Суперспроводливост: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
сНема опис на уредувањето |
embed {{Нормативна контрола}} with wikidata information |
||
Ред 48: | Ред 48: | ||
|} |
|} |
||
{{Нормативна контрола}} |
|||
[[Категорија:Суперпроводливост| ]] |
[[Категорија:Суперпроводливост| ]] |
||
[[Категорија:Егзотични материи]] |
[[Категорија:Егзотични материи]] |
Преработка од 23:01, 20 јуни 2015
Оваа статија или заглавие има потреба од викифицирање за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме помогнете во подобрувањето на оваа статија со соодветни внатрешни врски. |
Суперспроводливоста е феномен на приближно нула електричен отпор и протерување на магнетните полиња кои се појавуваат на одредени материјали кога се ладат под карактеристичната критична температура (Мајсенеров ефект).
Овој феномен е откриен од страна на холандскиот физичар и научник Камерлинг-Онес Хајке на 8 април 1911 година во Лајден. Како феромагнетизмот и атомските спектрални линии, суперспроводливоста е квантно механички феномен. Овој феномен се карактеризира со ефектот на Мајсенер односно со комплетното исфрлањне на магнетните полиња од внатрешноста на суперпроводникот. Појавата на овој ефект покажува дека суперспроводливоста неможе да се сфати просто како одлична спроводливост во класичната физика.
Објаснување
Електричниот отпор на металот проводник видно се намалува со снижувањето на температурата. Во обичните спроводници како бакарот или среброто намалувањето на отпорот е ограничен со таканаречените нечистотии или од други дефекти. Дури и во близина на критичната температура, проводникот покажува некаков отпор. На суперпроводникот, отпорот се намалува нагло до нула додека материјалот се лади до и под неговата критична температура. Електрон, кој се движи во циклус од суперспроводлива жица може да истрае неодредено време без извор на енергија.
Во 1986 било откриено дека некои керамички материјали имаат критична температура над 90 келвини (-183 °C). Ваквите високи температури се невозможни за ковенционалните суперспроводници и со тоа следи тие да се нарекуваат високо температурни суперспроводници. Во ковенционалните суперспроводници, електроните се формираат во бакарни парови под дејство на хелиум фононите. Најдобриот модел од високо температурните спроводници сеуште e суров.
Супстанца | Критична температура (К) | Критична температура (°C) |
---|---|---|
Волфрам | 0,012 | -273,139 |
Галиум | 1,091 | -272,059 |
Алуминиум | 1,14 | -272,01 |
Жива | 4,153 | -268,997 |
Тантал | 4,483 | -268,667 |
AuPb | 7,0 | -266,15 |
Олово | 7,193 | -265,957 |
Ниобиум | 9,5 | -263,65 |
Технициум | 11,2 | -261,07 |
MoN | 12,0 | -261,15 |
PbMo6S8 | 15 | -258,15 |
K3C60 | 19 | -254,15 |
Nb3Ge | 23 | -250,15 |
La2CuO4 | 35 | -238,15 |
MgB2 | 39 | -234,15 |
Cs3C60 | 40 | -233,15 |
Bi2Sr2CaCu2O8 | 92 | -181,15 |
|