Дефекација: Разлика помеѓу преработките
[непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
с Бот Додава: lv:Izkārnīšanās |
||
Ред 32: | Ред 32: | ||
[[ja:排便]] |
[[ja:排便]] |
||
[[lt:Tuštinimasis]] |
[[lt:Tuštinimasis]] |
||
[[lv:Izkārnīšanās]] |
|||
[[nl:Defecatie]] |
[[nl:Defecatie]] |
||
[[no:Defekasjon]] |
[[no:Defekasjon]] |
Преработка од 22:21, 14 април 2010
Дефекацијата е завршен чин од варењето на храната кога организмот ги исфрла во надворешната средина отпадните производи од варењето т.е. изметот[1]. Поимот дефекација доаѓа од грчкиот збор feces што значи измет и de што значи да се отстрани.
Кога ректумот е полн, доаѓа до зголемување на внатрешноректалниот притисок кој ги шири ѕидовите на аналниот канал, овозможувајќи им на отпадните материи да влезат во каналот. Со притисокот ректумот се извиткува и со т.н. перисталтичен бран ги турка овие материи надвор од ректумот. Мускулите на внатрешниот и надворешниот сфинктер го отвораат анусот и овозможуваат отпадните материи (изметот) да бидат исфрлени надвор.
Во нормални услови дефекацијата се одвива врз принцип на два механизма:
- нагонско (рефлексно) празнење на цревата условено со работата на дебелото црево. Дебелото црево е резервоар за содржината, но тоа го контролира сфинктерот (мускул во облик на прстен) кој се отвора при празнењето на цревата и се затвора при завршувањето на празнењето
- отворањето и затворањето на прстенестиот мускул (сфинктер) го регулира празнењето на цревата, а при тоа постои и свесна контрола (преку мозокот), со која можеме да ја задржиме или одложиме дефекацијата, односно имаме јасно сознание за празнењето на цревата.
Зачестеноста на дефекацијата кај луѓето изнесува од 3 пати на ден до 3 пати седмично.
Референци
- ↑ Defecation Encyclopædia Britannica (анг.)