Тодор Христов - Офицерчето: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[непроверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Jingiby (разговор | придонеси)
→‎Животопис: ситна поправка
Jingiby (разговор | придонеси)
дополнување
Ред 12: Ред 12:


==Животопис==
==Животопис==
[[Податотека:24mart Sborna Cheta Kiustendil.jpg|лево|мини|250п|Војводи на состанок во Осогово во март 1903. Седнат одлево надесно: [[Панајот Бајчев]], [[Питу Гули]], [[Коста Мазнеjков]], [[Христо Чернопеев]], [[Андреј Христов]], Тодор Христов. Директно од лево кон десно: [[Никола Жеков]], [[Константин Кондов]], [[Сотир Атанасов]], [[Тимо Ангелов]], [[Никола Дечев]] и курирот [[Никола Сарафов]].]]
[[Податотека:24mart Sborna Cheta Kiustendil.jpg|лево|мини|250п|Тодор Христов.]]
Христов е роден 1878 година во Софиjа.<ref>Елдъров, Светозар. Снежана Радоева. Подпоручик Тодор Христов-Офицерчето (1883 - 1903). С., Издателство „Парадигма“, 2019, 191 стр. ISBN 978-954-326-389-9.</ref> Некои извори го посочуваат градот Велес како негово родно место, но всушност неговите родители, кои се преселиле во Софија, биле од таму.<ref>Сп. „Македонски преглед“ XLІI (3). София, МНИ, 2019. с. 150-154.</ref> Завршил прв прогимназиски клас. Студирал во Военото училиште во [[Софија]], каде што завршува во 1902 година и започнува служба во Петиот полк.
Христов е роден 1878 година во Софиjа.<ref>Елдъров, Светозар. Снежана Радоева. Подпоручик Тодор Христов-Офицерчето (1883 - 1903). С., Издателство „Парадигма“, 2019, 191 стр. ISBN 978-954-326-389-9.</ref> Некои извори го посочуваат градот Велес како негово родно место, но всушност неговите родители, кои се преселиле во Софија, биле од таму.<ref>Сп. „Македонски преглед“ XLІI (3). София, МНИ, 2019. с. 150-154.</ref> Завршил прв прогимназиски клас. Студирал во Военото училиште во [[Софија]], каде што завршува во 1902 година и започнува служба во Петиот полк.



Преработка од 08:11, 5 јуни 2020

Тодор Христов
Роден 1878
Софија, Бугарија
Починал 21 септември 1903
Виљач, Македонија

Тодор Христов познат како Офицерчето бил македонски револуционер, бугарски офицер, член и раководител на Македонската револуционерна организација,[1] учесник во Илинденското востание и еден од членовите на Горскиот штаб на Крушевската востаничка околија.[2]

Животопис

Војводи на состанок во Осогово во март 1903. Седнат одлево надесно: Панајот Бајчев, Питу Гули, Коста Мазнеjков, Христо Чернопеев, Андреј Христов, Тодор Христов. Директно од лево кон десно: Никола Жеков, Константин Кондов, Сотир Атанасов, Тимо Ангелов, Никола Дечев и курирот Никола Сарафов.

Христов е роден 1878 година во Софиjа.[3] Некои извори го посочуваат градот Велес како негово родно место, но всушност неговите родители, кои се преселиле во Софија, биле од таму.[4] Завршил прв прогимназиски клас. Студирал во Военото училиште во Софија, каде што завршува во 1902 година и започнува служба во Петиот полк.

На почетокот на пролетта 1903 година ја напушта службата и заминува за Македонија, каде влегува во четата на Питу Гули, која дејствува во Крушевско.

На Смилевскиот конгрес бил избран за член Горското началство за Крушевскиот реон. За време на Илинденското востание е еден од раководителите на одбраната на Крушевската република.

На крајот од востанието на 21 септември, заедно со 18 четници води борба на планината Виљач, Скопско-Прешевско. Во борбата Тодор Христов и 11 четници загинале.[5][6][7]

Извори

  1. Кратка биография на Тодор Христов
  2. Историја на Крушево и Крушевско, Од постанокот на градот до поделбата на Македонија, книга прва, Крушево, 1978
  3. Елдъров, Светозар. Снежана Радоева. Подпоручик Тодор Христов-Офицерчето (1883 - 1903). С., Издателство „Парадигма“, 2019, 191 стр. ISBN 978-954-326-389-9.
  4. Сп. „Македонски преглед“ XLІI (3). София, МНИ, 2019. с. 150-154.
  5. Македонски научен институт
  6. Гоцев, Славчо. „Илинденското въстание в Скопския революционен окръг“
  7. Николов, Борис Й. Вътрешна македоно-одринска революционна организация. Войводи и ръководители (1893-1934). Биографично-библиографски справочник, София, 2001., стр.181

Литература

  • Историја на македонскиот народ, Просветно дело, Скопје, 1972.