Јан Лехоњ: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с clean up, replaced: ==Биографија== → ==Животопис== using AWB
Ред 1: Ред 1:
'''Јан Лехоњ''' ([[полски]]: ''Jan Lehoń''; 1899-1956) - полски [[поет]].
'''Јан Лехоњ''' ([[полски]]: ''Jan Lehoń''; 1899-1956) - полски [[поет]].


==Животопис==
==Биографија==
Во 1930 година, Лехоњ се преселил во [[Париз]], каде работел како [[дипломат]], а потоа емигрирал во [[Њујорк]]. Во [[САД]] останал до крајот на животот, а животот го завршил со [[самоубиство]].<ref>''Savremena poljska poezija''. Beograd: Nolit, 1964, стр. 25.</ref>
Во 1930 година, Лехоњ се преселил во [[Париз]], каде работел како [[дипломат]], а потоа емигрирал во [[Њујорк]]. Во [[САД]] останал до крајот на животот, а животот го завршил со [[самоубиство]].<ref>''Savremena poljska poezija''. Beograd: Nolit, 1964, стр. 25.</ref>


==Творештво==
==Творештво==
Лехоњ е првиот поет на поетската група „[[Скамандар]]“ кој станал славен уште на почетокот од своето творештво, во 1918 година, кога ја објавил збирката „[[Црвена поема]]“. Објавена во годината на обновувањето на полската држава, оваа книга ги оживеала звуците на старата [[Полска поезија|полска поезија]], [[Романтизам|романтичарската]] и постромантичарската, која била обожавана од полската публика. Во таа збирка биле застапени сите големи имиња од [[Историја на Полска|полската историја]] и сите полски [[Легенда|легенди]], заедно со името на водачот на полската независност, [[Јузеф Пилсудски]]. Но, веќе во 1920-тите, Лехоњ речиси престанал да објавува поезија. Исклучително елегичен поет, по повеќегодишниот молк, Лехоњ повторно почнал да пишува кога [[Полска]] била окупирана за време на [[Втората светска војна]]. Неговиот елегичен тон останал и за време на неговиот [[Миграција на луѓе|емигрантски]] живот, кога продолжил да [[сон]]ува за мазовјецките полиња, за [[Татри]]те, за [[Варшава]] од неговата младост, претставувајќи ја својата земја како [[мит]]ска, недостижна земја. Обоена во старински бои, целата негова поезија е посветена само на Полска која не постои во стварноста, на Полска од легендите. До крајот на својот живот, Лехоњ останал поет на полската традиција поради што до ден-денес тој е еден од милениците на полската читателска публика.<ref>''Savremena poljska poezija''. Beograd: Nolit, 1964, стр. 25-26.</ref>
Лехоњ е првиот поет на поетската група „[[Скамандар]]“ кој станал славен уште на почетокот од своето творештво, во 1918 година, кога ја објавил збирката „[[Црвена поема]]“. Објавена во годината на обновувањето на полската држава, оваа книга ги оживеала звуците на старата [[полска поезија]], [[Романтизам|романтичарската]] и постромантичарската, која била обожавана од полската публика. Во таа збирка биле застапени сите големи имиња од [[Историја на Полска|полската историја]] и сите полски [[Легенда|легенди]], заедно со името на водачот на полската независност, [[Јузеф Пилсудски]]. Но, веќе во 1920-тите, Лехоњ речиси престанал да објавува поезија. Исклучително елегичен поет, по повеќегодишниот молк, Лехоњ повторно почнал да пишува кога [[Полска]] била окупирана за време на [[Втората светска војна]]. Неговиот елегичен тон останал и за време на неговиот [[Миграција на луѓе|емигрантски]] живот, кога продолжил да [[сон]]ува за мазовјецките полиња, за [[Татри]]те, за [[Варшава]] од неговата младост, претставувајќи ја својата земја како [[мит]]ска, недостижна земја. Обоена во старински бои, целата негова поезија е посветена само на Полска која не постои во стварноста, на Полска од легендите. До крајот на својот живот, Лехоњ останал поет на полската традиција поради што до ден-денес тој е еден од милениците на полската читателска публика.<ref>''Savremena poljska poezija''. Beograd: Nolit, 1964, стр. 25-26.</ref>


== Наводи ==
== Наводи ==

Преработка од 13:17, 15 мај 2020

Јан Лехоњ (полски: Jan Lehoń; 1899-1956) - полски поет.

Животопис

Во 1930 година, Лехоњ се преселил во Париз, каде работел како дипломат, а потоа емигрирал во Њујорк. Во САД останал до крајот на животот, а животот го завршил со самоубиство.[1]

Творештво

Лехоњ е првиот поет на поетската група „Скамандар“ кој станал славен уште на почетокот од своето творештво, во 1918 година, кога ја објавил збирката „Црвена поема“. Објавена во годината на обновувањето на полската држава, оваа книга ги оживеала звуците на старата полска поезија, романтичарската и постромантичарската, која била обожавана од полската публика. Во таа збирка биле застапени сите големи имиња од полската историја и сите полски легенди, заедно со името на водачот на полската независност, Јузеф Пилсудски. Но, веќе во 1920-тите, Лехоњ речиси престанал да објавува поезија. Исклучително елегичен поет, по повеќегодишниот молк, Лехоњ повторно почнал да пишува кога Полска била окупирана за време на Втората светска војна. Неговиот елегичен тон останал и за време на неговиот емигрантски живот, кога продолжил да сонува за мазовјецките полиња, за Татрите, за Варшава од неговата младост, претставувајќи ја својата земја како митска, недостижна земја. Обоена во старински бои, целата негова поезија е посветена само на Полска која не постои во стварноста, на Полска од легендите. До крајот на својот живот, Лехоњ останал поет на полската традиција поради што до ден-денес тој е еден од милениците на полската читателска публика.[2]

Наводи

  1. Savremena poljska poezija. Beograd: Nolit, 1964, стр. 25.
  2. Savremena poljska poezija. Beograd: Nolit, 1964, стр. 25-26.