Болшевици: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[непроверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
с r2.7.2) (Робот: Додава war:Bolshevik
Ред 68: Ред 68:
[[ur:بالشویک پارٹی]]
[[ur:بالشویک پارٹی]]
[[vi:Bolshevik]]
[[vi:Bolshevik]]
[[war:Bolshevik]]
[[yo:Bólshéfìk]]
[[yo:Bólshéfìk]]
[[zh:布尔什维克]]
[[zh:布尔什维克]]

Преработка од 09:10, 27 јуни 2012

Партиска средба на Болшевиците. Ленин е најдесно.

Болшевиците (руски: большеви́к) биле фракција од Марксистичката Руска Социјалдемократска Работничка Партија, којашто се разделила од Меншевичката фракција на Вториот партиски конгрес во 1903 и на крај станала Комунистичка Партија на Советскиот Сојуз. Болшевиците дошле на моќ во Русија за време на Октомвриската револуција во 1917 и го основале Советскиот Сојуз.

Болшевиците (името доаѓа од „болшинство“, на македонски „мнозинство“) биле организација на професионални револуционери со строга внатрешна хиерархија водени од принципите на демократскиот централизам и квазивоена дисциплина, кои се сметале себеси за главни водачи на револуционерниот пролетеријат. Нивните верувања и практики често се нарекуваат Болшевизам. Партијата била основана од Владимир Ленин, кој исто така ја водел и во Октомвриската револуција. Најголемата Ленинова желба по победувањето во револуцијата било склучување на мир со Централните сили.Болшевиците нивните принципи ги формирале уште во декретот за мирот од 8 октоври, во кој се залагале за самоопределување на народите,за мир без анекси и контрибуција, за јавност во мегународните договори и дипломатијата воопшто.Мировните договори започнале во декеври 1918год.Но поради инзворедно големите територијални обврски,тие биле прекинати.Во мегу време поединечните народи на бившата царистичка Русија(Финска Украјна Закафказија) прогласиле самостојнос.Советската влада ја признала потполната самостојност и независнос на Финска на 31 декенври 1918год, а била спремна да ја признае и полска која мегутоа сеуште била под окупација на централните сили.Соочени со националистичките и против советските движења на сите народи,кој биле дотогаш под царска Русија, Болшевиците во јануари 1918год во декретот за правата на народите на русија,внеле дополнување според кое се признава правот на самоопределување на тие народи. Украинските болшевици во ноенври и јануари 1918год се обиделе да ја преземат власта, но и во двата наврати домашните националистикчки сили,со германска помош победиле.По неуспехот на мировите преговори во Брест-Литовск во 1918год Австро-Унгарија и германија започнале повтроно да продираат кон москва.Интервенцијата се зака увала со уништување на револуционерната власт во русија.Во таа ситуација советската влада на особеното лениново инсистирање,одлучува да ги прифати крајно тешките услови.Со мировниот договор од 3 март владата на советска Русија морала да се откаже од украјна,која добила самостојнос, белорусија,балтичките земји и полска,кои сеуште биле под окупација на војските на централните сили.Русија морала исто така да плати висока воена оштета.