Сфоглина
Сфоглина, е некој што прави сфољатела, форма на италијанска свежа тестенина. Сфоглина историски се гледа како средовечна жена која го тркала и го растегнува тестото со сукало наречено маттарело, на голема дрвена табла за пециво наречена таглиери. Нивните типични рачно изработени креации се таљатели, тортелини и други тестенини со јајца, исто така многу пати полнети тестенини како тортелони или капелети.[1]
Дефиниција[уреди | уреди извор]
Традицијата на Сфоглина потекнува од регионот Емилија-Ромања, каде сфоглина се нарекува и „аздора“ или „здура“ и на емилијанскиот и на болоњскиот дијалект. Болоња е градот каде се родила оваа фигура и уметноста на сфоља (пециво). Нејзините домаќинки велеле: „Ќе знаеш кога си направил добра сфоља, бидејќи ако ја кренеш во насока на светлината, ќе можеш да го видиш Светилиштето на Мадона ди Сан Лука“.[2]
Сфоглина е стара со векови и била присутна во секое Емилијанско семејство. Традицијата на домашни свежи тестенини сè уште е многу распространета. Сфоглина, исто така, ја има во ресторани и тратории, иако поретко. Сепак, таа сè уште ја претставува готварската уметност на Емилија-Ромања, направена од нејзините занаетчии.[2]
Практики[уреди | уреди извор]
Свежите тестенини обично ги произведувале сфоглина во мала лабораторија која е едноставно опремена. Додека работат најчесто носат бела униформа со престилка и слушаат италијански песни.[3]
Чувството за заедница е силно во лабораториите. Тие создаваат средина која е полна со италијанската домашна култура. Овие услови се важни за да се гарантира автентичноста на производот. [3] Сфоглина е поврзана со свечености и неделни прослави каде жените заедно го подготвуваат оброкот за семејството. Оваа конвенција може да се види и на аматерско ниво од името на натпреварите за свежи тестенини, најпозната е „Госпоѓица Таљаатела“.[3]
Професионализација[уреди | уреди извор]
Практикувањето на сфоглина не е регулирано, ниту на национално, ниту на регионално ниво. Поддржувачите на професионализацијата тврдат дека недостатокот на регулатива произлегува од фактот што се смета за типично женска работа и како таква не се квалификува.[4]
Идејата за професионализација датира од 2004 година кога Емилијан Франко Грилини, поранешен член на парламентот, поднел предлог-закон од два дела, едниот вклучува создавање комисија за заштита на Емилија Ромагдан и друг за регулирање на професијата „сфоглина“ и „сфоглино“.[5]
Покрај тоа, за Грилини било важно да се ослободи сфогља од неговите традиционални стереотипи: отворање на професијата за мажите. Затоа, според визијата на Грилини, таквиот закон требал да го зголеми достоинството и престижот на занаетот „сфоглинас“. Предлогот на крајот бил отфрлен.[6]
Друг обид за регулирање бил направен во 2017 година од тогашниот демократски сенатор Серџо Ло Џудис. Тој предложил курсеви за обука и акредитација на сфоглина и сфоглинож на регионално ниво. Бил одбиен и предлогот на Ло Џудис.[7]
Промоција[уреди | уреди извор]
Културните посредници и производителите се здружиле за да ја промовираат потрошувачката на локални, традиционални и одржливи производи.[8] Иницијативи за промовирање на работата на сфоглина, инаугурацијата на VSB (акроним на „Vecchia Scuola Bolognese“)[9] претставува обид да се врати достоинството и видливоста на занаетот. VSB е простор во Болоња, посветен на културата на храна. Се смета за куќа на сфоглина, под раководство на сфоглина Алесандра Спинси. Училиштето нуди многу курсеви за почетници и професионалци да учат традиционално готвење.[8]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „La sfoglina - dall'Azdora ai giorni nostri“. La pasta di Bologna (италијански). 2017-11-23. Посетено на 2020-03-02.
- ↑ 2,0 2,1 „Le sfogline“. www.sfogline.it. Посетено на 2020-03-02.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Arfini, Elisa A.G. (August 2019). „The making of authentic tortellini: Aestheticization of artisanal labor and elite univorism in the case of local food“. European Journal of Cultural Studies (англиски). 22 (4): 433–451. doi:10.1177/1367549419861637. ISSN 1367-5494.
|hdl-access=бара|hdl=(help) - ↑ „Le sfogline "fuorilegge" fanno scuola: anzi, start up“. Il Sole 24 ORE (италијански). Посетено на 2020-03-02.
- ↑ „PROPOSTA DI LEGGE“. camera.it. Посетено на 2020-03-02.
- ↑ „L'antico mestiere della "sfoglina" Una proposta di legge per tutelarlo“. Italia a Tavola (италијански). Посетено на 2020-03-02.
- ↑ https://www.pressreader.com/italy/corriere-di-bologna/20171205/281535111319873. Посетено на 2020-03-02. Отсутно или празно
|title=(help) - ↑ 8,0 8,1 Sassatelli, Roberta (2007). Consumer culture: History, Theory and Politics. London: SAGE Publications. ISBN 978-1-4129-1181-8.
- ↑ „VSB Bologna | Scuola di Sfoglia Cucina Tradizionale Bolognese | Spisni Alessandra“. VSB Bologna | Scuola di Sfoglia Cucina Tradizionale Bolognese | Spisni Alessandra (италијански). Посетено на 2020-03-10.