Староруски јазик: Разлика помеѓу преработките

Староруски јазик
	Рус(ь)(с)кыи языкъ
Застапен во	Русија, Украина, Белорусија
Подрачје	Источна Европа
Изумрен	од него се формирале други словенски јазици
Јазично семејство	индоевропско словенски староруски јазик; ;
Писмо	кирилица
Јазични кодови
ISO 639-3	–

Интерактивен преглед на историјата

[проверена преработка]

← Постаро уредување Поново уредување →

Избришана содржина Додадена содржина

НагледноВикитекст

Во редови

Преработка од 01:50, 10 март 2021

Старорускиот, староисточнословенскиот или познат уште и како стар источнословенски јазик (украински: давньоруська, руски: древнерусский) бил писмен јазик што се користел од 10 век па сè до 14 век од источните словени во државите од Источна Европа. Јазикот бил горе-долу зборуван на териториите на Русија, Украина и Белорусија па дури и во источните делови на Полска.

Остромирово Евангелие од Новгород (средина на XI век)

Бидејќи јазикот бил зборуван на три различни територии, тој има и уште две различни имиња:

Старобелоруски (белоруски: старабеларуская или старажытнабеларуская мова)
Староукраински (украински: староукраїнська или давньоукраїнська мова)

Јазикот настанал од старословенскиот јазик и презел поголем број од карактеристиките на старословенскиот јазик. Главна карактеристика е тоа што имал целосна вокализација па така зборот гордъ на старословенски (македонски: град), во старорускиот јазик се среќава како городъ. Постоеле многу различни дијалекти кои се вклучиле во овој јазик и има записи на поголем број од нив. Денес пак, се прави само географска поделба на истите. Понатаму јазикот се развил во повеќе одделни јазици како што се: белорускиот, рускиот, украинскиот и русинскиот јазик.

Оваа статија поврзана со индоевропските јазици е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите.

@@ Ред 12: / Ред 12: @@
 }}
-'''Старорускиот, cтароисточнословенскиот''' или познат уште и како стар источнословенски јазик ([[украински јазик|украински]]: ''давньоруська'', [[руски јазик|руски]]: ''древнерусский'') бил писмен јазик што се користел од [[10 век]] па сè до [[14 век]] од источните словени во државите од [[Источна Европа]]. Јазикот бил горе-долу зборуван на териториите на [[Русија]], [[Украина]] и [[Белорусија]] па дури и во источните делови на [[Полска]].
+'''Старорускиот, староисточнословенскиот''' или познат уште и како стар источнословенски јазик ([[украински јазик|украински]]: ''давньоруська'', [[руски јазик|руски]]: ''древнерусский'') бил писмен јазик што се користел од [[10 век]] па сè до [[14 век]] од источните словени во државите од [[Источна Европа]]. Јазикот бил горе-долу зборуван на териториите на [[Русија]], [[Украина]] и [[Белорусија]] па дури и во источните делови на [[Полска]].
 [[Податотека:Ostromirovo.jpg|мини|лево|Остромирово Евангелие од [[Новгород]] (средина на XI век)]]
@@ Ред 22: / Ред 22: @@
 Јазикот настанал од [[старословенски јазик|старословенскиот јазик]] и презел поголем број од карактеристиките на старословенскиот јазик. Главна карактеристика е тоа што имал целосна вокализација па така зборот ''гордъ'' на старословенски ([[македонски јазик|македонски]]: ''град''), во старорускиот јазик се среќава како ''городъ''. Постоеле многу различни дијалекти кои се вклучиле во овој јазик и има записи на поголем број од нив. Денес пак, се прави само географска поделба на истите. Понатаму јазикот се развил во повеќе одделни јазици како што се: [[белоруски јазик|белорускиот]], [[руски јазик|рускиот]], [[украински јазик|украинскиот]] и [[русински јазик|русинскиот јазик]].
 {{ИЕ-јазик-никулец}}
 [[Категорија:Мртви словенски јазици]]