Томас Семјуел Кун

Томас Семјуел Кун (англ. Тhomas Samuel Kuhn; е роден 18 јули 1922 во Сантисантија држава Охајо- преминал во Кембриџ 17 јуни 1996), бил еден од најдобрите интелектуалци, историчари и филозофи на науката во XX век. својата книга "Структура на научната револуција" од 1962 година, влијаел на академнските кругови, но и на усовршувањето на науката. Четири децении после објавувањето, темето ан Куновите дела и понатаму не се исцрпени. Починал од рак во 73 година од животот.

Биографија

Томас Кун, синот на инжинерот Самуел Кун и Минете Строк Кун, реден е во Синсинатија, во државата охајо, 18 јули 1922. ЗАвршил училиште во Ватертаун 1940 година, добивајќи ја наградата за посебна заинтересираност и ангажирање во областа на математиката и физиката. Дипломирал во Харвард во 1943 година , а подоцна на истиот универзитет и докторирал. Предавал на големи светски универзитети, по пат на Харвард, Беркалија и Пристона. На редот во Беркалија го напишал своето најпознато дело "Структура на научните револуции". Бил оженет два пати и имал три деца. Во 1994 година му е дијагностициран рак во градите од што после две години подоцна умрел.

Состав на научната револуција

Состав на научната револуција[5] (англ. The Structure of Scientific Revolutions) е објавена првобитно како член во Интернационалната енциклопедија како соединение од науки (англ. International Encyclopedia of Unified Science) од страна на филозофот Бечко. Го осликува развојот на науката на начин до кој што до тогаш не беше прикажан. Научното истражување се сосотои од делови или пасуси кои што ја сосотојат формалната теорија, класичниот експеримент и проверен метод. Наушниците, природно ја прифаќаат моменталната доминантна теорија и пробуваат да ја прошират дополнително објаснувајќи други теории, збунувачки подаатоци и воспоставувајќи прецизни мерки на стандардот и на појавата. тоа може да доведе до нерешителни теоретски или експериментални проблеми кои ги истакнуваат прецизните мерки, стандарди и појава. Тоа може да доведе до нерешителни теоретски или експериментални проблеми кои ја истакнуваат самата парадигма. Единствено решение тогаш претставува удвојување на новата парадигма. Коперниковиот хелиоцентричен систем и замената на Њутновата механика со општата теорија на релативните рабори се примери на смената на две парадигми. Доаѓање до прашање е традиционалниот концепт на научниот напредок, како постепено, кумулативното на стекнување на знаењето, кое се подразбита на рационално избрани експериментални заедници. Кун тврди дека запрво парадигмата ја одредува типот на експерименти кои ќе користат научно, прашањата кои што ќе ги постави како и проблеми кои ќе се сметаат за важни. Смената на парадигни воедно и ги инспирира научниците да ги умерат различно своите истражувања.

Концептот на Куновите парадигми пронајде широка примена во областа на политишката наука, економија, социологија и менаџмент.

Куновото дело

Кун својот академски живор го започнал како физичар. Потоа се определува за историја на науката, за да покасно го заинтересира и филозофијата на науката. Напишал три книги , Коперникова револуција (англ. The Copernican Revolution), втората е Структура на научната револуција а во третата се истакнати неговите најважни истражувања (англ. The Essential Tension). Во првата книга објавена во 1957 година, Томас Кун го проучува развојот на Хелицентричниот систем. Историчар на науката, по него има две неамбициозни задачи - да открие кој и кога открил некоја теорија или закон и да објасни како дошло до потешкотии или евентуални грешки. Напишаната историја на науката на тој начин претставува лошо напишан туристики водич, вели Кун, затоа што претпоставува дека однапред се знае што е реално, а што не. Историчарот избира некоја од понудените алтернативи, што доведуваат до интелектуални стагнации. Тоа е предуслов за радикален почеток. Оваа тема е обработена во неговото најпознато дело, во кое ја истакнува идеата дека научниот развој е основан на парадигма.