Едноиграчка игра: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Bot: Migrating 31 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q208850 (translate me)
с Замена со тековен назив на предлошка, replaced: цитирана книга → наведена книга using AWB
Ред 1: Ред 1:
'''Самостојна видеоигра''' или '''синглплеер видеоигра''' ({{lang-en|single-player video game}}) е тип на [[видеоигра]] каде што само еден играч може да игра. „Самостојна игра“ е игра којашто може да се игра од само една личност, додека „самостоен режим на игра“ е еден од можните начини на играње<ref>{{цитирана книга | last1 = Oosterhuis| first1 = Kas| last2 = Feireiss| first2 = Lukas | title = The Architecture Co-laboratory: Game Set and Match II : on Computer Games, Advanced Geometries, and Digital Technologies| publisher = Delft University of Technology| location = Delft| url=http://books.google.co.uk/books?id=tXBdOoZ-faYC&pg=RA2-PA108&dq=single+player+simulations&lr=&client=firefox-a#PRA2-PA108,M1| date = март, 2006| page = 180| isbn = 9059730364 }}</ref> Најраните компјутерски игри, како ''[[Tennis for Two]]'', ''[[Spacewar!]]'' и ''[[Pong]]'', биле двоиграчки, а самостојните игри станале популарни малку подоцна. Во 1978 биле направени првите повеќеиграчки (групни) игри, познати како [[MUD]]-ови. Во раните 1990-ти се направени многу игри кои користат [[Локална мрежа|локални мрежи]] за групниот начин на игра. ''[[Doom (видеоигра)|Doom]]'' е еден од значајните примери за такви игри.
'''Самостојна видеоигра''' или '''синглплеер видеоигра''' ({{lang-en|single-player video game}}) е тип на [[видеоигра]] каде што само еден играч може да игра. „Самостојна игра“ е игра којашто може да се игра од само една личност, додека „самостоен режим на игра“ е еден од можните начини на играње<ref>{{наведена книга | last1 = Oosterhuis| first1 = Kas| last2 = Feireiss| first2 = Lukas | title = The Architecture Co-laboratory: Game Set and Match II : on Computer Games, Advanced Geometries, and Digital Technologies| publisher = Delft University of Technology| location = Delft| url=http://books.google.co.uk/books?id=tXBdOoZ-faYC&pg=RA2-PA108&dq=single+player+simulations&lr=&client=firefox-a#PRA2-PA108,M1| date = март, 2006| page = 180| isbn = 9059730364 }}</ref> Најраните компјутерски игри, како ''[[Tennis for Two]]'', ''[[Spacewar!]]'' и ''[[Pong]]'', биле двоиграчки, а самостојните игри станале популарни малку подоцна. Во 1978 биле направени првите повеќеиграчки (групни) игри, познати како [[MUD]]-ови. Во раните 1990-ти се направени многу игри кои користат [[Локална мрежа|локални мрежи]] за групниот начин на игра. ''[[Doom (видеоигра)|Doom]]'' е еден од значајните примери за такви игри.


Главните работи кои ги прават самостојните игри интересни се добри приказни, прекрасна графика и реалистични неиграчки ликови и противници. Меѓу позначајните примери се ''[[Half-Life (видеоигра)|Half-Life]]'', ''[[Doom (видеоигра)|Doom]]'' и серијалот ''[[The Legend of Zelda (серијал)|The Legend of Zelda]]''. За помалите игри за важни лесноста на учење и достапноста (многу од нив се достапни за играње на разни мрежни места).
Главните работи кои ги прават самостојните игри интересни се добри приказни, прекрасна графика и реалистични неиграчки ликови и противници. Меѓу позначајните примери се ''[[Half-Life (видеоигра)|Half-Life]]'', ''[[Doom (видеоигра)|Doom]]'' и серијалот ''[[The Legend of Zelda (серијал)|The Legend of Zelda]]''. За помалите игри за важни лесноста на учење и достапноста (многу од нив се достапни за играње на разни мрежни места).
Ред 9: Ред 9:
== Наводи ==
== Наводи ==
{{reflist}}
{{reflist}}



{{видеоигра-никулец}}
{{видеоигра-никулец}}

Преработка од 11:58, 23 мај 2020

Самостојна видеоигра или синглплеер видеоигра (англиски: single-player video game) е тип на видеоигра каде што само еден играч може да игра. „Самостојна игра“ е игра којашто може да се игра од само една личност, додека „самостоен режим на игра“ е еден од можните начини на играње[1] Најраните компјутерски игри, како Tennis for Two, Spacewar! и Pong, биле двоиграчки, а самостојните игри станале популарни малку подоцна. Во 1978 биле направени првите повеќеиграчки (групни) игри, познати како MUD-ови. Во раните 1990-ти се направени многу игри кои користат локални мрежи за групниот начин на игра. Doom е еден од значајните примери за такви игри.

Главните работи кои ги прават самостојните игри интересни се добри приказни, прекрасна графика и реалистични неиграчки ликови и противници. Меѓу позначајните примери се Half-Life, Doom и серијалот The Legend of Zelda. За помалите игри за важни лесноста на учење и достапноста (многу од нив се достапни за играње на разни мрежни места).

Некои игри се дизајнирани за да бидат играни самостојно. Такви игри се умствени игри, како Tetris, и игри на улоги со добри приказни.

Огромното мнозинство на модерните игри за конзоли и аркадни игри се дизајнирани за да бидат играни самостојно. Некои од нив имаат можност за други начини за играње, со двајца или повеќе играчи (не мора во исто време).

Наводи

  1. Oosterhuis, Kas; Feireiss, Lukas (март, 2006). The Architecture Co-laboratory: Game Set and Match II : on Computer Games, Advanced Geometries, and Digital Technologies. Delft: Delft University of Technology. стр. 180. ISBN 9059730364. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)