Поатуански дијалект

Поатуански
Застапен во	Франција
Подрачје	Поату, Венди
Говорници	(н.п.)
Јазично семејство	Индо-европски италијански романски западни галско-романски оилски поатуански
Јазични кодови
ISO 639-3	–
Linguasphere	51-AAA-ha

Поатуански дијалект — дијалект кој се говори во Поату, Франција. Станува збор за еден од регионалните дијалекти во Франција и не се говори често како во одреден период во минатото, бидејќи денес доминира Францускиот јазик. Поатуанскиот дијалект денес е класифициран како оилски јазик но се разликува по одредени карактеристики од окситанскиот јазик. Дијалектот се говори на некогашната граница меѓу двете јазични семејства на оилски и окситански јазици. Оислките јазици се прошилувале кон југ здобивајќи се со окситански карактеристики.

Поатуанскиот дијалект се нарекува и парланџе. Франсоа Рабле запишал дека го изучувал овој дијалект, заедно со многу други јазици и дијалекти, бидејќи се образувал во Фонтене ле Конт. Франсоа Вилон исто така говорел поатуански.

Најраните записи во кои се користи јазикот е во правни документи и повелби од XIII век и луѓето кои го говореле биле наречени Поатуанци. Најраниот печатен текст е датиран околу 1554 година (La Gente Poitevinrie). Обичаите за драмско пишување и драмските монолози за изведување на литературни творби на го карактеризираат тој јазик, иако од XIX век и во XX век биле воспоставени редовни новинарски пишувања биле воспоставени. Изданиата на Гест објавиле бројни книги поврзани со Поатуанско-Сантогенскиот јазик. Некои јазичари велат дека Стразбуршките заклетви, првиот текст на Француски според официјалните државни позиции во Франција, всушност биле напишани на поатуански јазик.

Во 1973 година, била предложена стандардна ортографија.

Најисточниот дел од Поатуанскатапокраина е дом на малцинство на говорници на оцитански јазик. Надвор од Франција дијалектот се говори во Северна Калифорнија, особено во Сакраменто, Плуимас, Техејма и Сискију, во кои живеат стари француски семејства и говорници на француски јазик. Акадијскиот француски дијалект е резултат на мешање на Поатуанско-Сантогескиот дијалект со Француски и месни новозборови или архаизми.