Службен јазик

Службен јазик (илои официјален јазик) е јазикот на којшто му е даден единствен правен статус во една држава или друга територија. Тој е воглавно јазикот дефиниран со уставот, иако земјите со некодифициран устав немаат службен јазик. Најопшто, службениот јазик е оној јазик кој го зборува одредена националност или етничка група најмногу во една држава.

Половина од државите во светот имаат службен јазик. Некои имаат само еден службен јазик, како Франција, Литванија или Грција, без разлика на фактот што во овие држави се зборуваат и други јазици, додека други имаат повеќе од еден службен јазик, како Авганистан, Белгија или Финска.

Во некои земји, како Италија, Македонија, Палау, Филипини, Русија или Шпанија постои службен јазик на земјата, но малцинските јазици се користат во некои региони. Некои, пак, земји немаат службен јазик, како Шведска, Тувалу, Обединетото Кралство и САД, иако постои дефакто најчесто употребуван јазик, како и низа на владини регулативи за тоа кој јазик да се користи во одредена ситуација.