Сава Петровиќ Његош: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 46: Ред 46:
Василиј и Сава имале различни погледи за политичкот пат на Црна Гора. Додека, Сава се залагал за соработка со [[Венецијанската република]], тогашниот архимандрит Василија сакал Црна Гора да се поврзе со некоја голема сила и со надворешна помош Црногорците да ја продолжат борбата против [[Османлиската империја]]. Во 1750 година, Василиј во [[Белград]] бил хиротонисан од страна на патријархот Атанасиј, а новиот владика се вратил во [[Црна Гора]]. Василиј успеал да се издигне како главна политичка личност во [[Црна Гора]] и целосно го потиснал Сава кој почнал да игра второстепена улога во општествениот и политичкиот живот на [[Црна Гора]], а оваа подредена положба Сава ја имал се до својата смрт.
Василиј и Сава имале различни погледи за политичкот пат на Црна Гора. Додека, Сава се залагал за соработка со [[Венецијанската република]], тогашниот архимандрит Василија сакал Црна Гора да се поврзе со некоја голема сила и со надворешна помош Црногорците да ја продолжат борбата против [[Османлиската империја]]. Во 1750 година, Василиј во [[Белград]] бил хиротонисан од страна на патријархот Атанасиј, а новиот владика се вратил во [[Црна Гора]]. Василиј успеал да се издигне како главна политичка личност во [[Црна Гора]] и целосно го потиснал Сава кој почнал да игра второстепена улога во општествениот и политичкиот живот на [[Црна Гора]], а оваа подредена положба Сава ја имал се до својата смрт.


Додека Василије се наоѓал во Русија, босанскиот везир [[Хаџи Мехмед Паша]] со својата војска дошол во Гацко за да ги казни непокорните Црногорци. Митрополитот Сава, гувернадурот Стано Радоњиќ и останатаите старешини, за да го избегнат османлискиот напад, се согласиле да го платат харачот. Меѓутоа, Василије по враќањето во Црна Гора ги поматил нивните сметки и ги потикнал Црногорците да го отфрлат договорот.
Додека Василије се наоѓал во Русија, босанскиот везир [[Хаџи Мехмед Паша]] со својата војска дошол во Гацко за да ги казни непокорните Црногорци. Митрополитот Сава, гувернадурот Стано Радоњиќ и останатаите старешини, за да го избегнат османлискиот напад, се согласиле да го платат харачот. Меѓутоа, Василије по враќањето во Црна Гора ги поматил нивните сметки и ги потикнал Црногорците да го отфрлат договорот. По неплаќањето на харачот дошло до политички случувања во кој владиката Сава не учествувал се до смрта на Василиј во 1766 година.

По смрта на Василиј, настапил период племенска анархија, а Владиката Сава немал вијание меѓу Црногорците. Во 1767 година на историската сцена во Црна Гора се појавила една мистериозна личност т.н [[Шќепан Мали]]. Тој себеси се преставувал како рускиот цар [[Петар III (Русија)|Петар III]]. Бидејќи [[култ]]от кон Русија веќе фатил силни корени, благодарение на дејноста на владиката [[Василије Петровиќ Његош|Василије]], самопрогласениот руски цар брзо и енергично успеал да ја наметне својата власт врз [[Црногорци]]те. Владиката Сава во почетокот не се сомневал во Шќепан, меѓутоа за да ја провери точноста на информацијата се обратил до русиот преставник во Цариград, кој од своја страна известил дека Шќепан е изманик. Владиката Сава набргу потоа дошол во судир со [[Шќепан Мали]], но владиката Сава бил затворен од страна на приврзаниците на Шќепан и бил ослободен во пролета 1768 година.


== Извори ==
== Извори ==

Преработка од 23:32, 2 јуни 2012

Сава Петровиќ Његош
владика на Црна Гора
На престол1735-1782
ПретходникДанило I Петровиќ Његош
НаследникВасилије Петровиќ Његош
Полно име
Сава Ивановиќ Петровиќ Његош
ДинастијаПетровиќ-Његош

Сава Петровиќ Његош (18 јануари 17029 март 1782) бил црногорски владика и митрополит, втор владетел од динстијата Петровиќ-Његош. Го наследил владиката Данило I кој умрел на 11 јануари 1735 година.

Во 1736 година, го помагал Руското царство и Хабзбуршката монархија во нивната војна против Османлиската империја. Патувал во Русија. Царицата Елисавета му издала грамота, во која биле пофалени Црногорците и било признато нивното јунаштво и заслуги за руската борба за ослободување на христијаните на истокот. По враќањето од Русија, во Пеќ го испратил својот внук митрополитот Василије, кој бил завладичен од патријархот.

Биографија

По смрта на Данило I, владичкото место било преземено од неговиот внук Сава кој бил избран за наследник од самиот Данило. Сава Ивановиќ Петровиќ Његош за владика бил хиротонисан од патријархот Мојсије Рајовиќ при неговата посета на Црна Гора. Задржувањето на владичкото достоинство во една куќа било спротивно од дотогашната пракса, а подоцна им овозможило на цетинските владици да го истакнат своето право на првенство.

Владиката Сава соработувал со Венецијанците и го подржувал нивното влијание во Црна Гора. Меѓутоа, по потпишувањето на Пожаревачкиот мир, Венецијанската Република започнала нова политика, таа се откажала од војните против Османлиската империја и се стремела да има добри односи со Високата порта. Оваа политика била во спротивност со интересите на Црногорците и нивната борба против Османлиите и Венецијанците честопати биле негативно настроени кон ослободителната борба на Црна Гора и нејзиниот народ. Руско-турската војна од 1736 година, Црногорците под влијание на владиката Сава и Венецијанците, за разлика од бртските племиња, не зеле активно учество.

Во 1742 година, владиката Сава заминал за Руската империја. Таму побарал продолжување на финансиската помош за Црна Гора која не се испалаќала навреме. Царицата Елисавета го примила владиката Сава и наредила задоцнетата помош да се исплати, а доделила и нова помош. Додека владиката Сава се наоѓал во Русија, неговиот внук, архимандритот Василије во 1744 година заминал за Венеција со фалификуван печати на црногорските старешни со цел да го заврсти својот углед . Поради овој чекор, Сава дошл во судир со Василије, меѓутоа двајцата Петровичи набргу се смириле, а Василиј станал помошник на владиката.

Василиј и Сава имале различни погледи за политичкот пат на Црна Гора. Додека, Сава се залагал за соработка со Венецијанската република, тогашниот архимандрит Василија сакал Црна Гора да се поврзе со некоја голема сила и со надворешна помош Црногорците да ја продолжат борбата против Османлиската империја. Во 1750 година, Василиј во Белград бил хиротонисан од страна на патријархот Атанасиј, а новиот владика се вратил во Црна Гора. Василиј успеал да се издигне како главна политичка личност во Црна Гора и целосно го потиснал Сава кој почнал да игра второстепена улога во општествениот и политичкиот живот на Црна Гора, а оваа подредена положба Сава ја имал се до својата смрт.

Додека Василије се наоѓал во Русија, босанскиот везир Хаџи Мехмед Паша со својата војска дошол во Гацко за да ги казни непокорните Црногорци. Митрополитот Сава, гувернадурот Стано Радоњиќ и останатаите старешини, за да го избегнат османлискиот напад, се согласиле да го платат харачот. Меѓутоа, Василије по враќањето во Црна Гора ги поматил нивните сметки и ги потикнал Црногорците да го отфрлат договорот. По неплаќањето на харачот дошло до политички случувања во кој владиката Сава не учествувал се до смрта на Василиј во 1766 година.

По смрта на Василиј, настапил период племенска анархија, а Владиката Сава немал вијание меѓу Црногорците. Во 1767 година на историската сцена во Црна Гора се појавила една мистериозна личност т.н Шќепан Мали. Тој себеси се преставувал како рускиот цар Петар III. Бидејќи култот кон Русија веќе фатил силни корени, благодарение на дејноста на владиката Василије, самопрогласениот руски цар брзо и енергично успеал да ја наметне својата власт врз Црногорците. Владиката Сава во почетокот не се сомневал во Шќепан, меѓутоа за да ја провери точноста на информацијата се обратил до русиот преставник во Цариград, кој од своја страна известил дека Шќепан е изманик. Владиката Сава набргу потоа дошол во судир со Шќепан Мали, но владиката Сава бил затворен од страна на приврзаниците на Шќепан и бил ослободен во пролета 1768 година.

Извори

Надворешни врски