење од 255-260 °C.

Токсичност и механизам[уреди | уреди извор]

TETS е невротоксин и конвулзант,[3] предизвикувајќи смртоносни конвулзии.[4] Неговиот ефект е сличен, но посилен од пикротоксинот, антагонист на рецепторот ГАБА-А широко користен во истражување. Како еден од најопасните пестициди, тој е 100 пати поотровен од калиум цијанидот. TETS се врзува за невронски GABA затворени хлоридни канали, често предизвикувајќи статус епилептикус. Не е познат противотров. Смртоносната доза за луѓето е 7–10 mg. Труењето се дијагностицира со GC-MS и третманот е главно поддржувачки, со големи IV дози на бензодиазепин (на пр. клоназепам ) и пиридоксин за контрола на симптомите.[5] TETS е заробен во ткивата на отруените птици и на тој начин може да претставува сериозен ризик од секундарно труење. 

Историјат[уреди | уреди извор]

Претходните истражувања ја документирале ефикасноста на тетраметилендисулфотетрамин против глувци. За опасностите од оваа хемикалија првпат се посомневале во 1949 година [6] Шумската служба на САД, која барала да ги заштити семките на дрвјата за пошумување, го забележала нејзиниот смртоносен ефект против популацијата на глодари. Наместо да ги одврати скитниците чистачи, се покажало дека хемикалијата е токсична за локалната популација на глодари до 4 години. Продолжените експерименти спроведени од Шумската служба на САД не откриле директен ефект помеѓу TETS и гастроинтестиналниот или бубрежниот систем на ’рбетните кучиња. Во оваа иста студија, не биле забележани никакви ефекти во периферниот или скелетниот нервен систем, ограничувајќи ги симптомите на токсичност на мозочното стебло. Кертис и Џонсон биле првите кои претпоставиле за антагонистичкото дејство на TETS врз ГАБА. Една ин-витро студија која користела супериорни цервикални ганглиски неврони на стаорци открила дека TETS ги антагонизира деполаризациските дејства на ГАБА, додека нема никакво влијание врз холиномиметичкиот агенс карбахол. Овој доказ сугерира дека TETS може да дејствува како неконкурентен инхибитор за ГАБА. Понатамошните наоди од истражувањето со користење на модели на ракови, укажале на дозно-зависен, неконкурентен одговор на TETS кој е реверзибилен.

Истражување[уреди | уреди извор]

Ин витро и брзи алатки за скрининг[уреди | уреди извор]

Неодамнешните студии ја покажале корисноста на pH чувствителноста во идентификувањето на приливот на јони на хлорид, што произлегува од возбудувањето на ГАБАА рецепторот. Други потенцијални алатки за скрининг вклучуваат спонтани осцилации на јони на калциум забележани во клеточни култури на хипокампусот од новородени глувци. Овој феномен може да се мери со флуоресцентна боја осетлива на јони на калциум. Понатамошните анализи покажале дека овие осцилации на јони на калциум се чувствителни на MK-801 (блокатор на отворен канал NMDA), што сугерира дека каналите управувани со NMDA рецептори се вклучени во спонтана активност индуцирана од TMDT. Кога се разгледувла активноста на ГАБАА рецепторот, диазепам и прегнанолон ја поништиле активноста на TMDT кога се применувале на клеточни култури поединечно и во комбинација. MK-801 и кетаминот покажуваат повеќе антагонистички ефекти врз TMDT отколку диазепам во церебралните кортикални клеточни култури на ембрионски стаорци.

Ин виво модели на глувци[уреди | уреди извор]

Ниските дози на кетамин и МК-801, администрирани одделно, биле поврзани со зголемени клонични напади без ефект на тонични клонични напади кај глувци изложени на TETS. Понатамошната анализа на истиот примерок од глувци, покажала дека двојната администрација на диазепин и МК-801 има синергетски заштитен ефект против тонично-клонични напади и 24-часовна смртност, за разлика од клоничните напади кои биле слабо контролирани. Секвенцијалната администрација на диазепин и МК-801 за клонична контрола на напади кај глувци изложени на ТЕТС, може да укаже на придобивките од режимите на антагонисти на рецепторот на бензодиазепин-НМДА што се користат за лекување на пациенти изложени на ТЕТС.

Континуирана употреба во Кина[уреди | уреди извор]

Неговата употреба ширум светот е забранета од 1984 година, но поради континуираната побарувачка и неговата леснотија на производство,[7][8] сè уште е лесно, иако нелегално, достапен во Кина и може да се најде во некои нелегално увезени отрови за глувци. Најпознатиот кинески родентицид, кој содржи околу 6-20% ТЕТС, е Душучианг, „многу силен отров за глувци“. Се користел за масовни труења во Кина: во април 2004 година, имало 74 жртви откако јаделе палачинки со вкус на млад кромид, кои биле контаминирани од конкурентот на нивниот продавач; а во септември 2002 година 400 луѓе биле отруени, а 38 починале од контаминирана храна.[9][10] Во 2002 година, имало еден документиран случај на случајно труење во САД.[5]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Basic datasheet for tetramethylene disulfotetramine“. Inchem.
  2. ↑ Zhao, C; Hwang, S. H; Buchholz, B. A; Carpenter, T. S; Lightstone, F. C; Yang, J; Hammock, B. D; Casida, J. E (2014). „GABAA receptor target of tetramethylenedisulfotetramine“. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 111 (23): 8607–12. Bibcode:2014PNAS..111.8607Z. doi:10.1073/pnas.1407379111. PMC 4060666. PMID 24912155.
  3. ↑ Banks CN; Yang D; Lein PJ; Rogawski MA (2014). „Tetramethylenedisulfotetramine“. Во P. Wexler (уред.). Encyclopedia of Toxicology, 3rd edition. Elsevier Inc., Academic Press. стр. 509–511. Архивирано од изворникот на 2018-08-20. Посетено на 2023-02-16.
  4. ↑ Zolkowska, D.; Banks, C. N.; Dhir, A.; Inceoglu, B.; Sanborn, J. R.; McCoy, M. R.; Bruun, D. A.; Hammock, B. D.; Lein, P. J. (2012). „Characterization of Seizures Induced by Acute and Repeated Exposure to Tetramethylenedisulfotetramine“. Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 341 (2): 435–446. doi:10.1124/jpet.111.190579. PMC 3336809. PMID 22328574. Архивирано од изворникот на 2018-08-20. Посетено на 2023-02-16.
  5. ↑ 5,0 5,1 CDC (2003). „Poisoning by an Illegally Imported Chinese Rodenticide Containing Tetramethylenedisulfotetramine - New York City, 2002“. JAMA. 289 (20): 2640–2642. doi:10.1001/jama.289.20.2640. PMID 12771101.
  6. ↑ Hecht, G.; Henecka, H. (1949). „Über ein hochtoxisches Kondensationsprodukt von Sulfamid und Formaldehyd“ [About a Highly Toxic Condensation Product of Sulfamide and Formaldehyde]. Angewandte Chemie (германски). 61 (9): 365–366. Bibcode:1949AngCh..61..365H. doi:10.1002/ange.19490610905..
  7. ↑ Hecht, G.; Henecka, H. (1949). „Über ein hochtoxisches Kondensationsprodukt von Sulfamid und Formaldehyd“ [About a Highly Toxic Condensation Product of Sulfamide and Formaldehyde]. Angewandte Chemie (германски). 61 (9): 365–366. Bibcode:1949AngCh..61..365H. doi:10.1002/ange.19490610905.
  8. ↑ [1], "Rodenticidal compositions" 
  9. ↑ Whitlow, K. S.; Belson, M.; Barrueto, F.; Nelson, L.; Henderson, A. K. (2005). „Tetramethylenedisulfotetramine: Old Agent and New Terror“ (PDF). Annals of Emergency Medicine. 45 (6): 609–613. doi:10.1016/j.annemergmed.2004.09.009. PMID 15940093. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-04-02.
  10. ↑ Croddy, E. (2004). „Rat Poison and Food Security in the People's Republic of China: Focus on Tetramethylene Disulfotetramine (Tetramine)“. Archives of Toxicology. 78 (1): 1–6. doi:10.1007/s00204-003-0509-0. PMC 7080144. PMID 14551672.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Тетраметилендисулфотетрамин&oldid=4968690“