Револуционер: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Ознаки: Нагледно уредување Мобилно уредување Мобилно семрежно уредување
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.1
 
Ред 25: Ред 25:


== Надворешни врски ==
== Надворешни врски ==
*[http://www.life.com/image/first/in-gallery/22999/castro-revolutionary-as-celebrity Кастро: Револуционерот како славна личност] - ''Life'' {{en}}
*[http://www.life.com/image/first/in-gallery/22999/castro-revolutionary-as-celebrity Кастро: Револуционерот како славна личност] {{Семарх|url=https://web.archive.org/web/20090807014810/http://www.life.com/image/first/in-gallery/22999/castro-revolutionary-as-celebrity |date=2009-08-07 }} - ''Life'' {{en}}


{{Нормативна контрола}}
{{Нормативна контрола}}

Последна преработка од 01:33, 23 септември 2021

Револуционер — лице што активно учествува во или проповеда револуција. Ова е човек со превратнички дух, незаводолен од постојната состојба во општеството.[1]

Дефиниција[уреди | уреди извор]

Револуционерот има за цел да изврши големо и ненадејно влијание во него, со цел да се постигнат темелни и трајни промени. Ова го разликува од реформистот, кој застапува постепени промени. Конзервативец е оној кој е противник на сите промени. Реакционер е оној што настојува нештата да се вратат по старо, како што биле пред да претрпат промени.

Револуционерноста и идеологијата[уреди | уреди извор]

Според социологот Џејмс Чаунинг Дејвис, политичките револуционери можат да се поделат на следниве начини:

  1. Според целите на револуцијата што ја застапуваат. Обично овие цели се пропишани од извесна идеологија. Во теорија, секоја идеологија би требало да има свој вид на револуционери. Во практика, највеќето револуционери досега биле либерали, републиканци, демократи, националисти, социјалисти, комунисти, фашисти или анархисти.
  2. Според начинот (средствата) за постигнување на целите. Ова ги дели на две пошироки групи: оние што сметаат промените треба да се извршат насилно, оние што се пацифисти.

Во делото „Кетихизис на револуционерот“, револуционерните анархисти Михаил Бакунин и Сергеј Нечаев се искажале вака:

Револуционерот е човек осуден на пропаст. Нема свои интереси, ни работи, ни чувства, ни приврзаности, ниту имот, па нема ни име. Сè во него е проголтано од една единствна цел, една мисла, една страст — револуцијата. Во длабочината на неговото битие, не само на збор, туку и на дело, тој ги раскинал сите врски со општествениот поредок и со сиот образован свет; со сите закони, со пристојноста, општопризнатите норми, и моралитетот на тој свет. Тој е неговиот безмилосен непријател...[2]

Марксистичкиот револуционер Че Гевара за револуционерите се искажал вака: „Дозволете да кажам, со ризик да испаднам смешен, дека вистинскиот револуционер е воден од силното чувство на љубов.... Секојдневно мора да се бориш, зашто таа љубов кон живото човештво се преобразува во конкретни дела, во дела кои ќе служат за пример, како мобилизирачки фактор.[3]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „револуционер“ — Лексикон на македонскиот јазик
  2. С.Г. Нечаев: «Катехизис революционера» - електронска библиотека на Историскиот факултет при МГУ „Ломоносов“ (руски)
  3. „Човекот и социјализмот во Куба“ - писмо до Карлос Кихано, уредник на неделникот „Марча“ од Монтевидео, Уругвај - Македонски оддел на Марксистичката интернет архива, прев. Горан Мариќ (македонски)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]