Разлика помеѓу преработките на „Мерилин Монро“

'''Мерилин Монро''', родена како '''Норма Џин Мортенсон'''<ref name="name">Откако добива дозвола од Градскиот Суд и Државата Њујорк, Норма Џин Мортенсон го менува своето име во Мерилин Монро на 23 февруари 1956 година.</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|author=Tricia Strayer |url=http://www.marilynmonroe.com/about/facts.html |title=Marilyn Monroe's Official Web site, Fast Facts |publisher=Marilynmonroe.com |date= |accessdate=2010-03-02}}{{dead link|date=March 2011}}</ref> (на 1 јуни 1926 - 5 август, 1962<ref>[http://www.biography.com/articles/Marilyn-Monroe-9412123?part=1 Marilyn Monroe Biography]</ref>) но крстена и одрасната како '''Норма Џин Бејкер''' е американска [[глумица]], [[пејачка]] и [[модел]]<ref>Некролог на ''Variety'', 8 август 1962, страница 63.</ref>. Откако минува голем дел од своето детство во згрижувачки семејства, Монро ја започнува својата кариера како модел, по што, во 1946 година, го склучува својот прв филмски договор. Нејзините рани појавувања на филмското платно се помали, но нејзините изведби во ''[[Џунгла на асфалтот]]'' и ''[[Сè за Ева]]'' (двата во 1950) беа добро примени. До 1953 година, напредокот во кариерата на Монро ќе ја доведе до главните улоги. Нејзината „глупава русокоса“ персона беше искористена за комичен ефект во филмови како ''[[Мажите повеќе сакаат русокоси]]'' (1953), ''[[Како да се омажиш за милионер]]'' (1953) и ''[[Седум години верност]]'' (1955). Ограничена од изборот на улоги, Монро студира во Актерското студио со цел да го прошири својот актерски опсег, па нејзината драматична изведба во ''[[Автобуска станица]]'' (1956) е поздравена од критичарите и таа добива номинација за [[Златен глобус]]. Нејзината продуцентска куќа, Мерилин Монро Продукција, го снима ''[[Принцот и танчерката]]'' (1957), за кој таа добива номинација за [[БАФТА]] наградата и ја освојува Наградата Давид ди Донатело. Со [[Златен глобус]], Монро се закитува за својата изведба во ''[[Некои го сакаат тоа жешко]]'' (1959).