Список на дипломатски претставништва во Хамбург
Хамбург |
Оваа статија е дел од темата: |
|
Законодавна
Судска
Поделба
|
|
Историјата на Хамбург на дипломатски мисии започнала во 16-от век, во времето кога градот бил слободен царски град. Првите мисии од градот Хамбург на други држави потекнуваат уште од средниот век и учеството на Хамбург во Ханзеатската лига. Првите претставници биле наречени олдермен, подоцна во стилот на познатиот „Consul“.[1] До 2009, имало 100 конзулати во Хамбург, рангиран како трет во светот по бројност на конзулати (по Њујорк и Хонгконг) и најмногу во Европа.[2] Конзулите се службени претставници на владите на странски држави во градот Хамбург, нормално да дејствуваат за да им дадат помош на граѓаните на својата држава, да ги претставуваат интересите на нивните држави и за олеснување на трговијата и пријателството помеѓу граѓаните на Хамбург и државата, која тој претставник ја претставува. Постојат неколку конзули кои обезбедуваат помош со бирократски прашања на граѓаните на државата од која доаѓа конзулот или живеат во странство, како и на граѓаните на Хамбург (и често на Северна Германија, н.п. Генералниот конзулат на Јапонија[3]), кои сакаат да тргуваат со државата на конзулот (н.п. информации за виза или царински ограничувања). Конзулите се исто така и патрони на саеми или изложби, како Генералниот конзул на САД Карен И. Џонсон, која била патрон на Саемот за размена на младите во септември 2009.[4]
Во 19-от век Хамбург бил важно место за дипломатските мисии, поради угледот стекнат како ханзеатски град и важноста како центар на трговијата. Трговијата и независните стремежи на Ханзеатските градови Бремен, Либек и Хамбург за „здружена германска услуга“, која дури била и спомната во договорот Вестфалски мир во 1648 и ханзеатските, а потоа и хамбуршки конзули во текот на 16-от, 17-от и 18-от век биле исто така претставници за „сите Германци“.[5] Сенатот на Хамбург често отворал конзулати во градови и држави, доколку постоела трговска канцеларија. Постоеле многу малку градови како Дрезден—потоа главен град на Саксонија—без морско пристаниште. Договорите биле потпишани, ако правилно неплатениот кандидат бил најден за местото.[6] Членот 23 од договорот на ханзеатските градови и Гватемала потпишан на 25 јуни 1847 го прогласил билатералниот развој на конзулите, или членот 9 од договорот со Сардинија ги уредил судските власти на ханзеатските конзули.[7] Дури во 20-от век, важноста на Хамбург е нагласена со позицијата на хамбуршкото пристаниште во светски рамки. Во 2007, било најпрометно контејнерско пристаниште на светот.[8] Во делот на претовар, Хамбург бил на водечка позиција во 2004. Во 2005, пристаништето истргувало повеќе контејнери со одредиште или потекло во Германија, отколку Бремерхафен и Ротердам заедно.[9]
Првата воспоставена мисија била од Австрија (тогаш Хамбсбуршка монархија) во 1570, словачкиот конзулат бил 100-ти во 2006,[2], а последен бил конзулатот на Палау (до 2009), поранешна германска колонија од 1899 до 1918/19.[10][11] Првите миси во Хамбург често биле трговски мисии на странски земји. Во текот на Триесетгодишната војна (1618–1648) биле потребни постојани дипломатски мисии, најмногу на овие дипломати или жители биле граѓани на Хамбург—само големите и највлијателните држави испратија свои државјани.[12] Некои држави испратиле нивни мисии од 1815 – 1886, во тоа време Хамбург бил независен и суверена држава на Германскиот Сојуз.[13]
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Поврзано
[уреди | уреди извор]Белешки
[уреди | уреди извор]- ^^ Датум на основање
- ^^ Подредени по поштенски број
- ^^ Протоколарен ранг на конзулот во Хамбург, зависи од видот на мисијата и мандатот.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Beneke, p. 1
- ↑ 2,0 2,1 „Konsulate in Hamburg“ (германски). Senatskanzlei. Посетено на 2009-09-01.
- ↑ „Über uns > Zuständigkeitsbereiche“ (германски и јапонски). Japanisches Generalkonsulat Hamburg. Архивирано од изворникот на 2008-12-19. Посетено на 2009-10-22.
- ↑ „Schüleraustausch-Messe am 19. September 2009“ (германски). BürgerStiftung Region Ahrensburg. Архивирано од изворникот на 2009-11-11. Посетено на 2009-10-22.
- ↑ Beneke, pp. 10–11
- ↑ Beneke, p. 8
- ↑ Beneke, pp. 13–14
- ↑ Staff. „Containerumschlag in TEU (Twenty Foot Equivalent Units)“ (германски). Hafen Hamburg. Посетено на 2009-10-23.[мртва врска]
- ↑ „Nachrichten › Hamburger Hafen top“ (германски). VOCA media. 2008-02-25. Посетено на 2009-10-23.
- ↑ „Забелешка: Палау“. U.S. Department of State. август 2009. Посетено на 2009-09-02.
- ↑ „Statistische Angaben zu den deutschen Kolonien“ (германски). Deutsches Historisches Museum. Посетено на 2009-09-02.
- ↑ Lorenzen-Schmidt, Klaus-Joachim (2005). „Konsulate“. Hamburg Lexikon (3. изд.). Ellert&Richter. стр. 282. ISBN 3831901791. (германски)
- ↑ Hundt, Michael (2005). „Souveränität“. Hamburg Lexikon (3. изд.). Ellert&Richter. стр. 439–440. ISBN 3831901791. (германски)
- ↑ „Vertretungen im Ausland umstrukturiert“ (германски). Wiener Zeitung. 2009-05-07. Посетено на 2009-09-03.[мртва врска]
- ↑ „Generalkonsulat eröffnet: Königlicher Glanz: Mette-Marit in Hamburg“ (германски). Frankfurter Allgemeine Zeitung. 2006-10-18. Посетено на 2009-09-03.
- ↑ „Schwedisches Konsulat in Hamburg schließt“ (германски). Norddeutscher Rundfunk. 2008-03-07. Архивирано од изворникот на 2009-06-19. Посетено на 2009-09-03.
- ↑ Jean-Michel Berthoud (2008-09-19). „Aus für älteste Schweizer Vertretung in Deutschland“ (германски). swissinfo.ch. Посетено на 2009-09-03.[мртва врска]
- ↑ Sebastian Knauer (2007-01-30). „Round-the-Clock Security for Skeleton Staff“. Der Spiegel. Посетено на 2009-09-02. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=
(help) - ↑ „Britisches Generalkonsulat in Hamburg endgültig geschlossen“ (германски). Norddeutscher Rundfunk. 2006-09-29. Архивирано од изворникот на 2008-11-05. Посетено на 2009-09-03.
- ↑ Mordecai Paldiel (2007). Diplomat heroes of the Holocaust. Jersey City, NY: Ktav. стр. 26. ISBN 9780881259094.
Aracy de Carvalho Guimarães Rosa
- ↑ „Büro für deutsch-russischen Jugendaustausch ab Herbst in Hamburg“ (германски). ngo-online.de. 2005-04-12. Посетено на 2009-09-03.
- ↑ William D. Coale (1978). Западно германски преводи во тропска Африка: случајот на Либерија и Бонг Мајнинг компанијата. Forschungsberichte, Afrika-Studienstelle (Ifo-Institut für Wirtschaftsforschung). Band 59. Ifo-Institut für Wirtschaftsforschung. стр. 41. ISBN 9783803901651.
- ↑ „Животната приказна на Момолу Масако, првиот африкански дипломат“. Daily Observer. 2009-08-24. Архивирано од изворникот на 2009-08-28. Посетено на 2009-09-02. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=
(help) - ↑ Venn, Lia (2009-06-17). „Ade, Frau Antje“ (германски). Frankfurter Rundschau. Посетено на 2009-09-03. Text "fr-online.de" ignored (help)
- ↑ Hermógenes E. Bacareza (1980). „Историја на филипинско-германските односи“. Универзитет Калифорнија: 157. Наводот journal бара
|journal=
(help) - ↑ „Frankfurters. Hamburgers, and bonners“. Manila Bulletin]]. 2009-08-30. Архивирано од изворникот на 2009-09-02. Посетено на 2009-09-02. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=
(help) - ↑ Hedges, Chris (1997-01-11). „An 'Us vs. Them' Mantra Raises the Balkan Fever“. The New York Times]]. Посетено на 2009-09-02. Не се допушта закосување или задебелување во:
|publisher=
(help)
- Главни
- „Liste des Konsularkorps sowie der Handelsvertretungen, der kulturellen Institute und der internationalen Institutionen in der Freien und Hansestadt Hamburg“ (PDF) (германски). Hamburg: Der Stenat der Freien und Hansestadt Hamburg, Senatskanzlei. July 2009. Наводот journal бара
|journal=
(help) - Beneke, Otto (1866). Zur Geschichte des hamburgischen Consulatwesens. Hamburg: Stadtarchiv. OCLC 258563265.
Додатна литература
[уреди | уреди извор]- Ahrens, Michael (2003). Das britische Generalkonsulat am Harvesterhuder Weg: Handel, Kultur und Diplomatie - 100 Jahre Geschichte einer Alster-Villa (англиски). Hamburg: Britisches Generalkonsulat Hamburg. OCLC 249041882.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]„Список на дипломатски претставништва во Хамбург“ на Ризницата ? |
- Страница на Хамбург за конзулати. (германски).
|