Томо Босанац: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Јазична исправка, replaced: бил роден → е роден
Ред 23: Ред 23:


==Животопис==
==Животопис==
Босанац бил роден во [[Стари Плавници]], населба во Бјеловар, на 15 мај 1918 година. Работејќи во фабриката „Раде Кончар“ (каде што еден период бил и директор) реализирал голем број комплексни проекти меѓу кои и генераторите за [[ХЦ „Вруток“]]. Од владата на [[ФНРЈ]] во 1949 година ја добил наградата „Никола Тесла“. Бил директор на Институтот „Руѓер Бошковиќ“ во Загреб. Работел на фреквенциски инвертори и на нивната примена главно за термички цели.<ref name=MKE/>
Босанац е роден во [[Стари Плавници]], населба во Бјеловар, на 15 мај 1918 година. Работејќи во фабриката „Раде Кончар“ (каде што еден период бил и директор) реализирал голем број комплексни проекти меѓу кои и генераторите за [[ХЦ „Вруток“]]. Од владата на [[ФНРЈ]] во 1949 година ја добил наградата „Никола Тесла“. Бил директор на Институтот „Руѓер Бошковиќ“ во Загреб. Работел на фреквенциски инвертори и на нивната примена главно за термички цели.<ref name=MKE/>


==Творештво==
==Творештво==
Ред 33: Ред 33:


{{МАНУ}}
{{МАНУ}}

{{ОСНОВНОПОДРЕДУВАЊЕ:Босанац, Томо}}
{{ОСНОВНОПОДРЕДУВАЊЕ:Босанац, Томо}}
[[Категорија:Хрватски стопанственици]]
[[Категорија:Хрватски стопанственици]]

Преработка од 12:08, 22 јануари 2021

Томо Босанац
Tomo Bosanac
Роден 15 мај 1918
Бјеловар
Починал 12 август 2003
Загреб
Националност Хрват
Занимање стопанственик, универзитетски професор, академик

Томо Босанац (Бјеловар, 15 мај 1918 - Загреб, 12 август 2003 ) – електроинженер, доктор на технички науки, редовен професор на Електротехничкиот факултет во Загреб, член на ЈАЗУ (ХАЗУ) и член на МАНУ надвор од работниот состав од 1994 година.[1]

Животопис

Босанац е роден во Стари Плавници, населба во Бјеловар, на 15 мај 1918 година. Работејќи во фабриката „Раде Кончар“ (каде што еден период бил и директор) реализирал голем број комплексни проекти меѓу кои и генераторите за ХЦ „Вруток“. Од владата на ФНРЈ во 1949 година ја добил наградата „Никола Тесла“. Бил директор на Институтот „Руѓер Бошковиќ“ во Загреб. Работел на фреквенциски инвертори и на нивната примена главно за термички цели.[1]

Творештво

  • „Нуклеарна пропулзија“ (со Буљан и Стибиљ),
  • „Електромагнетни полиња“

Наводи

  1. 1,0 1,1 Македонска енциклопедија, том I. Скопје: Македонска академија на науките и уметностите. 2009. стр. 196–197. ISBN 978-608-203-023-4.