Религија во Босна и Херцеговина: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
сНема опис на уредувањето |
|||
| Ред 21: | Ред 21: | ||
Етничкото чистење за време на војната од 1992-1995 година предизвикала внатрешна миграција и бегалски струи. Зголемен степен на омраза, кој кулминирал до 2002 година, започнал постепено да опаѓа, оставајќи го поголемиот дел од православните Срби да живеат во Република Српска и мнозинство од муслиманите и католиците во Федерацијата. Сепак, последните години започнало враќањето на раселените лица. Според некои примери, пред војната населението во источна Република Српска односно на градот Братунац се состоело од 64 % Бошњаци. Во 1995 година населението станало речиси целосно Срби; во 2007 година, по враќањето на околу 6.500 Бошњаци, населението на бошњачките верници се зголемило на 38%. |
Етничкото чистење за време на војната од 1992-1995 година предизвикала внатрешна миграција и бегалски струи. Зголемен степен на омраза, кој кулминирал до 2002 година, започнал постепено да опаѓа, оставајќи го поголемиот дел од православните Срби да живеат во Република Српска и мнозинство од муслиманите и католиците во Федерацијата. Сепак, последните години започнало враќањето на раселените лица. Според некои примери, пред војната населението во источна Република Српска односно на градот Братунац се состоело од 64 % Бошњаци. Во 1995 година населението станало речиси целосно Срби; во 2007 година, по враќањето на околу 6.500 Бошњаци, населението на бошњачките верници се зголемило на 38%. |
||
==Референци== |
|||
{{reflist}} |
|||
Преработка од 21:41, 12 октомври 2009
Уставот на Босна и Херцеговина (БиХ) односно уставот на Федерацијата на Босна и Херцеговина и Република Српска ја обезбедува слободата на религијата преку Законот за верска слобода. Сепак во денешно време сеуште постојат определени општествени злоупотреби и дискриминација врз основа на религиозните определби. Дискриминацијата на религиозните малцинства опстојува во скоро сите делови на земјата. Во некои заедници локалните религиозни лидери и политичари придонеле за нетолеранција и зголемување на национализмот преку јавните изјави и проповеди. Голем број на бесправно изградени верски објекти продолжиле да предизвикуваат етнички и религиозни тензии и конфликти во различни заедници. Верски симболи често во земјата биле тема на злоупотреба за политички цели.
Религиозна демографија
Муслимани|Муслиманите претставуваат 45% од населението, православните Срби 36%, 15% се римокатолици,, а останатиот процент од околу 4% ги вклучува Евреите и Протестантите. [1] Бошњаци|Бошљаците обично се поврзуваат со исламот, босанските Хрвати со Римокатоличката црква, а босанските Срби со Српската православна црква. Еврејската заедница брои околу 1.000 верници.
Стапката на верската толеранција е на релативно ниско ниво помеѓу традиционалните религиозни групи. Но сепак, во некои области постои значително поголема верска почит, како на пример кај Католичките Хрвати во Херцеговина и босанските Муслимани во централна Босна. За голем број босански муслимани, религија често служи како една заедница или етничко име. Како основен фактор за омразата која постои помеѓу христијаните и муслиманите е конфликтот кој траел во периодот од 1992 до 1995 во Босна и Херцеговина.
Етничкото чистење за време на војната од 1992-1995 година предизвикала внатрешна миграција и бегалски струи. Зголемен степен на омраза, кој кулминирал до 2002 година, започнал постепено да опаѓа, оставајќи го поголемиот дел од православните Срби да живеат во Република Српска и мнозинство од муслиманите и католиците во Федерацијата. Сепак, последните години започнало враќањето на раселените лица. Според некои примери, пред војната населението во источна Република Српска односно на градот Братунац се состоело од 64 % Бошњаци. Во 1995 година населението станало речиси целосно Срби; во 2007 година, по враќањето на околу 6.500 Бошњаци, населението на бошњачките верници се зголемило на 38%.