Кримско Ханство

Кримското ханство е држава на Кримските Татари која постоела од 1449 до 1783 г

Државата била основана од страна на Бату хан - внук на Џингис Кан. Земјата се простирала на Кримскиот полуостров, териториите помеѓу Дунав Днепар и голем дел од денешниот Краснодарски крај на Русија. Од 1478 г. официјално станала вазална држава на Отоманската империја до потпишувањето на Ќучуккајнарџискиот договор во 1774 г., кога добила фиктивна независност. Во 1783 г. била анексирана од Руската империја. Во времето по смртта на Хаџи Гирај, земјата била воведена во граѓанска војна од страна на неговите синови кои се бореле за власта. Ова најмногу го искористиле османлиските власти кои го поставиле Менгли Гирај за хан. Неговата ќерка Ајше Хафса султан подоцна била омажена за Сулејман I. Во 1475 г., Османлиите на чело со Гедик Ахмед паша го освоиле грчкото кнежество Теодоро како и џеновските колонии, по кое земјата во тоа време станала протекторат на империјата. Османлискиот султан го уживал правото на вето при избор на ханот од Крим. Во 1475 г. Османлиите го затвориле Менгли Гирај поради откажувањето да се вклучи во воен поход, а по враќањето од заробеништво од Истанбул тој ги прифатил сите наложени услови од султанот. Сепак, хановите продолжиле да имаа независна надворешна политика од Османлиите, а освен тоа тие не биле обврзани да плаќааат данок и ги споменувале султаните во нивните петочни молитви. Османлиите на Крим плаќале за квалификација на нивната коњаница, но ова се одржало до 1523 г. кога на чело на земјата бил Мехмед I Гирај. По неговата смрт следните ханови биле избирани под силно влијание на султанот. Кримските сили учествувале во голем дел од европските и азиските освојувања на Османлиите. Освен тоа постојано тргувале и со робови, па според проценките околу 3 милиони луѓе биле продадени од кримските пазари за робиви кон Османлиските земји. Како еден од најпознатите такви робови била и идната сопруга нас Сулејман, Рокселана. Незадоволството во земјата во односите со Османлиите станале ладни во времето кога империјата започнала со своите порази во Европа. Така, војниците се враќале без плен, а кримската коњаница имала голем број на жртви главно поради силните европски топови. Кон крајот на 17 век, Русија станала стабилна земја и по крајот на војните со Османлиите земјата станала најпрвин независна а подоцна паднала во границите на Русија.