Лешок: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Ред 37: | Ред 37: | ||
{{Главна|Лешочки манастир}} |
{{Главна|Лешочки манастир}} |
||
[[Податотека:Crkva Sv. Nikola Lešočki (3).JPG|мини|десно|[[Црква „Св. Николај“ - Лешок| |
[[Податотека:Crkva Sv. Nikola Lešočki (3).JPG|мини|десно|Црквата [[Црква „Св. Николај“ - Лешок|„Св. Николај“]] во Лешок]] |
||
Во разни документи се споменува дека во Лешок со околината имало дури 44 цркви. Денес во Лешок има три активни цркви и една капела-параклис ([[Црква „Св. Атанасиј“ - Лешок (стара црква)|Св. Атанасиј]] од [[14 век]], [[Црква „Св. Атанасиј“ - Лешок|Св. Атанасиј]] од [[20 век]], [[Црква „Св. Богородица“ - Лешок|Св. Богородица]] од [[19 век]] и капелата-параклис [[Параклис „Св. Кирил и Методиј“ - Лешок|Св. Кирил и Методиј]] од [[20 век]] сместена во конакот, како и остатоци од пет цркви и параклиси од средниот век ([[Црква „Св. Никола“ - Лешок|Св. Никола]], [[Црква „Св. Врач“ - Лешок|Св. Врач]], [[Црква „Св. Петка“ - Лешок|Св. Петка]], [[Црква „Св. Марена“ - Лешок|Св. Марена]] и [[Црква „Св. илија“ - Лешок|Св. Илија]]). |
Во разни документи се споменува дека во Лешок со околината имало дури 44 цркви. Денес во Лешок има три активни цркви и една капела-параклис ([[Црква „Св. Атанасиј“ - Лешок (стара црква)|Св. Атанасиј]] од [[14 век]], [[Црква „Св. Атанасиј“ - Лешок|Св. Атанасиј]] од [[20 век]], [[Црква „Св. Богородица“ - Лешок|Св. Богородица]] од [[19 век]] и капелата-параклис [[Параклис „Св. Кирил и Методиј“ - Лешок|Св. Кирил и Методиј]] од [[20 век]] сместена во конакот, како и остатоци од пет цркви и параклиси од средниот век ([[Црква „Св. Никола“ - Лешок|Св. Никола]], [[Црква „Св. Врач“ - Лешок|Св. Врач]], [[Црква „Св. Петка“ - Лешок|Св. Петка]], [[Црква „Св. Марена“ - Лешок|Св. Марена]] и [[Црква „Св. илија“ - Лешок|Св. Илија]]). |
Преработка од 10:57, 12 октомври 2013
Предлошка:Инфокутија за село во Македонија Лешок е село во Тетовско.
Географиja и местоположба
Лешок се наоѓа на 560 метри надморска височина во Долни Полог (Тетовскиот дел на котлината Полог).Од Тетово, Лешок е одалечен 11 км.
Историja
Лешок се споменува на почетокот на средниот век како градска населба под името Леген Град. За него сведочат археолошките остатоци, од кои најпознато е Лешочкото Кале.
1900 година според бугаринот Васил К'нчов селото броело 540 Македонци православни[1]. Според податоци на секретарот на Бугарската Егзархија Димитар Мишев, во 1905 година селото броело 488 жители егзархисти[2]. 1912 година ѝ припаѓа на Србија. Афанасиј Селишчев („Полог и его болгарское население“) во 1929 година Лешок го опишува со 97 куќи и 580 жители православни Македонци[3].
Економија
Демографија
Селото брои 440 жители и е исклучиво населено со Македонци од Православна вероисповед.
Општествени институции
Во селото се наоѓа и лекувалиштето од ТБЦ.
Администрација и политика
Културни и природни знаменитости
Во разни документи се споменува дека во Лешок со околината имало дури 44 цркви. Денес во Лешок има три активни цркви и една капела-параклис (Св. Атанасиј од 14 век, Св. Атанасиј од 20 век, Св. Богородица од 19 век и капелата-параклис Св. Кирил и Методиј од 20 век сместена во конакот, како и остатоци од пет цркви и параклиси од средниот век (Св. Никола, Св. Врач, Св. Петка, Св. Марена и Св. Илија).
- Археолошки локалитети
- Кале - населба од доцна антика и среден век;[4]
- Два Бреста - населба од римско време;
- Леска - населба и базилика од доцна антика и старихристијаско време;
- Пепело - населба од римско време;
- Црквиште - црква од среден век;
- Црници - некропола од римско време;
- Депо - депо од среден век;
- Млака - некропола од среден век;
Редовни настани
Личности
- Никанор (р. ок. 1600)- скопски и полошки митрополит
- Мирко Спироски (р. 3 февруари 1948) - македонски физиолог и редовен професор по имунологија и хумана генетика на Медицинскиот факултет во Скопје.
Култура и спорт
Во селото егзистираат ФК Оникс (Лешок) и Одбојкарски Клуб „Лешок“, кој настапува во Првата Македонска Одбојкарска Лига.
Иселеништво
Извори
- ↑ Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900.
- ↑ D.M.Brancoff. "La Macedoine et sa Population Chretienne". Paris, 1905, стр.122-123.
- ↑ Афанасий Селищев. „Полог и его болгарское население. Исторические, этнографические и диалектологические очерки северо-западной Македонии“. - София, 1929, стр.23
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069