Ѓулхански хатишериф: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎top: Јазично подобрување, replaced: ривали → соперници
дополнување со навод
 
Ред 1: Ред 1:
{{Историја на Отоманското Царство}}
{{Историја на Отоманското Царство}}
'''Ѓулханскиот хатишериф''' ('''Ѓулхан'''-дворец; '''хатишериф'''-''наредба од Султанот'') ― најголем реформаторски акт во период од историјата на Отоманското Царство, со кој почнал реформаторски период познат како [[Танзимат|'''''танзимат''''']].<ref name=":0">{{Наведена книга|title=Македонски историски речник|first=|last2=д-р Стојан Киселиновски и др.|first2=|publisher=ИНИ|year=2000|isbn=9989-624-46-1|location=Скопје|pages=171}}</ref>
'''Ѓулханскиот хатишериф''' ('''Ѓулхан'''-дворец; '''хатишериф'''-''наредба од Султанот''), е период од историјата на Отоманското Царство кој кој хатишериф бил донесен на [[3 ноември]] [[1839]] година. Во него се прокламирала целосна рамноправност помеѓу населението пред законот, без разлика на неговата етничка или верска припадност. И покрај тешкото спроведување, ова било значаен чекор во модернизацијата на [[Отоманското Царство]], која значително заостанувала позади своите тогашни соперници, [[Австроунгарија]] и [[Русија]]. Ова било потврдено на [[18 февруари]] [[1859]] година, со што султанот им ветувал на странските земји дека во неговата империја населението е рамноправно. Така, населението сега можело повторно да ги изгради своите храмови, коишто и покрај отпорот на муслиманското население биле изградени.


Тој бил донесен на [[3 ноември]] [[1839]] година, со ферман на султанот [[Абдул Меџид I]] (1839-1861). Овој акт го укинал спахискиот ред и прокламирал целосна рамноправност помеѓу населението пред законот, без разлика на неговата етничка или верска припадност. На поданиците им била гарантирана сигурноста на имотот и честа, а било објавено и искоренување на митото. Покрај тоа, тој дозволувал изградба, доградба или реновирање на цркви и манастири и давал можност за основање и организирање на црковни-училишни општини. Иако имал силен одек во Европа, поради силната опозиција и моќната бирократија, неговите одредби за еднакви права на христијаните и муслиманите во практиката никогаш не биле спроведени.<ref name=":0" />

И покрај тешкото спроведување, ова било значаен чекор во модернизацијата на [[Отоманското Царство]], која значително заостанувала позади своите тогашни соперници, [[Австроунгарија]] и [[Русија]]. Ова било потврдено на [[18 февруари]] [[1859]] година, со што султанот им ветувал на странските земји дека во неговата империја населението е рамноправно. Така, населението сега можело повторно да ги изгради своите храмови, коишто и покрај отпорот на муслиманското население биле изградени.

== Наводи ==
{{Наводи}}
[[Категорија:Политика на Отоманското Царство]]
[[Категорија:Политика на Отоманското Царство]]
[[Категорија:Отоманско право]]
[[Категорија:Отоманско право]]

Последна преработка од 17:32, 13 септември 2022

Ѓулханскиот хатишериф (Ѓулхан-дворец; хатишериф-наредба од Султанот) ― најголем реформаторски акт во период од историјата на Отоманското Царство, со кој почнал реформаторски период познат како танзимат.[1]

Тој бил донесен на 3 ноември 1839 година, со ферман на султанот Абдул Меџид I (1839-1861). Овој акт го укинал спахискиот ред и прокламирал целосна рамноправност помеѓу населението пред законот, без разлика на неговата етничка или верска припадност. На поданиците им била гарантирана сигурноста на имотот и честа, а било објавено и искоренување на митото. Покрај тоа, тој дозволувал изградба, доградба или реновирање на цркви и манастири и давал можност за основање и организирање на црковни-училишни општини. Иако имал силен одек во Европа, поради силната опозиција и моќната бирократија, неговите одредби за еднакви права на христијаните и муслиманите во практиката никогаш не биле спроведени.[1]

И покрај тешкото спроведување, ова било значаен чекор во модернизацијата на Отоманското Царство, која значително заостанувала позади своите тогашни соперници, Австроунгарија и Русија. Ова било потврдено на 18 февруари 1859 година, со што султанот им ветувал на странските земји дека во неговата империја населението е рамноправно. Така, населението сега можело повторно да ги изгради своите храмови, коишто и покрај отпорот на муслиманското население биле изградени.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 д-р Стојан Киселиновски и др. (2000). Македонски историски речник. Скопје: ИНИ. стр. 171. ISBN 9989-624-46-1. Недостасува |author1= (help)