Григориј Распутин: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[непроверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Целосно избришана страница
с Отстрането уредувањето на 43.244.147.253 (разговор), вратено на последната верзија на EmausBot
Ред 1: Ред 1:
{{Infobox Person
|name = Григориј Распутин<br />Григо́рий Распу́тин
|image = Rasputin pt.jpg
|image_size = 200px
|caption = Григориј Распутин
|birth_name = Григориј Ефтимович Новик
|birth_date = {{роден на|22|јануари|1869}}
|birth_place = {{роден во|Покровско|Сибир|Руска империја}}
|death_date = {{починал на|29|декември|1916}}
|death_place = {{починал во|Санкт Петербург|Руска империја}}
|death_cause = Убиство
|resting_place =
|resting_place_coordinates =
|residence =
|nationality = [[Руси|Русин]]
|other_names = Лудиот монах
|known_for =
|education =
|alma_mater =
|employer =
|occupation =
|home_town =
|title = Татко Григориј
|salary =
|networth =
|height =
|weight =
|term =
|predecessor =
|successor =
|party =
|boards =
|religion = [[руска Православна црква]]
|spouse =
|partner =
|children = Дмитриј (1897-1937)<br />[[Марија Распутин|Марија]] (1898-1977)<br />Варвара (1900)<br />едно незаконско дете
|parents =
|relations =
|signature =
|website =
|footnotes =
}}
'''Григориј Распутин''' ([[руски]]: ''Григо́рий Ефи́мович Распу́тин'') ([[22 јануари]], [[1869]] - [[29 декември]], [[1916]]) бил руски монах.

Григориј Распутин бил роден на 10 јануари 1869 година (стар стил) во селото [[Покровско]], Тоболска губернија, [[Сибир]]. Тој е познат како “''лудиот монах''“. Влијанието на Распутин во [[Руска империја|Руската империја]] најмногу до одраз дошло како резултат на болеста на престолонаследникот [[Алексеј Николајевич Романов]], кој страдал од [[хемофилија]] (болест од која се ослепува). Откако докторите не ножеле да му помогнат на принцот, една од пријателките на царицата им раскажала за свештеникот на кралското семејство. Распутин како по чудо успеал да му помогне на принцот Алексеј.

При секоја криза во здравјето на престолонаследникот, монахот успевал истата да ја уништи. По ова, тој станал многу влијателен во кралското семејство. Кралицата Александра дури верувала дека [[Бог]] зборувал со неа преку Распутин. Аристократијата во [[Санкт Петербург]], сепак, не се согласувало со неговото брзо влијание. Помеѓу населението во престолнината се шириле и гласините дека царицата всушност е шпион кој работи за [[Германија]] токму преку Распутин. Во текот на својот живот во престолнината, тој станал една од најголемите контроверзни личности во поновата историја на Русија. Често пати бил гледан со проститутки, се опивал, бил многу нечист, ретко се бањал и некултурно се однесувал на јавните места. Царската гувернанта Марија Ивановна Вишњакова тврдела дека Распутин ја силувал, пролетта 1910. Вишњакова тврдела дека царицата не ѝ поверувала и дека говорела како Распутин прави само свети дела.<ref>Moss, Vladimir (2005). "[http://www.romanitas.ru/eng/The%20Mystery%20of%20Redemption.htm The Mystery of Redemption]". St. Michael's Press. Посетено на [[21 февруари]] [[2007]]</ref> Големата кнегиња Олга Александровна рекла дека тврдењата на Вишњакова веднаш биле испитувани, но наместо Распутин, Вишњакова е фатена во кревет со еден [[Козаци|Козак]] од царската гарда. Вишњакова повеќе не го видела Распутин, а во 1913 год. била отпуштена.<ref>Radzinsky (2000), стр. 129-130</ref>Сепак, покасно се ширеле трачеви како Распутин не само што ја завел царицата, туку и нејзините четири ќерки.<ref>Mager, Hugo. "Elizabeth: Grand Duchess of Russia," Carroll and Graf Publishers, Inc., 1998</ref> Тој трач добил на тежина кога Распутин дозволил околу да кружи писмото до него од царицата и нејзините ќерки. Анастасија напишала "Мој драг, ценет. единствен пријателу. Колку долго сакам повторно да те видам. Денес ми се појави во сонот. Секогаш ја прашувам мама кога ќе дојдеш... Секогаш мислам на тебе, мој драг, бидејќи ти си толку добар спрема мене."<ref name="Sams"> {{цитирана веб страница | author=Sams, Ed | year=| title= "Victoria's Dark Secrets" | work= alexanderpalace.org|url=http://www.curiouschapbooks.com/Catalog_of_Curious_Chapbooks/Victoria_s_Dark_Secrets/body_victoria_s_dark_secrets.html |accessdate = 31 декември, 2006}}</ref>

На почетокот од [[Прва светска војна|војната]] тој рекол дека Русија ќе биде успешна само доколку императорот сам ја предводи својата армија кон походите. Кога царот [[Николај II]] заминал на фронтот, влијанието на Распутин над царицата Александра станало уште поголемо. Тој станал нејзин довереник и советник. Печатот започнал сè повеќе да испраќа критики против силното влијание на Распутин. Тој сепак заминал за родното Покровско кога ја добил весѕа дека има покренато обвиненија против него. На [[16 декември]] [[1916]] година (стар стил) Распутин отишол во "''Моника Палас''" каде му било дадено поголемо колилчество на црвено вино со калиум-цијанид. Кога го испил виното и кога тој паднал на земјата, во неговото тело биле испукани пет куршуми за да се увиде дека тој навистина е мртов.

== Наводи ==
{{наводи}}

{{ОСНОВНОПОДРЕДУВАЊЕ:Распутин}}
[[Категорија:Православни христијани од Русија]]
[[Категорија:Христијански мистици]]

[[af:Grigori Raspoetin]]
[[ar:غريغوري راسبوتين]]
[[az:Qriqori Rasputin]]
[[bn:রাসপুতিন]]
[[be:Рыгор Яфімавіч Распуцін]]
[[bg:Григорий Распутин]]
[[bar:Rasputin]]
[[bs:Grigorij Rasputin]]
[[ca:Grigori Rasputin]]
[[cs:Grigorij Jefimovič Rasputin]]
[[da:Rasputin]]
[[de:Grigori Jefimowitsch Rasputin]]
[[et:Grigori Rasputin]]
[[el:Γκριγκόρι Ρασπούτιν]]
[[en:Grigori Rasputin]]
[[es:Grigori Rasputín]]
[[eo:Grigorij Rasputin]]
[[eu:Grigori Rasputin]]
[[fa:گریگوری راسپوتین]]
[[fr:Grigori Raspoutine]]
[[fy:Grigori Raspoetin]]
[[ga:Grigoriy Rasputin]]
[[gl:Grigori Rasputín]]
[[ko:그리고리 라스푸틴]]
[[hr:Grigorij Raspućin]]
[[io:Grigori Rasputin]]
[[id:Grigori Rasputin]]
[[is:Raspútín]]
[[it:Grigorij Efimovič Rasputin]]
[[he:גריגורי רספוטין]]
[[ka:გრიგოლ რასპუტინი]]
[[la:Gregorius Rasputin]]
[[lv:Grigorijs Rasputins]]
[[lt:Grigorijus Rasputinas]]
[[hu:Grigorij Jefimovics Raszputyin]]
[[mt:Rasputin]]
[[mr:रासपुतीन]]
[[arz:راسبوتين]]
[[nl:Grigori Raspoetin]]
[[ja:グリゴリー・ラスプーチン]]
[[no:Grigorij Rasputin]]
[[pnb:راسپوتین]]
[[pl:Grigorij Rasputin]]
[[pt:Grigori Rasputin]]
[[ro:Grigori Rasputin]]
[[ru:Распутин, Григорий Ефимович]]
[[sco:Grigori Rasputin]]
[[si:ගිරිගරි රස්පුටින්]]
[[simple:Grigori Rasputin]]
[[sk:Grigorij Jefimovič Rasputin]]
[[sl:Grigorij Jefimovič Rasputin]]
[[sr:Григориј Распућин]]
[[fi:Grigori Rasputin]]
[[sv:Grigorij Rasputin]]
[[ta:கிரிகோரி ரஸ்புடின்]]
[[th:กริกอรี รัสปูติน]]
[[tr:Grigori Rasputin]]
[[uk:Распутін Григорій Юхимович]]
[[vi:Grigori Yefimovich Rasputin]]
[[zh:格里高利·叶菲莫维奇·拉斯普京]]

Преработка од 15:54, 19 јуни 2012

Григориј Распутин
Григо́рий Распу́тин
Григориј Распутин
РоденГригориј Ефтимович Новик
22 јануари 1869
Покровско, Сибир, Руска империја
Починал29 декември 1916
Санкт Петербург, Руска империја
Причина за смртУбиство
НационалностРусин
Други имињаЛудиот монах
ЗвањеТатко Григориј
Вероисповедруска Православна црква
ДецаДмитриј (1897-1937)
Марија (1898-1977)
Варвара (1900)
едно незаконско дете

Григориј Распутин (руски: Григо́рий Ефи́мович Распу́тин) (22 јануари, 1869 - 29 декември, 1916) бил руски монах.

Григориј Распутин бил роден на 10 јануари 1869 година (стар стил) во селото Покровско, Тоболска губернија, Сибир. Тој е познат како “лудиот монах“. Влијанието на Распутин во Руската империја најмногу до одраз дошло како резултат на болеста на престолонаследникот Алексеј Николајевич Романов, кој страдал од хемофилија (болест од која се ослепува). Откако докторите не ножеле да му помогнат на принцот, една од пријателките на царицата им раскажала за свештеникот на кралското семејство. Распутин како по чудо успеал да му помогне на принцот Алексеј.

При секоја криза во здравјето на престолонаследникот, монахот успевал истата да ја уништи. По ова, тој станал многу влијателен во кралското семејство. Кралицата Александра дури верувала дека Бог зборувал со неа преку Распутин. Аристократијата во Санкт Петербург, сепак, не се согласувало со неговото брзо влијание. Помеѓу населението во престолнината се шириле и гласините дека царицата всушност е шпион кој работи за Германија токму преку Распутин. Во текот на својот живот во престолнината, тој станал една од најголемите контроверзни личности во поновата историја на Русија. Често пати бил гледан со проститутки, се опивал, бил многу нечист, ретко се бањал и некултурно се однесувал на јавните места. Царската гувернанта Марија Ивановна Вишњакова тврдела дека Распутин ја силувал, пролетта 1910. Вишњакова тврдела дека царицата не ѝ поверувала и дека говорела како Распутин прави само свети дела.[1] Големата кнегиња Олга Александровна рекла дека тврдењата на Вишњакова веднаш биле испитувани, но наместо Распутин, Вишњакова е фатена во кревет со еден Козак од царската гарда. Вишњакова повеќе не го видела Распутин, а во 1913 год. била отпуштена.[2]Сепак, покасно се ширеле трачеви како Распутин не само што ја завел царицата, туку и нејзините четири ќерки.[3] Тој трач добил на тежина кога Распутин дозволил околу да кружи писмото до него од царицата и нејзините ќерки. Анастасија напишала "Мој драг, ценет. единствен пријателу. Колку долго сакам повторно да те видам. Денес ми се појави во сонот. Секогаш ја прашувам мама кога ќе дојдеш... Секогаш мислам на тебе, мој драг, бидејќи ти си толку добар спрема мене."[4]

На почетокот од војната тој рекол дека Русија ќе биде успешна само доколку императорот сам ја предводи својата армија кон походите. Кога царот Николај II заминал на фронтот, влијанието на Распутин над царицата Александра станало уште поголемо. Тој станал нејзин довереник и советник. Печатот започнал сè повеќе да испраќа критики против силното влијание на Распутин. Тој сепак заминал за родното Покровско кога ја добил весѕа дека има покренато обвиненија против него. На 16 декември 1916 година (стар стил) Распутин отишол во "Моника Палас" каде му било дадено поголемо колилчество на црвено вино со калиум-цијанид. Кога го испил виното и кога тој паднал на земјата, во неговото тело биле испукани пет куршуми за да се увиде дека тој навистина е мртов.

Наводи

  1. Moss, Vladimir (2005). "The Mystery of Redemption". St. Michael's Press. Посетено на 21 февруари 2007
  2. Radzinsky (2000), стр. 129-130
  3. Mager, Hugo. "Elizabeth: Grand Duchess of Russia," Carroll and Graf Publishers, Inc., 1998
  4. Предлошка:Цитирана веб страница