Прејди на содржината

Сурфање на Летните олимписки игри 2024

Од Википедија — слободната енциклопедија
Сурфање
на Летните олимписки игри 2024
ОдржувалиштеТеахупо, Тахити, Француска Полинезија
Денови27 јули – 5 август 2024
Натпреварувачи48 од 21 земји
Настани2 (1 мажи, 1 жени)
«20202028»

Натпреварите во сурфање на Летните олимписки игри 2024 се одржале од 27 јули до 5 август 2024 година на гребенот Теахупо, Тахити, Француска Полинезија, соборувајќи го рекордот за најодалечено натпреварување за медал од градот домаќин.[1][2] Вкупно 48 сурфери (по 24 во машка и женска конкуренција) се натпреварувале во натпреварите на кратки табли, зголемувајќи го бројот на спортисти за осум повеќе од оние во Токио 2020.[3]

Одржувалиште

[уреди | уреди извор]

Натпреварот во сурфање бил организиран во Теахупо, Тахити, во францускиот прекуокеански колектив на Француска Полинезија во јужниот дел на Тихиот Океан. Одлуката за одржување на натпреварот во сурфање надвор од континентална Европа е донесена поради познатите масивни бранови на островот погодни за натпреварите во сурфање. Тахити е одалечен околу 15.000 километри од Париз, поставувајќи нов рекорд за најголемо физичко растојание на натпревар за медал од градот домаќин, рекорд кој последен пат бил поставен во 1956 година кога коњичките настани на Летните олимписки игри 1956 во Мелбурн, Австралија, се одржале во Стокхолм, Шведска, бидејќи Австралија имала строги правила за карантин за животните кои доаѓаат од странство.[4]

Учесниците на натпреварите во сурфање ќе бидат единствените кои нема да престојуваат во олимпиското село во Ил-Сен-Дени, и наместо тоа ќе останат на бродот M/V Арануи 5 закотвен кај Тахити како прво пловечко олимписко село.[5] Натпреварот во сурфање е и единствениот настан кој се одржувал без публика.[6]

Квалификации

[уреди | уреди извор]

Системот на квалификации за Париз 2024 се надоврзувал на претходниот формат користен за Токио 2020, обезбедувајќи учество на најдобрите професионални сурфери во светот, заедно со огромната промоција на географски универзални можности за сурферите ширум светот. Додека квотата од двајца машки и две женски сурфери по земја останала недопрена, воведени биле два исклучоци од ова правило за тимските шампиони на ИСА Светско Сурфање 2022 и 2024. Овие исклучоци можело да ја зголемат квотата за некои тимови на три сурфери.[7]

Распоред

[уреди | уреди извор]

На 29 Јули, времето станало опасно кон крајот на кругот 3 од машката кратка табла, принудувајќи да се одложи третото коло за жени. Брановите продолжиле да бидат премногу груби за конкуренција во следните два дена, што довело до последното женско коло и сите финалиња да бидат одложени.[8] Сурфањето продолжило на 1 август.[9] Натпреварувањето повторно било откажано на 3 и 4 август, а полуфиналињата и финалињата биле предвидени за 5 август.[10]

К1 Коло 1 К2 Коло 2 К3 Коло 3 ¼ Четвртфинале ½ Полуфинале Ф Финале
Датум / Настан саб 27 нед 28 пон 29 вто 30 сре 31 чет 1 пет 2 саб 3 нед 4 пон 5
Мажи К1 К2 К3 Одложено ¼ Одложено ½ Ф
Жени К1 К2 Одложено К3 ¼ Одложено ½ Ф

Учесници

[уреди | уреди извор]

Се квалификувале вкупно 48 сурфери од 21 нација. Канада и Мексико го направиле своето олимписко деби во овој спорт.[11][12]

Табела на медали

[уреди | уреди извор]
МестоЗемјаЗлатоСреброБронзаВкупно
1 Франција*1012
2 САД1001
3 Бразил0112
4 Австралија0101
Вкупно2226

Медалисти

[уреди | уреди извор]
Event Злато Сребро Бронза
Мажи
подробно
Каули Васт
Франција
Џек Робинсон
Австралија
Габриел Медина
Бразил
Жени
подробно
Керолин Маркс
САД
Татјана Вестон-Веб
Бразил
Јохане Дефај
Франција
  1. „Tahiti approved as Olympic surfing venue for 2024 Paris Games“. NBC Sports. 3 March 2020. Посетено на 25 September 2022.
  2. „Paris 2024 – Surfing“. Paris 2024. Посетено на 25 September 2022.
  3. Franceschi Neto, Virgilio (17 August 2022). „How to qualify for surfing at Paris 2024. The Olympics qualification system explained“. International Olympic Committee. Посетено на 25 September 2022.
  4. Butler, Michael; El-Shaboury, Yara (2024-07-22). „Paris 2024 Olympics: Macron visits athletes' village and water bottles recalled – as it happened“. the Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 2024-07-23.
  5. „Take a Tour of the Olympic Surfing Village Cruise Ship (Video)“. Surfer.com (англиски). 2024-07-22. Посетено на 2024-07-22.
  6. https://www.reuters.com/sports/olympics/surfing-olympic-surfers-score-with-awesome-floating-athletes-village-2024-07-26/
  7. „International Olympic Committee and ISA Confirm Qualification Process for Surfing Competition at Paris 2024 Olympics“. International Surfing Association. 31 May 2022. Посетено на 25 September 2022.
  8. „Surfing: Action called OFF for today“. International Olympic Committee. 31 July 2024. Посетено на 31 July 2024.
  9. „Olympic Surfing Schedule & Results — Paris 2024“. International Olympic Committee. 1 August 2024. Архивирано од изворникот на 1 August 2024. Посетено на 1 August 2024.
  10. „Surfing: Finals day called OFF in Tahiti“. International Olympic Committee. 3 August 2024. Посетено на 3 August 2024.
  11. Rachini, Mouhamad (3 November 2023). „Riding the wave to history: B.C. teen first Canadian surfer to qualify for Olympics“. www.cbc.ca/radio/. CBC Radio. Посетено на 30 June 2024. Surfing made its Olympic debut in the 2020 summer games in Tokyo; 20 men and 20 women from across all continents qualified for those games, but none of them were Canadian. Canada's surfing competition debut will come in 2024 though, thanks to Dempfle-Olin's performance in the 2023 Pan American Games.
  12. Quarnstrom, Evan (16 August 2023). „Alan Cleland Becomes First Mexican Surfer to Qualify for the Olympics“. The Inertia. Посетено на 29 July 2024.