Стари Оскол
Stary Oskol Старый Оскол (рус.) | |||
---|---|---|---|
— град — | |||
| |||
Политички статус | |||
Земја | ![]() | ||
Федерален округ | Централен[1] | ||
Економски регион | Централен[2] | ||
Основан | пред 1593 | ||
Управа | |||
- Градоначалник | Андреj Чесноков | ||
- Законод. дом | Градска дума | ||
Статистики | |||
Површина (попис 2002)[3] | |||
- Вкупна | 150 км2 | ||
Часовен појас | [4] | ||
Рег. таб. | 31 | ||
Службени јазици | руски[5] | ||
Портал |
Стари Оскол (руски: Старый Оскол) — град во Западна Русија. Се наоѓа на бреговите на реката Оскол, 140 километри од Белгород.
Стари Оскол е втор по големина град во регионот. Според пописот на населението од страна на 2017 година имал 223.360 жители.[6]
Население[уреди | уреди извор]
На 1 јануари 2017 година бил 91. град од 1112 градови во Руската Федерација во однос на населението.[7] Според прелиминарните податоци од пописот на населението во 2010 година имал 221.163 жители, повеќе отколку во 2002 година. Градот е административен центар на една голема метрополитенска област во областа. Населението во агломерацијата на Стари Оскол-Губкин има околу 410.000 жители.
|
|
Клима[уреди | уреди извор]
Стари Оскол се наоѓа во умерените зони. Умерено студена зима, кои се во јануари и февруари. Летото е топло, дури и жешко (особено во јули и во првата половина на август). Есента е мека и со дожд.
- Просечна годишна температура: +6,5 °C
- Просечната брзина на ветер: 2–4 m/s
- Просечната годишна релативна влажност: 74%
- Просечниот број на врнежи: 500 – 600 mm.
Административно-територијална поделба на градот[уреди | уреди извор]
Градот Стари Оскол вклучува административно-територијални единици, без својство на правно лице.
- Североисточен дел
- Југозападен дел
- Југозападна индустриска зона
- Централен дел
- Железничкиот дел
- Дел Котел
- Металуршки дел
Збратимени градови[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Президент Российской Федерации. Указ №849 от 13 мая 2000 г. «О полномочном представителе Президента Российской Федерации в федеральном округе». Вступил в силу 13 мая 2000 г. Опубликован: "Собрание законодательства РФ", №20, ст. 2112, 15 мая 2000 г. (Претседател на Руската Федерација. Указ #849 од 13 мај 2000 „За полномошниот претставник на Претседателот на Руската Федерација во еден федерален округ“. Стапил на сила 13 мај 2000).
- ↑ Госстандарт Российской Федерации. №ОК 024-95 27 декабря 1995 г. «Общероссийский классификатор экономических регионов. 2. Экономические районы», в ред. Изменения №5/2001 ОКЭР. (Државен стандард на Руската Федерација. #OK 024-95 27 декември 1995 „Општоруска класификација на економските региони. 2. Економски региони“, по измените на Амандман #5/2001 ОКЕР. ).
- ↑ Федеральная служба государственной статистики (Федерална служба за државна статистика) (2004-05-21). „Территория, число районов, населённых пунктов и сельских администраций по субъектам Российской Федерации (Територија, број на реони, населени места и селски управи по субјекти на Руската Федерација)“. Всероссийская перепись населения 2002 года (Серуски попис на населението од 2002 г.). Федерална служба за државна статистика. Посетено на 2011-11-01. (руски)
- ↑ Правительство Российской Федерации. Федеральный закон №107-ФЗ от 3 июня 2011 г. «Об исчислении времени», в ред. Федерального закона №248-ФЗ от 21 июля 2014 г. «О внесении изменений в Федеральный закон "Об исчислении времени"». Вступил в силу по истечении шестидесяти дней после дня официального опубликования (6 августа 2011 г.). Опубликован: "Российская газета", №120, 6 июня 2011 г.
- ↑ Службен на целата територија на Русија согласно Член 68.1 од Уставот на Русија.
- ↑ „Население на руската Федерација за општини на 1 јануари 2017“. Архивирано од изворникот на 2017-07-31. Посетено на 2018-10-01.
- ↑ „Население на руската Федерација за општините од 1 јануари 2018. Табела "21. Населението на градовите во Федералните единици и составни субјекти на руската Федерација на 1 јануари 2018"“. Архивирано од изворникот на 2018-07-26. Посетено на 2018-10-01.